این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. این صفحه ممکن است دارای الگوی ویکیپروژهٔ وابسته به این نوشتار باشد که در آن میتوانید جعبهٔ اطلاعات استاندارد مناسب برای این مقاله را بیابید. همچنین رده:الگو:جعبههای اطلاعات را نیز ببینید. |
بخشی از سلسله مقالات در مورد |
هندوئیسم |
---|
پرابهاکارا (به انگلیسی: Prabhākara) حکیمی که در قرن ششم میلادی میزیستهاست.سنت هندو به «پرابهارکا» عنوان مرشد بزرگ (Guru) را بخشیدهاست. وی در تکامل «میمامسا» (می مانسا) و ارتقاء آن به دیدگاه فلسفی کوشیدهاست.
می مانسا یکی از مهمترین مباحث فلسفهٔ هندی را که مبحث شناخت است در مرکز توجه خود قرار دادهاست.
دو تفسیری که وی بر رسالهٔ «شابارا»(Śabara) انشاء کردهاست. یکی به «بریهاتی» (Bṛhatī) و دیگری به «لاگوی» (laghvi)
روش پرابهاکارا دربارهٔ شناخت، عملی است و مبحث شناخت غلط یا نادرست یکسره نفی شدهاست.[۱] فرضیهٔ تکوین شناخت لفظی را «پرابهاکارا» ابداع کردهاست. [۲]