سیستم وضعیت حفاظتی NatureServe که توسط NatureServe با همکاری شبکه میراث طبیعی نگهداری و ارائه شدهاست، در دهه ۱۹۸۰ توسط The Nature Conservancy (TNC) در ایالات متحده به عنوان وسیلهای برای رتبهبندی یا طبقهبندی آسیب نسبی گونههای گیاهان، جانوران یا جانداران دیگر، و همچنین جوامع بومشناختی طبیعی، در سطوح جهانی، کشوری یا زیرکشوری ایجاد. به این نامها، رتبههای NatureServe، وضعیتهای NatureServe یا رتبههای میراث طبیعی نیز گفته میشود. در حالی که سازمان حفاظت از طبیعت دیگر نقش اساسی در حفظ این رتبهها ندارد، نام رتبههای TNC هنوز هم گاهی برای آنها دیده میشود.
رتبههای NatureServe نشاندهنده به خطر افتادن گونهها یا جوامع بومشناختی بهعنوان رویدادهای طبیعی، نادیده گرفتن افراد یا جمعیتهای در اسارت یا کشت و همچنین نادیده گرفتن رویدادهای غیربومی است که از طریق مداخله انسان در خارج از محدوده طبیعی گونهها (مانند بسیاری از گونههای مهاجم) ایجاد شدهاند).
رتبههای NatureServe عمدتاً برای گونهها و جوامع بومشناختی در ایالات متحده و کانادا تعیین شدهاست، اما این روش جهانی است و در برخی از مناطق آمریکای لاتین و کارائیب به کار رفتهاست. وبسایت NatureServe Explorer مجموعهای متمرکز از رتبههای NatureServe جهانی، کشوری و زیرکشوری را ارائه میکند که توسط NatureServe ایجاد شده یا با همکاری برنامههای میراث طبیعی ایالات متحده و کانادا و سایر مراکز داده حفاظتی بینالمللی ارائه شدهاست.
بیشتر رتبههای NatureServe وضعیت حفاظت از گونههای گیاهی یا جانوری یا یک جامعه اکولوژیکی طبیعی را با استفاده از مقیاس عددی یک تا پنج (از آسیبپذیرترین تا امنترین)، که در سطح جهانی (در سطح جهانی یا در محدوده گسترده) یا وضعیت موجود بودن در یک کشور خاص یا یک واحد فرعی مشخص در یک کشور اعمال میشود، نشان میدهد. نمادهای مبتنی بر حروف برای موارد خاص مختلفی که مقیاس عددی در آنها اعمال نمیشود، استفاده میشود، همانطور که در زیر توضیح داده شدهاست. رتبهها در سطوح مختلف ممکن است برای ترکیب سطوح جغرافیایی و همچنین برای پرداختن به آرایههای زیرگونه (زیرگونهها و گونههای گیاهی) به هم متصل شوند.
وضعیتهای حفاظت از NatureServe ممکن است در هر یک یا هر سه سطح جغرافیایی زیر اعمال شود:
رایجترین وضعیتهای حفاظت از NatureServe در سطح G-, N- یا S عبارتند از:
بنابراین، برای مثال، یک گونه G3 «در سطح جهانی آسیبپذیر» است، و یک گونه N2 «در خطر کشوری» برای کشور خاصی که رتبه آن اختصاص داده شدهاست. گونههایی با رتبهبندی G, N یا S 4 یا ۵ معمولاً مبنایی برای اقدامات عمده حفاظتی نیستند.
چندین مورد خاص کمتر از طریق نمادهای دیگر در سیستم رتبهبندی NatureServe بررسی میشوند، از جمله:
با این حال، توجه داشته باشید که گونههای بومی منطقهای یا گونههای دیگر که اخیراً با وسایل طبیعی (مانند باد، سیل یا پرندگان)، بدون دخالت مستقیم یا غیرمستقیم انسان به منطقه مورد نظر رسیدهاند، با همان روششناسی و نشانهگذاری همانند دیگر گونههای بومی رتبهبندی میشوند.
با این حال، گونههای در حال تولید مثل یا سایر گونههای خودپایا و تشکیلدهنده جمعیت شناختهشده یا مشکوک به منشأ هیبریدی هستند، با استفاده از روششناسی و علامتگذاری مشابه برای گونههای دیگر رتبهبندی میشوند. به عنوان مثال، بسیاری از گونههای بارور پلیپلوئیدی سرخسها با دورگهزایی بین گونهای و به دنبال آن دو برابر شدن کروموزوم تشکیل میشوند. برخی از این گونههای مشتقشده از دورگه بسیار نادر هستند (در رتبه G1)، اما برخی دیگر آنقدر گسترده، فراوان و امن هستند که شایسته رتبه G5 هستند.
هر رتبه NatureServe ممکن است به تنهایی مورد استفاده قرار گیرد، یا رتبههای G-, T-، N- و S- ممکن است در آن دنباله ترکیب شوند، مانند رتبه G5N3S1 برای یک گونه خاص (یا اجتماع بومشناختی) در یک واحد زیرکشوری خاص در یک کشور خاص یک موجودیت تنها دارای یک رتبه جهانی است (به تنهایی G-rank، یا ترکیب G-rank و T)، اما ممکن است دارای رتبههای N یا S-از رتبههای مختلف برای کشورها یا زیرکشورهای مختلف در محدوده جغرافیایی خود باشد.