ولادیمیر سیرنکو
 | این مقاله یا بخش ممکن است رونوشت از یک منبع باشد و احتمالاً در تناقض با سیاست حق تکثیر ویکیپدیا است. لطفاً با ویرایش مقاله این مشکل را با حذف هرگونه محتوای دارای حق تکثیر غیر آزاد برطرف کنید و محتوای آزاد را به درستی ارجاع دهید، یا محتوا را برای حذف برچسب بزنید. لطفاً مطمئن شوید که منبع نقض حق تکثیر خودش آینه ویکیپدیا نباشد. |
 | برخی از منابع فهرستشده در این مقاله ممکن است معتبر نباشند. |
ولادیمیر سیرنکو | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱ نوامبر ۱۹۶۰ |
| ملیت | اوکراینی |
| پیشه(ها) | رهبر ارکستر، موسیقی‌دان |
| شناخته‌شده برای | مدیر ارکستر سمفونیک ملی اوکراین |
ولادمیر سیرنکو (به اوکراینی: Володи́мир Сіре́нко) رهبر ارکستر اکراینی و مدیر ارکستر سمفونیک ملی اوکراین است.
زندگی‌نامه
[ویرایش]ولادمیر سیرنکو در اول نوامبر ۱۹۶۰ در شهر مرزی پولتاوا در اکراین متولد شد. شروع کار حرفه ای وی در سال ۱۹۸۳ با اجرای آثاری از آهنگسازانی چون: ایگور استراوینسکی، آرنولد شوئنبرگ و پیر بولز در سالن فیلارمونیک کیف بود. سیرنکو در سال ۱۹۸۹ از کنسوارتور ملی اکراین جایی که رهبری ارکستر را زیر نظر پروفسور آلین ولاسنکو تعلیم دیده بود فارغ‌التحصیل شد. در سال ۱۹۹۰ یکی از فینالیست‌های مسابقه جهانی رهبری ارکستر پراگ گردید. یک سال بعد به سمت رهبری و مدیر هنری ارکستر رادیو اکراین نائل گردید و تا سال ۱۹۹۹ به فعالیت و همکاری خود با رادیو ادامه داد. از سال ۱۹۹۹ تا کنون رهبر و مدیر هنری ارکستر سمفونیک ملی اکراین می‌باشد. کارنامه کاری وی با بیش از اجرای صد برنامه با این ارکستر و همین‌طور با اجرای آثار کامل مالر، باخ و لیاتوشینسکی، درخشان و تحسین‌برانگیز است. سیرنکو در مطبوعات و جراید موسیقی، با رهبران بزرگی چون: ایسا-پکا سالونن (Esa-Pekka Salonen) و سیمون رتل (Sir Simon Denis Rattle) مقایسه شده‌است.[۱]
آثار
[ویرایش]سیرنکو آثار بسیاری را ضبط کرده‌است که تا کنون چند اثر او با انتشارات معتبر ناکسوس به انتشار رسیده‌است.[۱] هنرمندان ایرانی از جمله: بهزاد عبدی[۲]، احمد پژمان[۳]، محمد سریر[۴] و محمدرضا درویشی[۵] با او همکاری داشته‌اند. محمدرضا درویشی او را یکی از بهترین رهبران شرق اروپا دانسته‌است.[۶]
افتخارات
[ویرایش]سیرنکو از چهره‌های مطرح و هنری و هنرمند ملی اکراین به‌شمار می‌رود و برنده جایزه تاراس شفچنکو که یکی از مهمترین جوایز هنری اکراین محسوب می‌شود است. «عزا برای لاریسا» (Requiem for Larissa by Valentin Silvestrov) در سال ۲۰۰۴ نامزد دریافت جایزه بین‌المللی گرمی گردید.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «ولادمیر سیرنکو، رهبر اکراینی». ژورنال گفتگوی هارمونیک.
- ↑ «اپرای مولوی توسط انتشارات ناکسوس منتشر شد». ژورنال گفتگوی هارمونیک.
- ↑ «خورشید ایران اثر احمد پژمان ضبط شد». ژورنال گفتگوی هارمونیک.
- ↑ «گفتگو با خواننده پوئم سمفونی آب». روزنامه شرق. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۱ آوریل ۲۰۲۱.
- ↑ «کنسرت‌مشترک حسین‌علیزاده و محمدرضا درویشی در زمستان». ژورنال گفتگوی هارمونیک.
- ↑ «محمدرضا درویشی». ژورنال گفتگوی هارمونیک. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱۱ آوریل ۲۰۲۱.