گونه مأموریت | مدارگرد ماه Asteroid flyby Technology demonstration |
---|---|
اپراتور | سازمان ملی فضایی چین |
شناسهٔ کوسپار | 2010-050A |
شماره ستکات | ۳۷۱۷۴ |
مدت مأموریت | Planned: شش ماه Final: ~۴ سال |
ویژگیهای فضاپیما | |
Bus | DFH-3 |
جرم پرتاب | ۲٬۴۸۰ کیلوگرم (۵٬۴۷۰ پوند) |
آغاز مأموریت | |
تاریخ راهاندازی | 1 October 2010, 10:59 | UTC
موشک | Chang Zheng 3C |
سایت پرتاب | Xichang LC-2 |
پایان مأموریت | |
واپسین تماس | 2014[۱] |
مشخصات مداری | |
سامانه مرجع | مدار خورشید مرکزی |
مدارگرد ماه | |
ورود به مدار | 6 October 2010, 03:06 UTC |
Departed orbit | ۸ ژوئن ۲۰۱۱ |
پرواز از توتاتیس ۴۱۷۹ | |
نزدیکترین فاصله | 13 December 2012, 08:30 UTC |
فاصله | ۳٫۲ کیلومتر (۲٫۰ مایل) |
ابزار و تجهیزات | |
دستگاه بارجفتشده-improved stereo camera لیدار Gamma/طیفبینی پرتو ایکسs Microwave detector | |
چانگ ای ۲ (انگلیسی: Chang'e 2) چینی ساده شده: 嫦娥二号؛ چینی سنتی: 嫦娥二號؛ پینیین: Cháng'é èr hào) یک کاوشگر ماه بدون سرنشین چینی است که در ۱ اکتبر ۲۰۱۰ به سوی ماه پرتاب شد.[۲] این در ادامهٔ مأموریت کاوشگر ماه چانگ ای ۱ بود که در سال ۲۰۰۷ پرتاب شد. چانگ ای ۲ بخشی از مرحلهٔ اول برنامه اکتشاف ماه چین بود و تحقیقاتی را از مدار ماه از ارتفاع ۱۰۰ کیلومتر انجام داد. در آمادهسازی برای فرود نرم دسامبر ۲۰۱۳ توسط فرودگر و مریخنورد Chang'e 3.[۲][۳] Chang'e 2 از نظر طراحی مشابه Chang'e 1 بود، اگرچه برخی از پیشرفتهای فنی از جمله دوربین پیشرفتهتر آنبورد را نشان داد. این کاوشگر مانند سلف خود، برگرفته از Chang'e، الهه ماه چینی باستان نامگذاری شدهاست.
این کاوشگر پس از تکمیل هدف اولیهٔ خود، مدار ماه را به سوی نقطه لاگرانژی زمین-خورشید L2 ترک کرد تا شبکهٔ ردیابی و کنترل چینی را آزمایش کند، که این بخش از ماموریت؛ پس از ناسا و ایسا، سازمان فضایی ملی چین را به سومین آژانس فضایی تبدیل کرد که از این نقطه بازدید کردهاست.[۴] در ۲۵ اوت ۲۰۱۱ وارد مدار L2 شد و در سپتامبر ۲۰۱۱ شروع به انتقال دادهها از موقعیت جدید خود کرد.[۵][۶] In April 2012, Chang'e 2 departed L2
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام xinhua-20200925
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).