پرالایا
پرالایا سانسکریت: प्रलय، ت. «destruction»، در کیهان‌شناسی هندو، به معنای انحلال است.
پرالایا دوره‌های زمانی مختلفی را مشخص می‌کند.[۱]
در طول هر پرالایا، ده قلمرو پایینی (لوکا) نابود می‌شوند، در حالی که چهار قلمرو بالاتر به نام‌های ساتیا لوکا، تاپا لوکا، جانا لوکا و ماهارلوکا حفظ می‌شوند. در طول هر ماهاپرالایا، تمام ۱۴ قلمرو نابود می‌شوند.
ذرات دائمی
[ویرایش]مکتب وی شیشکا می‌گویند: ذرات دائمی تقسیم ناپذیر و قائم به خود (sat) هستند، حتی هنگام انحلال عالم (Pralaya) که کلیهٔ اجسام مرکب و اشیاء متلاشی می‌شوند، ذرات باقی می‌مانند.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Rajarajan, R. K. K. (2020). "Water, Source of 'Genesis' and the End Macro and Micro Viṣṇu in the Hymns of the Āḻvārs". The Medieval History Journal. 23 (2): 296–331. doi:10.1177/0971945820956583. ISSN 0971-9458.
- ↑ ادیان و مکتبهای فلسفی هند جلد دوم، تألیف داریوش شایگان – تهران: امیر کبیر 1386 صفحه 542.
 | این یک مقالهٔ خرد هندوئیسم است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |