پروکائین

پروکائین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.commonograph
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروParenteral
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیn/a
متابولیسمآبکافت به وسیله plasma esterases
نیمه‌عمر حذف۴۰–۸۴ ثانیه
دفعکلیه
شناسه‌ها
  • 2-(diethylamino)ethyl 4-aminobenzoate
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
NIAID ChemDB
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.000.388 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC13H20N2O۲
جرم مولی236.31 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C(OCCN(CC)CC)c1ccc(N)cc1
  • InChI=1S/C13H20N2O2/c1-3-15(4-2)9-10-17-13(16)11-5-7-12(14)8-6-11/h5-8H,3-4,9-10,14H2,1-2H3 ✔Y
  • Key:MFDFERRIHVXMIY-UHFFFAOYSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

پروکائین (انگلیسی: Procaine) یک بی‌حس‌کننده موضعی از دسته آمینواسترها است. کاربرد اولیه این ماده در کاهش درد ناشی از تزریق عضلانی پنی سیلین می‌باشد و در دندانپزشکی نیز کاربر دارد. این دارو نخستین بار در سال ۱۹۰۵ توسط شیمیدان آلمانی آلفرد آینهورن تولید شد. وی نام نووکائین که از دو عبارت nov- به معنی نو و -caine که نام متداول آلکالوئیدها می‌باشد، برای این دارو پیشنهاد کرد.

سنتز

[ویرایش]

این دارو به دو روش زیر سنتز می شود:[۱][۲]

منابع

[ویرایش]
  1. Einhorn, A.; Fiedler, K.; Ladisch, C.; Uhlfelder, E. (1909). "Ueber p-Aminobenzoësäurealkaminester". Justus Liebig's Annalen der Chemie. 371 (2): 142. doi:10.1002/jlac.19093710204.
  2. Alfred Einhorn, Höchst Ag U.S. Patent ۸۱۲٬۵۵۴ DE 179627  DE 194748 

پیوند به بیرون

[ویرایش]