چپل رون

چپل رون
رون در سال ۲۰۲۳
نام هنگام تولدکیلی رز امستاتز
زادهٔ۱۹ فوریهٔ ۱۹۹۸ ‏(۲۷ سال)
ویلارد، میزوری، ایالات متحده
پیشه‌ها
  • خواننده
  • ترانه‌نویس
سال‌های فعالیت۲۰۱۴–اکنون
پیشه موسیقی
ژانرپاپ
ناشر(ان)
وبگاه

کیلی رز امستاتز (به انگلیسی: Kayleigh Rose Amstutz؛ زادهٔ ۱۹ فوریهٔ ۱۹۹۸) که به‌طور حرفه‌ای با نام چپل رون (به انگلیسی: Chappell Roan) (‎/ˌæpəl ˈrn/‎ CHAP-əl ROHN) شناخته می‌شود، خواننده و ترانه‌نویس آمریکایی است. او در تهیه آثارش با دنیل نیگرو کار کرده و بخش عمدهٔ موسیقی‌اش الهام‌گرفته از ترانه‌های سینث-پاپ دههٔ ۱۹۸۰ و پاپ دههٔ ۲۰۰۰ است. زیبایی‌شناسی او به‌شدت تحت تأثیر درگ کوئین‌هاست، و موسیقی و سبک اجرایش از سوی منتقدانی از جمله رولینگ استون، پر زرق‌وبرق و اغراق‌آمیز توصیف شده است.[۱]

در سال ۲۰۱۴، رون ترانه‌ای غیراقتباسی به نام «جوان بمیر» در یوتیوب بارگذاری کرد. او مدت کوتاهی پس از آن با آتلانتیک رکوردز قرارداد امضا کرد. در سال ۲۰۱۷، او نخستین آلبوم چندآهنگه (ئی‌پی)، یعنی شب‌های مدرسه را منتشر کرد. تک‌آهنگ سال ۲۰۲۰ او «پینک پونی کلاب» یک تغییر سبک در مقایسه با آثار اولیه‌اش بود و باعث شد که رون به شهرت برسد. او در همان سال از آتلانتیک رکوردز کنار گذاشته شد.

پس از یک وقفه‌ای کوتاه، او مجموعه‌ای از ترانه‌ها را به‌طور مستقل در سال ۲۰۲۲ منتشر کرد. نخستین آلبوم او، از عرش تا فرش یک پرنسس غرب میانه، از طریق آیلند رکوردز در سال ۲۰۲۳ منتشر شد و مورد تحسین قرار گرفت. این آلبوم رفته رفته به موفقیت رسید و تا اوایل سال ۲۰۲۴ هواداران سرسختی را به خود جلب کرد و نامزد جایزه گرمی آلبوم سال شد. او در سال ۲۰۲۴ تک‌آهنگ موفق «خوشبخت بشی، عزیزم!» را منتشر کرد که به جایگاه چهارم بیلبورد هات ۱۰۰ رسید و سال بعد برندهٔ جایزه گرمی بهترین هنرمند جدید شد.

اوایل زندگی

[ویرایش]

کیلی رز امستاتز در تاریخ ۱۹ فوریهٔ ۱۹۹۸ در ویلارد، میزوری زاده شد.[۲][۳][۴] او بزرگ‌ترین فرزند از چهار فرزند خانواده است.[۵][۶][۷] مادرش کارا (که نام خانوادگی‌اش پیش از ازدواج چپل بود)،[۸][۹] دامپزشک است و پدرش دوایت امستاتز، یک مطب خانوادگی را در اسپرینگفیلد، میزوری مدیریت می‌کند و پرستاری رسمی در بخش مراقبت‌های ویژه اعصاب و سوختگی است.[۱۰] دایی او دارین چپل نماینده ایالت میزوری است.[۱۱] او زادگاه و تربیتش را محافظه‌کارانه و مسیحی توصیف کرده است.[۱۲][۱۳][۱۴] او در دوران کودکی سه بار در هفته به کلیسا می‌رفت و تابستان‌ها را در اردوگاه‌های مسیحی می‌گذراند.[۱۳][۱۵] در مصاحبه‌ای با ورایتی در سال ۲۰۲۳، او گفت که با نحوهٔ تربیتش مشکل داشت و اغلب یواشکی کاری را انجام می‌داد: «فقط می‌خواستم احساس کنم آدم خوبی هستم، اما بخشی از وجودم را داشتم که می‌خواست بیش از حد رهایی یابد.»[۱۵]

رون نواختن پیانو را از ۱۰ یا ۱۱ سالگی آغاز کرد[۱۶] و در ۱۲ سالگی شروع به گذراندن دوره کرد.[۵] او برای نخستین بار در ۱۳ سالگی به صورت عمومی به اجرا پرداخت و «آواز کریسمس» را در برنامه استعدادیابی مدرسه‌اش خواند که برنده شد.[۱۷][۱۸][۵] زمانی که حدوداً ۱۴ ساله بود، برای آمریکاز گات تلنت آزمون داد اما موفقیتی کسب نکرد.[۵] در ۱۴ یا ۱۵ سالگی، او شروع به بارگزاری بازخوانی‌هایش در یوتیوب کرد و توجه شرکت‌های مختلف ناشر موسیقی را به خود جلب کرد.[۱۹][۵] او ترانه‌سرایی را با ورود به دوران نوجوانی آغاز کرد.[۱۶] او یک سال زودتر از دبیرستان ویلارد فارغ‌التحصیل شد.[۲۰][۲۱] رون می‌گوید بسیاری از تجربیات دوران کودکی خود از جمله جشن و روز فارغ‌التحصیلی از دبیرستان را بابت آغاز «آشفته» حرفهٔ موسیقی‌اش از دست داده است.[۸]

سبک هنری

[ویرایش]

آواز

[ویرایش]

حتی در روزهای ابتدایی زندگی، رون بابت توانایی‌های آواز خود مورد تحسین قرار گرفت. در سال ۲۰۱۴، تروی سیوان و کنر فرنتا خوانندگی رونِ ۱۶ ساله را ستایش کردند. سیوان گفت از زمان ادل صدایی مانند رون نشنیده بود و فرنتا او را «الهه با استعداد صدا» خطاب کرد.[۲۲] با وجود این، رون از خوانندگی گذشته خود انتقاد کرده و گفته که تا دسامبر ۲۰۲۲ هرگز یک درس آواز «شایسته» نداشته است و به‌مدت ۱۰ سال است که «اشتباه» می‌خوانده است.[۲۳]

رون دارای دامنهٔ آواز سوپرانو توصیف شده است.[۲۴][۲۵][۲۶] منتقد وبگاه جوایز گرمی «ثبات آواز تقریباً عالی» رون را ستوده است.[۲۷] منتقد دیلی تلگراف در مرور برنامهٔ زنده رون در بار همجنس‌گرایان لندن، نت‌های بلند اوج‌گرفته و با لحن مناسب او را ستایش کرد و نوشت که هر نت «احساسات را به لرزه درمی‌آورد».[۲۸]

منابع الهام

[ویرایش]

رون از کیت بوش به عنوان یکی از تأثیرگذاران برجسته یاد کرده است.[۲۹][۳۰] او همچنین به الهام‌بخشی کسانی از جمله هنرمند ابی واتکینز، فیلم فریب‌خورده و هنرمندان موسیقی شامل آلت-جی،[۳۱] استیوی نیکس، الی گولدینگ،[۳۲] لرد و لانا دل ری اشاره کرده است.[۳۳] در سال ۲۰۲۳، رون در مصاحبه‌ای گفت که در کل دوران دبیرستان به آثار لرد، دل ری و گولدینگ گوش داده است.[۳۲][۳۴] او گفته که ترانهٔ «بمان» از ریانا الهام‌بخش او برای آغاز نگارش موسیقی است.[۱۶] مجلهٔ ورایتی در سال ۲۰۲۳ رون را پرزرق‌وبرق و پاپ توصیف کرد و زنانگی و تجربیات مشترک نسل زد او را پسندید.[۳۵] رون همچنین از لیدی گاگا و نیکی میناژ به‌عنوان الهام‌بخش بر نگرش او نسبت به ایجاد احساس اعتماد میان مردم با موسیقی خود یاد کرده است.[۳۶] رون در ستایش آریانا گرانده صحبت کرد و خود را «آریاناتور» نامید.[۳۷] کشف هنرمندانی مانند کیتی پری، کشا، بریتنی اسپیرز و پینک در دوران نوجوانی نیز بر او تأثیر گذاشت تا شروع به نوشتن موسیقی کند و شخصیت خود را روی صحنه بسازد.[۳۸][۳۹] رون گفته که در دوران کودکی با کریستین راک بزرگ شده بود اما هرگز با آن هم‌ذات پنداری نداشت و در عوض نسبت به موسیقی پاپ کنجکاوی داشت.[۳۸]

