پادشاه هویون از چین 秦惠文王 | |||||
---|---|---|---|---|---|
سلطنت | ۳۳۸ تا ۳۱۱ پیش از میلاد | ||||
پیشین | حاکم شیائو | ||||
جانشین | پادشاه وو چین | ||||
زاده | ۳۵۶ پیش از میلاد | ||||
درگذشته | ۳۱۱ پیش از میلاد (۴۴–۴۵ سالگی) | ||||
همسر(ان) |
| ||||
فرزند(ان) |
| ||||
| |||||
پدر | حاکم شیائو |
پادشاه هویون از چین (به چینی، 秦惠文王؛ ۳۵۶–۳۱۱ پ. م)؛ یا همچنین لرد هویون چین (秦昭王)؛ یا همچنین پادشاه هوی از چین (秦惠王)، زاده با نام یینگ سی؛ فرمانروای ایالت چین از ۳۳۸ پ. م تا ۳۱۱ پ. م در دوره ایالتهای جنگطلب بود. او نخستین فرمانروای چین بود که به جای عنوان حاکم (公) از عنوان پادشاه (王) استفاده کرد.[۱][۲]
شاهزاده سی پسر حاکم شیائو بود و پس از مرگ پدرش جانشین او شد..[۳] هنگامی که سی نوجوان هنوز ولیعهد بود، مرتکب جرمی شد و به شدت مجازات شد. وزیر بزرگ شانگ یانگ درست در آن زمان در حال اجرای اصلاحات قانونی خود در قوانین چین بود و اصرار داشت که ولیعهد بدون توجه به موقعیت سلطنتی خود باید به خاطر این جرم مجازات شود. حاکم شیائو مربیان سی، شاهزاده چیان (公子虔)، برادر بزرگتر خود حاکم شیائو، و گونگ سون گو (公孫賈) را به دلیل بیتوجهی به وظایف خود در آموزش ولیعهد، با بریدن بینی شاهزاده چیان تنبیه کرد. گونگ سون گو مجازات چینگ(黥؛ نوعی مجازات که شامل علامت زدن یک جنایتکار با خالکوبی کردن صورتش بود) دریافت کرد، یینگ سی نیز از کاخ سلطنتی تبعید شد.
سی کینه شخصی از شانگ یانگ در دل داشت و هنگامی که به عنوان پادشاه هویون به سلطنت رسید، سی، شانگ یانگ را به اتهام خیانت کشت. با این حال، هویون سیستمهای اصلاحشدهای را که پدرش و شانگ یانگ به جا گذاشته بودند، حفظ کرد.
در طول سلطنت هویون، چین قدرت نظامی بسیار قدرتمندی شد و به عنوان بخشی از سیاست توسعهطلبی خود، دائماً به ایالتهای همسایه حمله میکرد. در سال ۳۱۶ پ. م، ایالتهای شو و بای جنوبی در منطقه سیچوان فتح کرد.
پادشاه هویون به مدت ۲۷ سال بر چین فرمانروایی کرد و در سال ۳۱۱ پ. م در سن ۴۶ سالگی درگذشت و پسرش، پادشاه وو چین، پسر ملکه هویون، جانشین او شد.
ملکهها:
پسران:
دختران