پیکنوز
پیکنوز (انگلیسی: Pyknosis) یا کاریوپیکنوز به ضخیم‌شدگی برگشت‌ناپذیر کروماتین در هسته سلول بعد از مرگ (به‌دنبال بافت‌مردگی[۱] یا آپوپتوز[۲]) گفته می‌شود. پس از پیکنوز، کاریورکسی یا قطعه قطعه شدن هسته رخ می‌دهد. پیکنوز طی فرایند بلوغ اریتروسیت‌ها و نوتروفیل‌ها هم دیده می‌شود.
هسته‌های پیکنوتیک همچنین در زونا رتیکولاریس غده فوق کلیوی و کراتینوسیت‌های لایه شاخی اپی‌درم هم وجود دارد.
-
عکاسی ریزنگاری از یک ناحیهٔ دچار انفارکتوس در بافت دستگاه صفراوی، با هسته‌های پیکنوتیک (فلش‌ها) (بزرگ‌نمایی 400x).
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Kumar V, Abbas A, Nelson F, Mitchell R (2007). "Robbins Basic Pathology" (8th ed.): 6, 9–10 (table 1-1).
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Kroemer G, Galluzzi L, Vandenabeele P, et al. (January 2009). "Classification of cell death: recommendations of the Nomenclature Committee on Cell Death 2009". Cell Death Differ. 16 (1): 3–11. doi:10.1038/cdd.2008.150. PMC 2744427. PMID 18846107.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pyknosis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ اکتبر ۲۰۲۰.
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |