پروپیفنازون

پروپیفنازون
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.comInternational Drug Names
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
شناسه‌ها
  • 1,5-Dimethyl-2-phenyl-4-propan-2-yl-pyrazol-3-one
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.006.855 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC14H18N2O
جرم مولی۲۳۰٫۳۱۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C1C(C(C)C)=C(C)N(C)N1c2ccccc2
  • InChI=1S/C14H18N2O/c1-10(2)13-11(3)15(4)16(14(13)17)12-8-6-5-7-9-12/h5-10H,1-4H3 ✔Y
  • Key:PXWLVJLKJGVOKE-UHFFFAOYSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

پروپیفنازون (به انگلیسی: Propyphenazone) (معروف به ایزوپروپیل‌آنتی‌پیرین در ژاپن)[۱] مشتقی از فنازون[۲] با اثرات ضد درد و تب بری است. نخستین بار در سال ۱۹۳۱ ثبت اختراع شد،[۳] و به صورت یک فرمولاسیون ترکیبی با استامینوفن و کافئین برای درمان اختلال سردرد اولیه به بازار عرضه شد.[۴]

کشورهای ممنوع

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Isopropylantipyrine". Drugs.com. Retrieved 8 March 2018.
  2. ↑ Göres E, Kossowicz J, Schneider HG (March 2004). "[Propyphenazone. Pharmacology and use]" [Propyphenazone. Pharmacology and use]. Medizinische Monatsschrift für Pharmazeuten (به آلمانی). 27 (3): 72–6. PMID 15032249.
  3. ↑ Fischer, Jnos; Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 530. ISBN 9783527607495.
  4. ↑ "SC exempts painkiller Saridon from the banned list in India". February 21, 2019.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ "Multi-Country Survey On Banned And Restricted Pharmaceuticals". Health Action International Asia Pacific. August 2008. p. 7.