پیاسکی اچ‌آرپی رسکیوئر

HRP Rescuer
یک اچ‌آرپی-۱ گارد ساحلی آمریکا
کاربری بالگرد دوپروانه ترابری/نجات
تولیدکننده پیاسکی هلیکاپتر
طراح فرانک پیاسکی
نخستین پرواز ۱۹۴۵
معرفی‌شده در ۱۹۴۷
کاربر اصلی نیروی دریایی آمریکا
سپاه دریایی و گارد ساحلی
تعداد ساخته‌شده ۲۸

پیاسکی اچ‌آرپی رسکیوئر (به انگلیسی: Piasecki HRP Rescuer) ملقب به هارپ نام یگ بالگرد دوپروانهٔ آمریکایی بود که توسط شرکت پیاسکی هلیکاپتر تولید شد. این بالگرد دراصل همان طرح پی‌وی-۳ شرکت پیاسکی بود که حکومت فدرال ایالات متحده آمریکا نام آن را هارپ نهاد و با کد «اچ‌آرپی-۱ رسکیوئر» معرفی کرد. این بالگرد در سپاه، نیروی دریایی و گارد ساحلی ایالات متحده آمریکا خدمت کرد. شرکت پیاسکی یک بروزرسانی بر روی آن با نام پی‌وی-۱۷ انجام داد. دولت فدرال آن را اچ‌آرپی-۲ نامید. در مجموع ۲۸ فروند اچ‌آرپی-۱ و اچ‌آرپی-۲ از همهٔ مدلها ساخته شد که هرکدام توان حمل ۸ تا ۱۰ سرباز یا ۹۰۷ کیلوگرم بار را داشتند.

طراحی و توسعه

[ویرایش]
یک هلیکوپتر پیاسکی ایکس اچ‌آرپی-1 نیروی دریایی ایالات متحده بدون روکش فلزی در سال های 1946-1947.

در سال ۱۹۴۴ و در خلال جنگ جهانی دوم، ارتش و پیاسکی برای ساخت یک بالگرد ملقب به داگ‌شپ (کشتی سگی) به توافق رسیدند. نخستین پیش‌نمونه در سال ۱۹۴۵ پرواز کرد که از یک موتور پرت اند ویتنی آر-۱۳۴۰ واسپ با توان ۶۰۰ اسب بخار نیرو می‌گرفت. برای جلوگیری از برخورد دو پروانه به یکدیگر، مهندسان تصمیم گرفتند که بدنه را با یک خمیدگی طراحی کنند. اسکلت از جنس لوله‌های فولادی جوشکاری شده ساخته شد که بین آنها کلاف‌های چوبی نصب شد و روکشی از جنس پارچه بعنوان بدنه بر روی آن کشیده می‌شد تا وزن سنگین نشود. در ساخت این پیش‌نمونه از قطعات صنعت اتومبیل‌سازی به‌کار گرفته شد و بدنبال چند سانحه مهندسان به این نتیجه رسیدند که قطعات خودرو توانایی تحمل این میزان فشار را ندارند.[۱] پیش‌نمونه‌های دیگر پس از پایان جنگ جهانی دوم ساخته شدند. نخستین پیش‌نمونه برای آزمایش ایستایی بود و مدل‌های دیگر برای پرواز طراحی شدند.[۲]

پیشینه عملیاتی

[ویرایش]
یک اچ‌آرپی بدون بدنه پارچه‌ای در سال ۱۹۵۳

اچ‌آرپی با نام رسمی «هارپ» و نقش بالگرد ترابری وارد خدمت نیروهای مسلح آمریکا شد و مردم به آن لقب «موز پرنده» دادند. نیروی دریایی در آغاز ۲۰ فروند سفارش داد ولی پس از ارزیابی، ۱۷ فروند از آنها را به سپاه دریایی سپرد و سه فروند هم به گارد ساحلی سپرد. اچ‌آرپی-۱ در طول خدمتش دارای مشکلات زیادی بود و خرابی‌های موتور، شکستن دسته‌موتور و شل شدن موتور در مکان خود و پاره شدن بخشهای پارچه‌ای بدنه و برخوردشان با پروانه‌های بالگرد در حین عملیات دریایی از مشکلات رایج آن بود. از ۲۸ بالگرد تولید شده تنها یک فروند باقی مانده که امروزه در موزه هوافضا اوریگن نگهداری می‌شود. تجربیات حاصل از این محصول به توسعه و ساخت بالگرد موفقی به نام پیاسکی اچ-۲۱ انجامید.[۳][۴][۵]

