شاهنشینی کردستان Keyaniya Kurdistanê شانشینی کوردستان Kingdom of Kurdistan | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۹۲۲–۱۹۲۴ | |||||||||
پرچم | |||||||||
وضعیت | حکومت کوتاهمدت شناختهنشده | ||||||||
پایتخت | سلیمانیه | ||||||||
زبان(های) رایج | زبانهای کردی | ||||||||
دین(ها) | سنی (صوفی قادریه) | ||||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||||
• شاه | محمود برزنجی | ||||||||
• جانشین | قدیر برزنجی | ||||||||
دوره تاریخی | دوره میاندوجنگ | ||||||||
۱۰ اوت ۱۹۲۰ | |||||||||
• اعلام استقلال | September ۱۹۲۲ | ||||||||
۲۴ ژوئیه ۱۹۲۳ | |||||||||
• انحلال و برچینش | ژوئیه ۱۹۲۴ | ||||||||
واحد پول | دینار | ||||||||
|
پادشاهی کردستان دولتی کوتاهمدت بود که به جز ایران، هیچ دولتی آن را به رسمیت نمیشناخت و پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی در شهر سلیمانیه در پایتخت آن برپا شد. منطقه رسماً تحت صلاحیت عراق تحت قیمومت بریتانیا بود.
در جریان فروپاشی امپراتوری عثمانی، کردهای عراق تلاش کردند تا یک کشور مستقل از مردم عرب و ترک ایجاد کنند. آنها حداقل در یک فرصت موفق شدند و به رهبری شاه محمود برزنحی، کشور پادشاهی کردستان را تشکیل دادند که از سپتامبر ۱۹۲۲ تا ژوئیه ۱۹۲۴ ادامه داشت.[۲]
در ۱۰ اکتبر ۱۹۲۱، بیانیهای در سلیمانیه، پایتخت پادشاهی کردستان، برای تأسیس دولت پادشاهی کردی صادر شد. شاه محمود برزنجی خود را به عنوان پادشاه کردستان اعلام کرد.[۳]
پس از پیمان سور که برخی مناطق را آباد کرد، سلیمانیه همچنان تحت کنترل مستقیم کمیساریای عالی انگلیس باقی ماند. پس از نفوذ بعدی گروه «اوزدمیر» ترک به منطقه، انگلیسیها سعی کردند تا با تعیین مجدد فرمانداری شاهمحمود، در سپتامبر ۱۹۲۲، مقابله کنند. شاهمحمود دوباره قیام کرد و در ماه نوامبر خود را پادشاه کردستان اعلام کرد. اعضای کابینه وی شامل:[۴]
شاه محمود در ژوئیه ۱۹۲۴ از انگلیس شکست خورد و در ژانویه ۱۹۲۶، اتحادیه ملل با پیشبینی حقوق ویژه کردها، این قلمرو را به عراق بازگرداند. در سالهای ۱۹۳۰–۱۹۳۱، شاهمحمود برزنجی آخرین تلاش ناموفق خود را انجام داد.[نیازمند شفافسازی]
فرماندهی نیروی هوایی سلطنتی انگلیس در عراق به نمایندگی از دولت عراق در بغداد نقش مهمی در پایان دادن به پادشاهی کردستان داشت.