پر آلبین هانسون

پر آلبین هانسون
پر آلبین هانسون
۲۳مین نخست‌وزیر سوئد
دوره مسئولیت
۲۴ سپتامبر ۱۹۳۲ – ۱۹ ژوئن ۱۹۳۶
پادشاهگوستاو پنجم سوئد
پس ازفلیکس هامرین
پیش ازآکسل پرسون-برامستورپ
دوره مسئولیت
۲۸ سپتامبر ۱۹۳۶ – ۶ اکتبر ۱۹۴۶
پادشاهگوستاو پنجم سوئد
پس ازاکسل پرسون-برامستورپ
پیش ازاوستن اوندن (کفیل)
وزیر دفاع سوئد
وزیر جنگ مابین ۱۰ مارس – ۳۰ ژوئن ۱۹۲۰
دوره مسئولیت
۱۰ مارس ۱۹۲۰ – ۲۷ اکتبر ۱۹۲۰
نخست‌وزیریالمار برانتینگ
پس ازاریک نیلسون
پیش ازکارل گوستاو هامارسکیولد
دوره مسئولیت
۱۳ اکتبر ۱۹۲۱ – ۱۹ آوریل ۱۹۲۳
نخست‌وزیراچ برانتینگ
پس ازاتو لیبک
پیش ازکارل مالمروت
دوره مسئولیت
۱۸ اکتبر ۱۹۲۴ – ۷ ژوئن ۱۹۲۶
نخست‌وزیربرانتینگ،ریکارد سندلر
پس ازکارل مالمروت
پیش ازگوستاو روسن
اطلاعات شخصی
زاده۲۸ اکتبر ۱۸۸۵
مالمو
درگذشته۶ اکتبر ۱۹۴۶ (۶۰ سال)
استکهلم
ملیتسوئد
حزب سیاسیحزب کارگران سوسیال دموکرات سوئد
همسر(ان)الیزابت فریک‌ برگ
هیئت دولتکابینه هانسون۱،۲،۳،۴

پر آلبین هانسون (سوئدی: Per Albin Hansson; زاده ۲۸ اکتبر ۱۸۸۵ – درگذشته ۶ اکتبر ۱۹۴۶) سیاست‌مدار اهل سوئد بود.

وی از سپتامبر ۱۹۳۲ تا ژوئن ۱۹۳۶ و سپتامبر ۱۹۳۶ تا اکتبر ۱۹۴۶ نخست‌وزیر سوئد و در سال ۱۹۲۰، ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳ و همچنین ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۶ وزیر دفاع سوئد بوده‌است.

او ریاست یک دولت وحدت ملی را بر عهده داشت که همه احزاب اصلی در ریکسداگ به استثنای حزب کمونیست را شامل می‌شد. هانسون با مسلط کردن سیاست سوسیال دموکرات‌ها بر سیاست سوئد که در طول قرن دوام خواهد آورد، میراث شگفت‌انگیزی در حزب خود به جا گذاشت و همچنین ایده سوئد را برای تبدیل شدن به «خانه مردم» ایجاد کرد. این امر تا اوایل دهه ۱۹۹۰دست نخورده باقی ماند، از جمله سیاست سختگیرانه بی‌طرفی، دولت توانست رفاه گسترده از طریق قوانین پارلمانی، و شرکت اجتماعی رفرمیستی به جای اجتماعی شدن مارکسیستی ابزار تولید را برقرار کند. پس از جنگ، هانسون یک کابینه سوسیال دموکرات تشکیل داد که از اکثریت مطلق در ریکسداگ برخوردار بود، تا اینکه در اواخر شب ۶ اکتبر ۱۹۴۶در راه بازگشت از محل کار به خانه، تسلیم حمله قلبی شد و جان سپرد.

در طول چهارده سال نخست‌وزیری هانسون در سوئد، طیف وسیعی از اصلاحات انجام شد، مانند مراقبت‌های دندانپزشکی یارانه‌ای، کمک هزینه فرزندان بر اساس آزمون درآمد برای بازنشستگان و زنان بیوه، کمک هزینه زایمان از طریق بیمه بیماری داوطلبانه، و قانونی در سال ۱۹۳۵که یارانه‌های دولتی برای ساخت خانه‌های آپارتمانی برای خانواده‌های دارای سه فرزند یا بیشتر، همراه با کمک هزینه مسکن برای خانواده‌های دارای بیش از دو فرزند ساکن در این خانه‌ها ارائه کرد.[۱]

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Growth to Limits: The Western European Welfare States Since World War II Volume 4 edited by Peter Flora

پیوند به بیرون

[ویرایش]