زندگی شخصی

[ویرایش]

رون در لس آنجلس زندگی می‌کند.[۴۰] او در گذشته با مردان رابطه داشته است، اما دیگر این کار را نمی‌کند[۴۱][۴۲] و خود را لزبین می‌داند.[۴۳][۴۴][۴۵] تا سپتامبر ۲۰۲۴، رون با زنی ناشناس که در صنعت موسیقی شرکت ندارد، در رابطه است.[۴۶]

او پس اینکه مسیحی بزرگ شد، دیگر با کلیسا همذات‌پنداری نمی‌کند و گفته که رابطه کنونی او با مذهب «رو به تحول» است.[۴۷] رون در ۲۲ سالگی به اختلال دوقطبی نوع دو مبتلا شد که دوران کودکی دشوار او در آن دخیل بود.[۱۳][۴۷] او روان‌درمانی و دارو را مفید توصیف کرده است.[۱۳][۴۸] رون گفته که ایده خصلت بارزش یعنی «ستاره پاپ شلخته» زمانی به ذهنش رسید که در مورد کودک درونش با درمانگرش صحبت می‌کرد.[۴۷] در حالی که «چپل رون» فقط به عنوان نام هنری انتخاب شد،[۴۹] از آن زمان او این نام را شخصیت درگ خود نامیده است[۱۴][۴۷] و آن را به هانا مونتانا تشبیه کرد؛[۴۸][۵۰] او این نام را نسبت به خود واقعی‌اش «صریح‌تر و مطمئن [...] به خصوص در مورد جنسیت» توصیف کرده است.[۷][۱۴][۴۲]

پس از رسیدن به موفقیت تجاری، رون مکرراً از فشارهای ناشی از شهرت تازه یافته خود صحبت کرد و رفتار برخی از طرفداران را محکوم و آن را «چندش‌آور» و «مخاطره آمیز» توصیف کرد.[۵۱] او در چندین پست رسانه‌های اجتماعی، احساس ناامنی خود را در نتیجه آزار و اذیت عمومی و تعقیب طرفداران، که شامل تلاش برای تماس با اعضای خانواده‌اش بود، ابراز کرد.[۵۲] این وضعیت با نگاهی طنز در پخش زنده شنبه شب توسط بوئن ینگ که وضعیتش را با مو دنگ (یک اسب آبی که در ویدیویی در سپتامبر ۲۰۲۴ نمایش داده شده بود) مقایسه کرد، مورد انتقاد قرار گرفت.[۵۳]

دیسکوگرافی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Mier, Tomás (March 21, 2024). "Chappell Roan's Campy, Glittery Music Is the Future of Pop". Rolling Stone. Retrieved October 4, 2024.
  2. Paz, Keylee (February 21, 2023). "Chappell Roan Celebrates Birthday with a Euphoric Performance at Bronze Peacock in Houston". Coog Radio. Archived from the original on April 24, 2024. Retrieved April 11, 2024.
  3. Alter, Rebecca (May 27, 2021). "Sorry But the Song of Summer 2021 Is This Stripper's Delight From Summer 2020". Vulture. Archived from the original on May 27, 2021. Retrieved December 1, 2021.
  4. D'Souza, Shaad (December 29, 2023). "Chappell Roan, pop's next big thing: 'I grew up thinking being gay was a sin'". The Guardian. ISSN 0261-3077. Archived from the original on August 26, 2024. Retrieved April 29, 2024.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ Holman, Gregory J. (August 17, 2017). "Chappell Roan is a singer from Willard. She just made the big time". Springfield News-Leader. Archived from the original on December 26, 2021. Retrieved December 26, 2021.
  6. Richards, Megan (November 3, 2023). "Chappell Roan Talks Boston Show, Debut Album, and More". Five Cent Sound. Archived from the original on April 28, 2024. Retrieved April 28, 2024.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ "Chappell Roan on Audience Participation, Playing a Character and Being Horny". Polyester. Archived from the original on April 26, 2024. Retrieved April 26, 2024.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ Spanos, Brittany (October 27, 2022). "Chappell Roan Is the Independent 'Thrift Store Pop Star' Ready to Take Over the World". Rolling Stone. Archived from the original on March 12, 2023. Retrieved March 11, 2023.
  9. Ribner, Sonya (August 12, 2022). "Slumber Party Pop: A New Authenticity with Chappell Roan". Cherwell. Archived from the original on September 5, 2022. Retrieved September 5, 2022.
  10. Caruso, Skyler (June 11, 2024). "All About Chappell Roan's Parents, Dwight and Kara Amstutz". People. Archived from the original on June 12, 2024. Retrieved June 12, 2024.
  11. "Chappell Roan's Uncle Is Missouri GOP Rep. , Sponsored Anti-Abortion Bill". Newsweek. September 26, 2024. Archived from the original on September 26, 2024. Retrieved September 26, 2024.
  12. "Chappell Roan: how an unforgettable night at a gay club led to Pink Pony Club". Headliner. Archived from the original on April 17, 2024. Retrieved April 28, 2024.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ ۱۳٫۳ "Chappell Roan doesn't care if she's going to hell". The Washington Post. October 14, 2023. Archived from the original on October 18, 2023. Retrieved April 26, 2024.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ Sherman, Maria (October 3, 2023). "A conversation with Chappell Roan, the yodeling, queer pop icon of tomorrow". Associated Press. Archived from the original on April 25, 2024. Retrieved April 28, 2024.
  15. ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Shafer وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  16. ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ Lindsay, Kathryn (January 3, 2018). "The Drop: Exclusive Music Video Premiere For Chappell Roan's "Die Young"". Refinery29. Archived from the original on October 11, 2019. Retrieved December 26, 2021.
  17. Roan, Chappell. "Today I got to perform "The Christmas Song" at the Willard Middle School talent show, just like I did in 2011. That was the first time I ever sang out..." Archived from the original on March 30, 2024. Retrieved April 26, 2024 – via Facebook.
  18. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام WillardSchools2024 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  19. Kato, Brooke (February 20, 2018). "Chappell Roan to show off evolving sound at The Lost Horizon". The Daily Orange. Archived from the original on February 21, 2018. Retrieved December 26, 2021.
  20. Tredway, Paula (March 6, 2024). "Chappell Roan's Reign Started in Small-Town Missouri". Riverfront Times. Archived from the original on August 31, 2024. Retrieved August 31, 2024.
  21. Yohn, Madison (February 17, 2023). "We Sat Down With Chappell Roan, A Springfield Native Turned Pop Artist". Springfield Missouri Convention & Visitors Bureau. Archived from the original on April 26, 2024. Retrieved April 26, 2024.
  22. Delgado, Sara (April 22, 2024). "Chappell Roan Got Troye Sivan's Support a Decade Ago & X Users Can't Believe It". Teen Vogue. Archived from the original on September 28, 2024. Retrieved November 11, 2024.
  23. Cramer, Jude (June 28, 2024). "Chappell Lore: Chappell Roan's nearly been married twice, an old TikTok reveals". Into. Archived from the original on July 24, 2024. Retrieved November 11, 2024.
  24. Dodson, P. Claire (July 2, 2024). "Chappell Roan and Olivia Rodrigo producer Daniel Nigro on the secret to 'overnight' success". Fast Company. Archived from the original on July 2, 2024. Retrieved July 3, 2024. the soaring soprano of Roan’s voice
  25. Aswad, Jem (June 18, 2024). "Sabrina Carpenter Covers Chappell Roan's 'Good Luck, Babe!' for BBC Radio". Variety. Archived from the original on July 15, 2024. Retrieved July 3, 2024. Roan's sky-scraping soprano
  26. Hauge, Ruthie; Garfield, Allison (May 30, 2024). "Chappell Roan enraptures a sold-out crowd of Madison mermaids". The Capital Times. Archived from the original on July 20, 2024. Retrieved July 11, 2024. her perfectly pitched soprano stunned most of the boisterous audience into near silence.
  27. Nguyen, Kelly (August 21, 2024). "Chappell Roan's Big Year: The 'Midwest Princess' Examines How She Became A Pop "Feminomenon"". Grammy Awards. Archived from the original on November 9, 2024. Retrieved November 11, 2024.
  28. Platt, Poppie (December 8, 2023). "Chappell Roan: a voice to rival Lady Gaga's and enough fun to rival a circus". The Daily Telegraph. Archived from the original on November 23, 2024. Retrieved November 11, 2024.
  29. Roan, Chappell (October 26, 2022). "I'm Chappell Roan and I'm so excited to answer all your questions!". Reddit. Archived from the original on July 13, 2024. Retrieved June 22, 2024.
  30. Atkinson, Kate (May 7, 2020). "Interview with Chappell Roan". I Dream of Vinyl. Archived from the original on June 25, 2024. Retrieved June 22, 2024.
  31. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Czemier 2017 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  32. ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ "Pop Crave Exclusive: Chappell Roan Interview". Pop Crave. February 23, 2023. Archived from the original on July 23, 2024. Retrieved August 14, 2024.
  33. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Samel 2017 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  34. Aska, Jelena (July 8, 2024). "The Complete Transformation Of Chappell Roan". Glam. Archived from the original on August 14, 2024. Retrieved August 14, 2024.
  35. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Aswad 2023 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  36. Levine, Nick (June 21, 2023). "Chappell Roan is becoming the queer pop icon of her dreams". NME. Archived from the original on June 21, 2023. Retrieved June 11, 2024.
  37. Dailey, Hannah (August 29, 2024). "Chappell Roan Praises Ariana Grande's 'Eternal Sunshine,' Reveals She's 'So Excited' for 'Wicked'". Billboard. Archived from the original on September 17, 2024. Retrieved September 17, 2024.
  38. ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام NMESupernova وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  39. Fowlkes, Tamia (October 4, 2023). "Who is Chappell Roan, the artist opening for Olivia Rodrigo in Milwaukee? Here's what the 'Midwest Princess' told us". Milwaukee Journal Sentinel. Archived from the original on March 10, 2024. Retrieved June 15, 2024.
  40. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام PeopleLoveDrag وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  41. Zhang, Cat (August 2, 2023). "Chappell Roan's Gloriously Unserious Pop". Pitchfork. Archived from the original on April 18, 2024. Retrieved April 26, 2024.
  42. ۴۲٫۰ ۴۲٫۱ Dodson, P. Claire (March 9, 2023). "Underneath Chappell Roan's Hannah Montana Wig? A Pop Star for the Ages". Teen Vogue. Archived from the original on April 26, 2024. Retrieved April 26, 2024.
  43. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام BillboardWhy وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  44. Kaplan, Ilana (September 10, 2024). "Chappell Roan on Coming Out as a Lesbian: 'I Just Wasn't Supposed to Be Sleeping with Men'". People. Archived from the original on November 9, 2024. Retrieved November 9, 2024.
  45. Holland, L. (June 27, 2024). "How Chappell Roan and Reneé Rapp's star power is making 2024 the year of lesbian pop". The Conversation.
  46. Spanos, Brittany (September 10, 2024). "Chappell Roan Is a Pop Supernova. Nothing About It Has Been Easy". Rolling Stone. Archived from the original on September 10, 2024. Retrieved September 10, 2024.
  47. ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ ۴۷٫۲ ۴۷٫۳ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Fromson وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  48. ۴۸٫۰ ۴۸٫۱ Wheeler, Sage (March 30, 2023). "Chappell Roan: The 'Kaleidoscope' interview". Daily Trojan. Archived from the original on August 26, 2024. Retrieved April 26, 2024.
  49. Cardenas, Cat (November 28, 2023). "Chappell Roan Redefines the "DIY Pop Star"". W. Archived from the original on December 7, 2023. Retrieved April 29, 2024.
  50. Alter, Rebecca (August 2, 2023). "Chappell Roan Just Wants to Be Hannah Montana". Vulture. Archived from the original on August 2, 2023. Retrieved April 29, 2024.
  51. Cardenas, Cat (August 22, 2024). "Chappell Roan on the Perils of Fame and Her Evolving Relationship with Fans". Slate. Retrieved August 25, 2024.
  52. Andrew, Scottie (August 24, 2024). "Chappell Roan Calls Out Invasive Fans and the Dangers of Parasocial Relationships". CNN. Archived from the original on August 25, 2024. Retrieved August 25, 2024.
  53. McCarthy, Anne (September 29, 2024). "'SNL' Jokes About Chappell Roan Fan Harassment With Bowen Yang Dressed as Celebrity Hippo Moo Deng: 'We Both Deserve Patience and Grace'". Variety. Archived from the original on September 29, 2024. Retrieved September 29, 2024.

پیوند به بیرون

[ویرایش]