پایگلان
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
 | این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
پایگلان | |
|---|---|
روستا | |
 | |
| مختصات: ۳۵°۰۸′۱۹″شمالی ۴۶°۳۶′۰۹″شرقی / ۳۵٫۱۳۸۶۶۰۰°شمالی ۴۶٫۶۰۲۵۷۱۰۰°شرقی | |
| استان | کردستان |
| شهرستان | سروآباد |
| بخش | بخش مرکزی |
| دهستان | پایگلان |
| بنیان‌گذاری | نامشخص |
| جمعیت | ۱۴۴۰ نفر (سرشماری ۹۵) |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۸۷۵۳۸۶ |
| وبگاه | www.paigalan.blogfa.com |
| مروف شیاوی ریزه نه ک به زه یی | |
پایگلان، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان سروآباد در استان کردستان ایران است. شواهد تاریخی نشان می‌دهد که پایگلان از لحاظ تاریخی از اکثریت روستاهای استان، قدمت بیشتری دارد و از کهن‌ترین روستاهای استان کردستان محسوب می‌شود. اما بنا به خاطر دلایلی چون قرار داشتن در منطقه کوهستانی و دور بودن از جاده‌های اصلی بین شهری از توسعه و رقابت با شهرهای استان عقب مانده‌است در حالی که اکثریت ریتم های شهر شدن را دارا می‌باشد. با توجه به کاوش های باستان شناسی بهمن و اسفند ماه ۱۴۰۰ سابقه تاریخی روستا به ۶۵۰۰ سال پیش و بیشتر بر می‌گردد. ساکنان قبلی این روستا قبل از ظهور دین مبین اسلام پیرو آیین زرتشت و مسیحیت بوده و همگام با فتح کردستان توسط سپاه اسلام و نبوغ دین توحیدی مردمان این دیار به دین اسلام گرویدند.
وجه تسمیه
[ویرایش]یعنی دامنهٔ گل‌ها از پای گُلان گرفته شده‌است. پایگلان : پای به معنی پایتخت و گلان به معنی اقوام. پس پایگلان به معنی پایتخت اقوام می‌باشد. پایگلان هم کلمه ای هخامنشی بوده به معنای بایت گلان سرزمین کشاورزی
موقعیت
[ویرایش]این روستا در بین شهرهای سنندج، مریوان سروآباد و کامیاران قرار گرفته‌است. از لحاظ تقسیمات کشوری جز شهرستان سروآباد می‌باشد. روستای پایگلان در فاصله ۲۰ کیلومتری جاده اصلی سنندج – مریوان و در دامنه کوه‌های سر به فلک کشیده قرار گرفته‌است. جاده این روستا از مسیر دوآب کاملاً آسفالت و از مسیر تفین به کامیاران به طول ده کیلومتر خاکی و بقیه آسفالت می‌باشد. مسیرهای منتهی به روستا: ۱- سنندج دوآب پایگلانحدودا ۹۰ کیلومتر ۲- مریوان و سروآباد دوآب پایگلان حدوداً ۶۰ کیلومتر ۳- کامیاران تفین پایگلان حدوداً ۷۰ کیلومتر
جمعیت
[ویرایش]این روستا در دهستان پایگلان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۹۲۰ نفر (۴۵۷خانوار) بوده‌است.
آثار تاریخی
[ویرایش]۱- مسجد جامع عبداللهی، که با توجه به متن کتیبهٔ سردرب و محراب این مسجد در سال ۳۷ هجری قمری به دست مبارک صحابی بزرگوار پیامبر اسلام (ص) حضرت عبدالله بن عمر تأسیس شده‌است و به مسجد عبداللهی مشهور است. ۲- قلعهٔ خاکی لا قه لا: این قلعه با توجه به کاوشهای جدید دارای قدمت 6500 ساله بوده که در ۳۰۰ متری جنوب روستا قرار داشته و در تاریخ ۱۵مرداد ۱۳۸۴ با شماره ثبت ۱۲۸۰۳ به ثبت ملی رسیده‌است.
۳- قلعه بایزید: این قلعه هم که در ۵۰۰ متری شرق روستا قرار دارد در تاریخ ۱۵ مرداد ۱۳۸۴ با شماره ثبت ۱۲۸۰۲ به ثبت ملی رسیده‌است.
قله‌ها و کوهها
[ویرایش]
۱- کوری مریه م ۲- کوری گاول ۳- هیشاره ۵- توه نه و عولله خجانی ۶- حه شه به نا ۷- که لامه سیاوه ۸- چه هارگا ۹- مله که وه
چشمه‌ها
[ویرایش]۱- گریان مرد ۲- سنجین ۳- چه مه و وه زه قالاوی ۴- هانه مراو ۵- هانه شیخ ۶- هانه ویل ۷- هانه ریز ۸- هانه کاریز ۹- هانه و سنجر خانی ۱۰- هانه تریشقه ۱۱- چه مه و هه ساره شیتهٔ ۱۲- هانه سه رده
اقامتگاه بومگردی:
[ویرایش]از ابتدای سال 1401 اقامتگاه بومگردی در خانه کدخدا حبیب الله توسط نوادگان ایشان آقای بهمن اکبری با دویست سال قدمت راه اندازی شده که در دل اقامتگاه موزه مردم شناسی هم دایر گردیده است.
محصولات
[ویرایش]انگور سیاه ، گردو، توت فرنگی، گلابی، گیلاس، سیب، آلو، زردآلو، آلبالو.
منابع
[ویرایش]- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
روزنامه سیروان شماره ۷۱۲تاریخ۱۱آذر۱۳۹۱صفحه۱۱