  • پیش‌نمونه نظامی ایکس.اچ‌آرپی-۱ در ۱۹۴۶
    پیش‌نمونه نظامی ایکس.اچ‌آرپی-۱ در ۱۹۴۶
  • اچ‌پیآر-۱ نیروی دریایی بدون روکش پارچه‌ای بدنه
    اچ‌پیآر-۱ نیروی دریایی بدون روکش پارچه‌ای بدنه
  • ۸ فروند اچ‌آرپی-۱ بر روی ناو پالائو در ۱۹۵۱
    ۸ فروند اچ‌آرپی-۱ بر روی ناو پالائو در ۱۹۵۱

گونه‌ها

[ویرایش]
PV-3
پیش‌نمونه با یک موتور پیستونی رادیال ۹ سیلندر هواخنک مدل «رایت آر-۹۷۵» با توان ۴۵۰ اسب بخار بود. تنها ۱ فروند تولید شد.
XHRP-1
پیش‌نمونه نظامی بود که ۲ فروند تولید شد؛ یکی برای آزمایش ایستایی و دیگری آزمایش پرواز.
HRP-1
نمونه تولید انبوه بود که ۲۰ فروند به سفارش نیروی دریایی تولید شد. نیروی دریایی پس از استفاده از آن به مشکلاتش پی برد و ۱۷ فروند را به سپاه دریایی فروخت و ۳ فروند هم به گارد ساحلی داد.
HRP-1G
سه فروند از نیروی دریایی خریده شد با تغییر نام به اچ‌آرپی-۱-جی در ناوگان بود.
HRP-2
پنج فروند نمونه آزمایشی با بدنه فلزی تولید شد که بعدها به تولید پیاسکی اچ-۲۱ انجامید.

کاربران

[ویرایش]
 ایالات متحده آمریکا

مشخصات اچ‌آرپی-۲

[ویرایش]

داده‌ها از The Illustrated Encyclopedia of Aircraft 1985, p. 2716.

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۲
  • ظرفیت: ۸ سرنشین یا ۹۰۷ کیلوگرم بار یا ۸ برانکار
  • طول: ۵۴ فوت ۰ اینچ (۱۶٫۴۶ متر)
  • ارتفاع: ۱۴ فوت ۱۰ اینچ (۴٫۵۲ متر)
  • وزن خالی: ۵٬۳۰۱ پوند (۲٬۴۰۴ کیلوگرم)
  • وزن ناخالص: ۷٬۲۲۵ پوند (۳٬۲۷۷ کیلوگرم)
  • پیشرانه هواگرد: ۱ عدد موتور رادیال پرت اند ویتنی آر-۱۳۴۰ واسپ،‏ ۶۰۰ اسب بخار (۴۵۰ کیلووات)
  • قطر روتور اصلی: ۲× ۴۱ فوت ۰ اینچ (۱۲٫۵۰ متر)
  • مساحت روتور اصلی: ۲٬۶۴۰٫۵۱ فوت مربع (۲۴۵٫۳۱۱ متر مربع)

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۱۰۵ مایل بر ساعت (۱۶۹ کیلومتر بر ساعت؛ ۹۱ گره)
  • بُرد: ۳۰۰ مایل (۲۶۱ مایل دریایی؛ ۴۸۳ کیلومتر)
  • حداكثر ارتفاع: ۸٬۵۳۰ فوت (۲٬۶۰۰ متر)

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Rawlins 1976, p. 20.
  2. ↑ Day, Dwayne A. (2003). "Piasecki: The Dogship and the Flying Banana". U.S. Centennial of Flight. Archived from the original on 19 December 2011. Retrieved 17 June 2012.http://www.centennialofflight.gov/essay/Rotary/Piasecki/HE4.htm
  3. ↑ Rawlins 1976, p. 20.
  4. ↑ Close, Robert A. "Helo Operations, Class of 1945". Helo Operations. U.S. Naval Academy Alumni Association & Foundation. Retrieved 17 June 2012.https://www.usna.com/SSLPage.aspx?pid=656
  5. ↑ Apostolo 1984, p. 79.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پیاسکی اچ‌آرپی رسکیوئر موجود است.