دادههای بالینی | |
---|---|
AHFS/Drugs.com | monograph |
ردهبندی داروهای بارداری |
|
روش مصرف دارو | Parenteral |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی | |
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | n/a |
متابولیسم | آبکافت به وسیله plasma esterases |
نیمهعمر حذف | ۴۰–۸۴ ثانیه |
دفع | کلیه |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
NIAID ChemDB | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.000.388 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C13H20N2O۲ |
جرم مولی | 236.31 g/mol g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
پروکائین (انگلیسی: Procaine) یک بیحسکننده موضعی از دسته آمینواسترها است. کاربرد اولیه این ماده در کاهش درد ناشی از تزریق عضلانی پنی سیلین میباشد و در دندانپزشکی نیز کاربر دارد. این دارو نخستین بار در سال ۱۹۰۵ توسط شیمیدان آلمانی آلفرد آینهورن تولید شد. وی نام نووکائین که از دو عبارت nov- به معنی نو و -caine که نام متداول آلکالوئیدها میباشد، برای این دارو پیشنهاد کرد.
این دارو به دو روش زیر سنتز می شود:[۱][۲]