ویدئو سی‌دی

ویدئو سی‌دی
گونه رسانهلوح نوری
کدگذاریMPEG-1 video + audio
گنجایشUp to 800 مگابایت/80 minutes of Video
سازوکار خواندن780 nm wavelength semiconductor laser
استانداردWhite Book
توسعه‌یافته توسطفیلیپس، سونی، پاناسونیک، جی‌وی‌سی
کاربردaudio and video storage
توسعه‌یافته بهSVCD
انتشار۱۹۹۳
لوح نوری
مفاهیم اصلی
انواع رسانه نوری
استانداردها
نوشتارهای مرتبط

ویدئو سی‌دی (انگلیسی: Video CD) (به اختصار: VCD) یک فرمت رسانه خانگی و اولین فرمت برای توزیع فیلم‌ها بر روی دیسک نوری استاندارد (۱۲۰ میلی-متر یا ۴.۷ اینچ) است. این فرمت به طور گسترده در جنوب شرق آسیا و خاورمیانه رایج بود و جایگزین فرمت‌های VHS و بتامکس شد تا اینکه در اواخر دهه ۲۰۰۰ و اوایل دهه ۲۰۱۰، فرمت DVD ویدئو جایگزین آن شد.

VCD یک فرمت دیجیتال برای ذخیره‌سازی ویدیو روی یک لوح فشرده است که در اکثر دستگاه‌های پخش‌کننده دی وی دی و بعضی از کنسول‌های بازی ویدئویی قابل پخش است. با این حال، آن‌ها در برخی دستگاه‌های پخش‌کننده دیسک بلو-ری و پلی‌استیشن ۴ و پلی‌استیشن ۳ به دلیل عدم پشتیبانی از سازگاری عقب‌رو برای فرمت ویدئوی قدیمی MPEG 1 که در VCDها استفاده می‌شود، قابل پخش نیستند.

استاندارد ویدئو سی‌دی در سال ۱۹۹۳ توسط سونی، فیلیپس، پاناسونیک، و جی‌وی‌سی ایجاد شد که تحت عنوان «استاندارد کتاب سفید» به آن ارجاع داده می‌شود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]