کاخ لینلیتگو

نمای جنوبی کاخ لینلیتگو
لینلیتگو

چشم‌انداز شهرک لینلیتگو از کاخ لینلیتگو
جمعیت۱۴٬۰۰۰ 
مرجع شبکه OSNS996774
زیربخش
ناحیه ستوانی
کشوراسکاتلند
کشور مستقلبریتانیا
پست شهرلینلیتگو
کدپستی منطقهEH49
کد تلفن۰۱۵۰۶
پلیسپلیس اسکاتلند
آتشنشانیاسکاتلندی
آمبولانساسکاتلندی
مجلس انگلستان
پارلمان اسکاتلند
فهرست مکان‌‌ها
بریتانیا
اسکاتلند

latitudeکاخ لینلیتگوlongitudeکاخ لینلیتگو

خرابه‌های کاخ لینلیتگو در شهر لینلیتگو، غرب لوتیان، اسکاتلند، ۱۵ مایل (۲۴ کیلومتر) در غرب ادینبورگ واقع شده‌است. این کاخ یکی از خوابگاه‌های اصلی پادشاهان اسکاتلند در سده‌های ۱۵ و ۱۶ بود. پس از یک‌پارچگی سیاسی با انگلستان این کاخ کمتر مورد استفاده قرار می‌گرفت، و در ۱۷۴۶ دچار آتش‌سوزی شد. امروز این کاخ تاریخی از دیدگاه توریستی مورد توجه است و به صورت یکی از کانون‌های جذب بازدید کننده، زیر توجه و حمایت بنیاد اسکاتلند تاریخی قرار گرفته‌است.[۳]

بنیان‌گذاری

[ویرایش]

در سدهٔ ۱۲ یک سرای سلطنتی در این محوطه وجود داشته‌است.[۴] در سدهٔ ۱۴ نیروهای اشغال‌گر انگلیسی زیر فرمان ادوارد یکم این سایت را به‌سازی کرده و به یک پایگاه نظامی ایده‌آل برای تأمین امنیت مسیرهای تدارکاتی میان دژ ادینبورو و دژ استرلینگ تبدیل کردند. ساختن بنای انگلیسی دژ در مارس ۱۳۰۲ زیر نظارت دو کشیش، ریچارد د وین‌پُل و هنری د گراوندستون آغاز شد. معمار استاد جیمز سن جورج نیز در اجرای آن حضور داشت.[۵] در سپتامبر ۱۳۰۲، ۱۴۰ نفر از زنان و شصت نفر از مردان برای کمک به حفاری خندق به آن‌جا آورده شدند؛ به مردان روزانه مبلغ دو پنس و زنان یک پنی پرداخت می‌شد.[۶] صد سرباز پیاده هم به عنوان کارگر در درون دژ به کار گرفته شده‌بودند و کار در طول تابستان سال ۱۳۰۳ ادامه یافت.[۷]

در ۱۴۲۴، بخشی از شهر لینلیتگو در یک آتش‌سوزی بزرگ نابود شد.[۸] شاه اسکاتلند جیمز اول بازسازی این کاخ را به عنوان محل اقامت اصلی برای خانواده سلطنتی اسکاتلند آغاز کرد، همچنین شروع به بازسازی کلیسای سنت مایکل که بلافاصله در جنوب کاخ قرار دارد کرد: کلیسا پیش از این به عنوان یک انبار در طول اشغال ادوارد استفاده شده‌بود.[۹]

به‌نظر می‌رسد استفاده از لغت پالاس[الف] (کاخ) برای ارجاع به این بنا، که در سال ۱۴۲۹ میلادی مستند شده‌است، نخستین استفادهٔ این لغت در اسکاتلند باشد. در دوران سلطنت جیمز چهارم لینلیتگو تکمیل شد و کاخ‌هایی دیگر با تناسبات ایتالیایی بازسازی شدند. بر اساس شواهد تاریخی، تعدادی بنّای ایتالیایی در دربار جیمز چهارم مشغول به کار بودند.[۱۰]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ palace
  1. ↑ "Ainmean-Àite na h-Alba - Gaelic Place-Names of Scotland - Database". gaelicplacenames.org. Archived from the original on 5 March 2016. Retrieved 27 February 2016.
  2. ↑ Andy Eagle. "The Online Scots Dictionary". Scots Online. Archived from the original on 8 July 2010. Retrieved 27 February 2016.
  3. ↑ ویکی‌پدیا انگلیسی
  4. ↑ "Linlithgow Palace: Property detail بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۱۰-۱۸ توسط Wayback Machine". Historic Scotland.
  5. ↑ Notices of Original Documents illustrative of Scottish History, Maitland Club, (1841), 67-83, (headings only).
  6. ↑ Accounts of the Master of Works, vol. 1 (1957) HMSO, lxvi, (Latin).
  7. ↑ Simpson, Grant, & Galbraith, James, ed. , Calendar Documents Scotland in PRO and British Library, vol. 5 supplementary, SRO (n.d), no. 305, no. 472 (h, j, u), 'j' mentions Robert de Wynpol (Wimpole) working in Summer 1303, 472 (k) mentions the Warwolf lupus-guerre siege engine at Stirling Castle.
  8. ↑ «British Castle - Linlithgow Palace History». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۶.
  9. ↑ "St Michael's Church Feature Page". Undiscovered Scotland. Retrieved 2009-08-06. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)
  10. ↑ M. Glendinning, R. MacInnes and A. MacKechnie, A History of Scottish Architecture: From the Renaissance to the Present Day (Edinburgh: Edinburgh University Press, 1996), شابک ‎۰−۷۴۸۶−۰۸۴۹−۴, p. 9.