بخشی از مجموعه ی سیاست درباره ی: |
ترقیخواهی |
---|
ایده ها |
تاریخچه |
پیشرفت (انگلیسی: Progress)، پیشرفت عبارت است از حرکت به جلو یا حرکت به جهت معینی. مفهوم آن در مقابل بازگشت و تأخر است؛ مثلاً میگویند: ملت پیشرفت کردهاست. از این قبیل است پیشرفت صنعت، آموزش، بیماری و لشکر.
پیشرفت حقیقی متصل و به هم پیوسته و به دو نوع متناهی و غیر متناهی است.
پیشرفت از جهت دیگری قابل تقسیم به مطلق و نسبی است:
مهم این نیست که پیشرفت را به حتمیّت یا قدرت و غایت، تأویل و ارجاع کنیم، بلکه مهم این است که مفهوم آن را دقیقاً روشن کنیم.
ترسیم این پیشرفت در نظر بعضی فیلسوفان به شکل خط مستقیم، و در نظر بعضی به شکل خط منحنی فزاینده و در نظر بعضی دیگر به شکل چرخشی و … است.
پیشرفت، گر چه صور و اشکال مختلفی دارد، اما در ذات و جوهر خود، یک چیز است و آن عبارت است از انتقال تدریجی در یک نظام متصل و پیوسته، از پایین به بالا یا از نقص به کمال.
مقدار پیشرفت در مسیر (الف- ب) به اعتقاد لایب نیتس، عبارت است از حاصل ضرب جرم در شتاب جسم.
اصطلاح پیشرو منسوب به پیشرفت است و چیزی است که رو به جلو پیش رود.
نگاهی اجمالی به تحولات مفهومی و مبانی توسعه و پیشرفت، شاید بتواند در شفاف تر شدن مسیری که جامعه میخواهد در آن گام بگذارد و نیز در فراهم آوردن تسهیلاتی برای ساختار تصمیمگیری کلان کشوری، کمک کند.
مهمترین مبانی الگوی پیشرفت در دنیای مدرن در سه مؤلفه انسانمحوری، دنیا محوری، و علممحوری خلاصه میشود.
از توسعه به لحاظ نظری و عملی تعاریف متعددی ارائه میشود. گاهی آن را در کاهش شکاف یا تضاد در ابعاد مختلف زندگی اجتماعی، و زمانی در تبدیل قوه به فعل، یا گسترش نظم و قاعدهمندی و یا… تعریف میکنند.
ساز و کارهای متعددی برای ارتقا بهروزی جوامع طراحی شدهاست، اما یکی از مهمترین آنها دموکراتیزه کردن محیط کار و ایجاد فضایی است که ضرورت احساس با ارزش بودن و مشارکت داشتن را القا کند. اما مهمتر و گستردهتر از این، توجه جدی به نظام توزیع عادلانه موهبتهای اقتصادی و اجتماعی است که علاوه بر افزایش سطح بهروزی انسانها، به کاهش جدی آسیبهای اجتماعی نیز کمک میکند. گفتنی است که مطابق برخی مطالعات عمیق و گسترده، روانشناسی تکاملی انسان نیز نشان از تمایل کم و بیش ذاتی انسان به برابری و تعادل دارد.[۱][۲]
http://ensani.ir/fa/article/62967/ توسعه دین محور