پرتوی از قرآن نام یکی از تفاسیر قرآن به قلم محمود طالقانی است. این تفسیر شش جلدی و ناتمام طی سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۷ فراهم آمده و به تدریج (۱۳۴۲ – ۱۳۶۰) منتشر شده است.
سید محمود طالقانی فرزند سید ابوالحسن حسینی طالقانی ۱۳ اسفند سال ۱۲۸۹ در گلیرد طالقان به دنیا آمد. پس از خواندان دروس مقدماتی نزد پدرش ابتدا به قم رفت و سپس نجف رفت ولی دوباره به قم بازگشت. از سال ۱۳۱۸ تا زمان فوتش بجز ایامی که در زندان بود جلسات تفسیر قرآن داشت که ابتدا در منازل برگزار می‌شد و بعد از مدتی در مسجد هدایت تهران برگزار می‌شود. از سال ۱۳۳۰ در مبارزات علیه حکومت پهلوی حضور داشت و در مخالفت با دولت اسرائیل در کنفرانس‌های اسلامی از جمله موتمر شعوب المسلمین در کراچی سال۱۳۳۱ و موتمر اسلامی قدس در سال۱۳۳۸ و موتمر اسلامی قاهره در سال۱۳۴۰ شرکت کرده بود. وی اولین امام جمعه تهران پس از انقلاب ۱۳۵۷، عضو شورای بررسی قانون اسلامی و عضو مجلس خبرگان قانون اساسی بود. وی سرانجام در ۱۹ شهریور ۱۳۵۸ درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.[۱]
مفسر این تفسیر را در طی سالیانی که در زندان بوده با نگاهی نو و آزاد اندیشی می نویسد.
طالقانی در مقدمه کتابش شیوه خود را چنین بیان کرده که ابتدا ترجمه آیات را آورده سپس معانی مترادف و ریشه آنها را بیان میکند. در بعضی موارد احادیث مرتبط و نظر مفسران دیگر را نیز اورده و سپس آنچه بر فکر و ذهن مفسر از آیات می رسد تفسیر میکند. [۲]
در مهر ۱۳۹۸، کتاب «پرتوی از قرآن» توسط محمدرضا دین‌پرور، ویرایش ویژه و تلخیص و با تقریظ بهاءالدین خرمشاهی و مقدمه‌ٔ محمدمهدی جعفری توسط انتشارات قدیانی منتشر شد.[۳]