چینی | |
---|---|
کارگردان | ژان-لوک گدار |
نویسنده | ژان-لوک گدار |
بر پایه | جنزدگان نوشتهٔ فیودور داستایفسکی |
بازیگران | آن ویازمسکی ژانپیر لئو ژولیت برتو |
موسیقی | پیر دو گیتر فرانتس شوبرت کارل هاینز اشتوکهاوزن آنتونیو ویوالدی |
فیلمبردار | رائول کوتار |
تدوینگر | دلفینی دسفانس آنیس گییمو |
توزیعکننده | آتوس فیلمز (فرانسه) پنبیکر فیلمز (آمریکا) |
تاریخهای انتشار |
|
مدت زمان | ۹۳ دقیقه |
کشور | فرانسه |
زبان | فرانسوی |
چینی[۱] (به فرانسوی: La Chinoise, ou plutôt à la Chinoise: un film en train de se faire) فیلمی است ساختهٔ ژان-لوک گدار، کارگردان فرانسوی، محصول سال ۱۹۶۷.
داستان چینی در پاریس در سال ۱۹۶۷ اتفاق میافتد. ورونیک (آن ویازمسکی)، گیوم (ژانپیر لئو)، هنری (میشل سمنیاکو)، ایوان (ژولیت برتو)، کیریلف (لکس دو بریژین) گروهی دانشجو هستند که تعطیلات تابستانیشان را در آپارتمان پدر و مادر ثروتمند یکی از رفقایشان میگذرانند. آنها تمام مدت به مطالعه متون سیاسی و بحث و جدل با یکدیگر مشغولند و میخواهند بدانند چطور میشود آموزههای مائو تسه تونگ را در زندگی به کار بست. پس از خواندن مقالههایی که خشونت را به منظور رسیدن به انقلاب مجاز میدانند، تصمیم میگیرند قتلی سیاسی مرتکب شوند. همه به جز هنری موافقند. دانشجویان هنری را از گروه اخراج میکنند. قرار میشود ورونیک شخص مورد مظرشان را بکشد اما اشتباهی پیش میآید و مرد بیگناهی کشته میشود. کیریلف به قتل اعتراف میکند و خودش را میکشد. با پایان تعطیلات، راه اعضای گروه از هم جدا میشود. هر کس باور دارد که قدمی به تصور خود از انقلاب نزدیکتر شدهاست.[۲]
چینی حتی در میان آثار موج نوی فرانسه رادیکال محسوب میشد، اما با اتفاقات زمانه خود تناسب بسیار داشت. از اواسط دهه ۶۰ میلادی دوره تغییرات اجتماعی بنیادین و تنشهای سیاسی در جاهای مختلف جهان آغاز شد: از جنگ ویتنام، تیرهتر شدن روابط روسیه و غرب، انقلاب فرهنگی چین و تآثیرات آن بر کشورهای خاور دور گرفته تا افزایش تنشها میان دولت فرانسه و کارگران بخش عمومی و دانشجویان که در سال بعد به تظاهرات ملی و شورش منجر شد. چینی که در سال ۱۹۶۷ ساخته شد، پیشگویی وضعیتی بود که در مه ۱۹۶۸ فرانسه رخ داد.[۴]