پملا گلر

پملا گلر
گلر در سال ۲۰۱۱
زادهٔ۱۴ ژوئن ۱۹۵۸ ‏(۶۶ سال)
هیولت هاربور، نیویورک، ایالات متحده آمریکا
ملیتایالات متحده آمریکا
دیگر نام‌هاپملا اوشری
محل تحصیلدانشگاه هوفسترا، ترک دانشگاه قبل از دریافت مدرک دانشگاهی[۱]
پیشه‌ها
  • فعال سیاسی
  • منتقد
  • سردبیر سابق روزنامه
سازمان(ها)از بنیان‌گذاران ابتکار عمل دفاع از آزادی آمریکا و توقف اسلام‌گرائی آمریکا[۲]
شناخته‌شده
برای		مخالفت با مرکز اسلامی پارک ۵۱ و مسجد
همسرمایکل اوشری (‍۱۹۹۰–۲۰۰۷؛ طلاق گرفته)[۱]
فرزندان۴
والدینروبن و لیلیان گلر[۱]
وبگاه

پملا گلر (انگلیسی: Pamela Geller؛ زادهٔ ۱۴ ژوئن ۱۹۵۸)[۱] نویسنده و فعال سیاسی اهل ایالات متحده آمریکا است.[۳] بیشتر شهرت او به خاطر انتقادهای او از دین اسلام است. او با مخالفت با ساخت مرکز فرهنگی اسلامی در نزدیکی محل برج‌های دوقلو در نیویورک و حمایت از مسابقه کارتون «پیامبر را نقاشی کن» در گارلند، تگزاس به شهرت رسید.[۱][۴][۵] او در مقالات خود ایالات متحده را از قانون شرعی اسلام تحت حمله می‌خواند.

او مؤسس مؤسسه دفاع از آزادی آمریکا به همراه رابرت اسپنسر است. این گروه توسط مرکز قانون ساترن پاورتی به عنوان یک گروه نفرت طبقه‌بندی شده‌است. دولت انگلستان نیز گلر را تحت نظر دارد و در سال ۲۰۱۳ از ورود او به انگلیس جلوگیری کرد.[۶]

زندگی‌نامه

[ویرایش]

گلر در یک خانواده یهودی از روبن و لیلیان گلر به دنیا آمد.[۱][۷] پدر او تاجر پارچه بود و او در هیولت هاربور در لانگ آیلند نیویورک بزرگ شد.[۸] او به پدرش در تجارت پارچه کمک می‌کرد، جایی که او آموخت زبان اسپانیایی را روان صحبت کند.[۹] او سه خواهر دارد. دو خواهر وی دکتر و خواهر سوم وی معلم شد.[۱] او بعد از اتمام دبیرستان وارد دانشگاه هوفسترا شد ولیکن موفق نشد این دوره را تمام کند.[۱] او در سال ۱۹۹۰ با مایکل اوشری ازدواج کرد و در سال ۲۰۰۷ از او جدا شد. او مادر چهار فرزند دختر است.[۱] از آوریل ۲۰۱۳، وی در هیولت نیویورک زندگی می‌کند.[۱۰]

مشاغل

[ویرایش]

گلر در دهه ۱۹۸۰ در نیویورک دیلی نیوز کار می‌کرد[۱۱] و از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۴ در روزنامه نیویورک دیلی آبزرور مشغول به کار بود.[۱۲] گلر خود در مصاحبه با ویلج ویس اظهار کرده‌است که فعالیت سیاسی او بعد از حملات ۱۱ سپتامبر آغاز شد.[۱۳] او شروع به نوشتن وبلاگی به نام اطلس شراگز کرد. او در سال ۲۰۰۶ بعد از اینکه کاریکاتورهای محمد در روزنامه یولاندز پستن را چاپ کرد مشهور شد.[۱] در سال ۲۰۱۰ او مؤسسه دفاع از آزادی آمریکا را به همراه رابرت اسپنسر ایجاد کرد.[۱] در سال ۲۰۱۳ لیگ دفاع یهودی کانادا او را به تورونتو دعوت کرد. او در مرکز صهیونیسم تورونتو به سخنرانی پرداخت.[۱۴]

آثار

[ویرایش]

کتاب‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ ۱٫۱۰ ۱٫۱۱ ANNE BARNARD and ALAN FEUER (۸ اکتبر ۲۰۱۰). «Outraged, and Outrageous». نیویورک تایمز. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۸.
  2. ↑ «'Islamic Apartheid' Ads Submitted To MTA By Pamela Geller In Response To Pro-Palestinian Ads (PHOTOS)». هافینگتن پست. ۶ دسامبر ۲۰۱۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸.
  3. ↑ «Pamela Geller, Robert Spencer To Speak At EDL Rally In Woolwich, Campaigners Call For UK Entry Ban». The Huffington Post UK. ۲۰/06/۲۰۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در 28 ژانویه 2018. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  4. ↑ Terry Davidson (۱ می ۲۰۱۳). «York Regional Police threaten rabbi's role as chaplain over Pamela Geller speech». Toronto Sun. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸.
  5. ↑ «یکی از دو عامل تیراندازی تگزاس در گذشته مظنون تروریستی بود». بی‌بی‌سی فارسی. 5 مهٔ 2015 - 15 اردیبهشت 1394. بایگانی‌شده از اصلی در 28 ژانویه 2018. دریافت‌شده در 28 ژانویه 2018. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  6. ↑ Kevin Rawlinson (۲۶ ژوئن ۲۰۱۳). «Anti-Ground Zero Mosque campaigners Pamela Geller and Robert Spencer barred from entering Britain to speak at an EDL rally». ایندیپندنت. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸.
  7. ↑ «Pamela Geller, Jewish heroine». The Jewish Advocate. ۱۰ می ۲۰۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۳.
  8. ↑ Gary Weiss (۲۰۱۲). Ayn Rand Nation: The Hidden Struggle for America's Soul. مکمیلن. صص. ۱۳۶. شابک ۹۷۸۱۴۲۹۹۵۰۷۸۷.
  9. ↑ «Papa». Atlas Shrugs. ۲۱ ژوئن ۲۰۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸.
  10. ↑ BART JONES (۸ آوریل ۲۰۱۳). «Blogger involved in 'Ground Zero mosque' controversy to speak in Great Neck». نیوزدی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۸.
  11. ↑ DANIEL BURKE (۲۵ مه ۲۰۱۱). «Pamela Geller, 'Queen Of Muslim Bashers,' At Center Of N.Y. 'Mosque' Debate». هافینگتن پست. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸.
  12. ↑ «New Editor Named for Observer». نیویورک تایمز. ۱۰ می ۱۹۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸.
  13. ↑ «Pamela Geller's War». ویلج ویس. ۲۸ نوامبر ۲۰۱۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸.
  14. ↑ «Pamela Geller's Invitation to Speak in Toronto Angers Board of Rabbis». The Forward. ۱۵ می ۲۰۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۸.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پملا گلر موجود است.