ویلیم، شاهزاده اورانژ
| ویلیم، شاهزاده اورانژ | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| شاهزاده اورانژ | |||||
 | |||||
| زاده | ۴ سپتامبر ۱۸۴۰ لاهه | ||||
| درگذشته | ۱۱ ژوئن ۱۸۷۹ (۳۸ سال) پاریس | ||||
| آرامگاه | ۲۶ ژوئن ۱۸۷۹ | ||||
| |||||
| خاندان | دودمان اورانیه-ناسائو | ||||
| پدر | ویلیم سوم | ||||
| مادر | سوفی وورتمبرگ | ||||
ویلیم، شاهزاده اورانژ (انگلیسی: William, Prince of Orange; ۴ سپتامبر ۱۸۴۰ – ۱۱ ژوئن ۱۸۷۹) ولیعهد و وارث بلافصل هلند از ۱۷ مارس ۱۸۴۹ تا زمان مرگش بود.
ابتدا موضوع ازدواج شاهزاده ویلیم و شاهدخت آلیس، دختر دوم ملکه ویکتوریا مطرح شد اما ازدواج به سرانجام نرسید، سپس شاهزاده در سال ۱۸۷۳ عاشق کنتس ۱۹ ساله ماتیلده فون لیمبورگ-استیروم شد.[۱] اما این پیشنهاد مورد موافقت خانواده‌اش قرار نگرفت. وی که به شدت از وضعیت خود در هلند سرخورده بود به پاریس رفت و به روابط جنسی، شراب‌خواری و قمار روی آورد و با معشوقه‌ای پاریسی‌اش هنریت هاوزر که بازیگر تئاتر بود به زندگی پرداخت.[۲]
سرانجام وی در ۳۸ سالگی در آپارتمانش در خیابان اوبر در نزدیکی کاخ گارنیه به دلیل تیفوس و مشکلات کبدی درگذشت. در ۲۶ ژوئن ۱۸۷۹ جسد او در دخمه سلطنتی کلیسای جدید دلفت دفن شد. روی تابوت او تاج گلی از امپراتور فرانسه اوژنی دو مونتیژو و پادشاه آینده ادوارد هفتم، که همکار او بود، وجود داشت.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Jack Bunbury (1851-1893) / Chapter: Baroness Myra de Tuyll". turtlebunbury.com. 2 November 2021.
- ↑ "Gazette Anecdotique Littéraire, Artistique et Bibliographique, No.12, 30 juin 1879, p.366" (PDF). G. D'Heylli. Retrieved 2012-03-07.
- Uwe Schögl (Red.): Oranien. 500 Jahre Bildnisse einer Dynastie aus der Porträtsammlung der Österreichischen Nationalbibliothek, Wien und der Niederländischen Königlichen Sammlung Den Haag. (Ausstellung vom 1. Februar bis 19. März 2002, Camineum der Österreichischen Nationalbibliothek, Wien). Österreichische Nationalbibliothek u. a. , Wien 2002, ISBN 3-01-000028-6, S. 116.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |