چارتر هوایی
چارتر هوایی به معنی اجاره کل یک هواگرد است که مفهومی بر عکس خرید تک به تک بلیت صندلی دارد. در حالیکه یک شرکت هواپیمایی به دنبال فروش بلیط به صورت صندلی به صندلی است، شرکت‌های چارتری بر برنامه‌های سفر و هواپیماهای خصوصی مشخص، محموله‌های فوری یا حساس به زمان، آمبولانس هوایی و دیگر اشکال اد هاک هوایی تمرکز می‌کنند. بعضی شرکت‌های چارتری بازه بزرگی از وسایل حمل و نقل و هوایی مانند بالگرد یا جت تجاری را در اختیار می‌گیرند. دسته جت‌های تجاری شامل جت‌های توربوپراپ، جت‌های کوچک، جت‌های متوسط اندازه، سوپر جت‌های متوسط اندازه، جت‌های سنگین، جت‌های دوربرد و هواپیماهای مسافربری VIP می‌شود.[۱]
آمار
[ویرایش]در حال حاضر حدود ۱۵۰۰۰ جت تجاری در جهان وجود دارند. آمریکا بزرگ‌ترین و اروپا دومین بازار فروش این جت‌ها هستند. البته تقاضا در خاورمیانه، آسیا و آمریکای مرکزی در حال افزایش است.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]- Evaluating the Efficiency of a Small Aircraft Transportation System Network Using Planning and Simulation Models (2006)
- Nationwide Impacts of Very Light Jet Traffic in the Future Next Generation Air Transportation System (NGATS) (2006)
- A Transportation Systems Analysis Model (TSAM) to study the impact of the Small Aircraft Transportation System (SATS) (2005)
- An Integrated Model To Study The Small Aircraft Transportation System (SATS) (2003)
- Air Taxi Association (ATXA)
- The National Air Transportation Association
- Transportation Systems Analysis Model, a nationwide transportation planning model to forecast air taxi demand in the United States
- Private jets for non-gazillionaires. The changing landscape of air taxi and air charter
پانویس
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Air charter». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۶.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Charter Jet Categories". Presidential Aviation. Archived from the original on 27 February 2014. Retrieved 30 October 2013.
- ↑ Asp, Maria. "Private Jet Charter and Sales 2014". Sand Aviation Publishing. Archived from the original on 7 June 2017. Retrieved 5 May 2015.