ولادو چرنوزمسکی

ولادو چرنوزمسکی
نام هنگام تولدولیچکو دیمیتروف کرین
زادهٔ۱۹ اکتبر ۱۸۹۷
ولینگراد
درگذشت۹ اکتبر ۱۹۳۴ (۳۶ سال)
مارسی
ملیتبلغارستان
پیشه(ها)حشاشین، انقلابی
سال‌های فعالیت۱۹۲۲–۱۹۳۴
سازمانسازمان انقلابی داخلی مقدونیه(IMRO)
شناخته‌شده
برای		سوءقصد به:
فیلم ترور الکساندر یکم

ولادو چرنوزمسکی (بلغاری: Владо Черноземски؛ ۱۹ اکتبر ۱۸۹۷ – ۹ اکتبر ۱۹۳۴) انقلابی اهل بلغارستان بود. وی بین سال‌های ۱۹۲۲ تا ۱۹۳۴ میلادی فعالیت می‌کرد.

تاریخچه

[ویرایش]

او یک انقلابی بلغاری بود که مردم به او لقب شوالیه داده بودند. چرنوزمسکی را امروزه در بلغارستان و در زمان خودش، همچنین در محافل کرووات و تبعیدیان بلغاری مقدونیه، یک قهرمان می‌شناسند.[۱] علاوه بر این در محافل اقلیت مقدونیه برای چرنوزمسکی سهم به سزایی در استقلال مقدونیه قائل هستند.[۲][۳][۴][۵]

او فعالیتهای انقلابی خود را هنگامی که به سازمان انقلابی داخلی مقدونیه (IMRO) در سال ۱۹۲۲ پیوست آغاز نمود.

بلافاصله پس از پیوستن به (IMRO) در اولین مأموریت دو سیاستمدار برجسته بلغاری، کمونیست دیمو هاجیدیموف و تاوم تومالوسکی عضو (IMRO) را ترور کرد؛ وی به خاطر این ترورها به مرگ محکوم شد. اما او از اولین زندان خود فرار کرد. سپس در دستگیری دوباره، آزاد شد. بدنبال آزادی اش در سال ۱۹۳۲ به جنبش انقلابی کرواسی (اوستاشی) پیوست؛ و به عنوان مربی این گروه به کار مشغول شد و سه نفر از اعضای این جنبش را برای به قتل رساندن الکساندر یکم یوگسلاوی آموزش داد اما در ۹ اکتبر ۱۹۳۴ خودش آلکساندر یکم را در مارسی فرانسه ترور کرد.

پس از قتل لوئی بارتو، وزیر امور خارجه فرانسه توسط چرنوزمسکی، او توسط پلیس فرانسه و تماشاگران مورد ضرب و شتم قرار گرفت و در همان روز درگذشت.[۶]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Izvestia na Natsionalnia istoricheski muzeĭ, Tomove 16–19, Natsionalen istoricheski muzeĭ, Izdatelstvo Nauka i izkustvo, 2006, str. 129.
  2. ↑ Crown of Thorns: The Reign of King Boris III of Bulgaria, 1918-1943, Stephane Groueff, Rowman & Littlefield, 1998, شابک ‎۱۵۶۸۳۳۱۱۴۲, p. 224.
  3. ↑ «Утрински весник, 02.03.2007, Виктор Цветаноски, Черноземски го уби кралот, но и многу Македонци». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اوت ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲ ژوئن ۲۰۱۸.
  4. ↑ Виолета Ачкоска и Никола Жежов, "Предавствата и атентатите во македонската историја". Издателство Макавеј, Скопје, 2003, стр. 221.
  5. ↑ «Весник Глобус, 16.10.2012, Коj не го затвора досието на Владо Чернозамски? Льубомир Костовски». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲ ژوئن ۲۰۱۸.
  6. ↑ de Launay, Jacques (1974). Les grandes controverses de l'histoire contemporaine 1914-1945. Edito-Service Histoire Secrete de Notre Temps. p. 568.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ولادو چرنوزمسکی موجود است.