کاوازاکی کی‌اچ-۴

کی‌اچ-۴
یک کی‌اچ-۴ در گلن هلن NT استرالیا
کاربری هواگرد چندمنظوره
کشور سازنده ژاپن
تولیدکننده کاوازاکی
نخستین پرواز آگوست ۱۹۶۲
تعداد ساخته‌شده ۲۱۱
توسعه‌یافته از بل ۴۷

کاوازاکی کی‌اچ-۴ (به انگلیسی: Kawasaki KH-4) یک بالگرد چندمنظوره سبک متعلق به دهه ۱۹۶۰ بود. این بالگرد در ژاپن به عنوان نسخه توسعه یافته بل ۴۷ توسط شرکت کاوازاکی از سال ۱۹۵۲ و به صورت تحت لیسانس تولید می‌شد. بارزترین تفاوت بین کی‌اچ-۴ و نسخه اولیه آمریکایی آن، کابین جدید و بزرگ آن بود. کابین کی‌اچ-۴ به‌طور کامل محصور شده بود (اگرچه درهای جانبی قابل جابجایی بودند) و برای سه مسافر در کنار هم روی یک نیمکت پشت صندلی خلبان، صندلی تعبیه شده بود. این بالگرد با یک سیستم کنترل جدید، ابزار دقیق اصلاح شده و مخزن سوخت بزرگتر ارائه شد.

در مجموع ۲۱۱ فروند کی‌اچ-۴ ساخته شد، از جمله چهار فروند که از بل ۴۷جی‌های موجود اصلاح شده بودند. اکثریت قریب به اتفاق آنها توسط کاربران غیرنظامی خریداری شدند، اگرچه برخی توسط نیروهای نظامی ژاپن و تایلند خریداری شدند.[نیازمند منبع]

کاربران

[ویرایش]
 ژاپن
 تایلند

مشخصات فنی

[ویرایش]
یک کی‌اچ-۴ استرالیایی در سال ۲۰۱۰

داده‌ها از Jane's All The World's Aircraft 1966–67[۵]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۱
  • ظرفیت: ۳ مسافر
  • طول: ۱۳٫۳۰ متر (۴۳ فوت ۸ اینچ) (طول کلی), ۹٫۹۳ متر (۳۲ فوت ۷ اینچ) (طول بدنه)
  • ارتفاع: ۲٫۸۴ متر (۹ فوت ۴ اینچ)
  • وزن خالی: ۸۱۶ کیلوگرم (۱٬۷۹۹ پوند)
  • بیشترین وزن برخاست: ۱٬۲۹۳ کیلوگرم (۲٬۸۵۱ پوند)
  • پیشرانه هواگرد: ۱ عدد موتور تخت ۶ سیلندر هواخنک Lycoming TVO-435-B1A،‏ ۲۰۰ کیلووات (۲۷۰ اسب بخار)
  • قطر روتور اصلی: ۱۱٫۳۲ متر (۳۷ فوت ۲ اینچ)
  • مساحت روتور اصلی: ۱۰۰٫۶ متر مربع (۱٬۰۸۳ فوت مربع)

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۱۶۹ کیلومتر بر ساعت (۱۰۵ مایل بر ساعت؛ ۹۱ گره)
  • سرعت کروز: ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت (۸۷ مایل بر ساعت؛ ۷۶ گره)
  • بُرد: ۴۰۰ کیلومتر (۲۴۹ مایل؛ ۲۱۶ مایل دریایی)
  • مداومت پروازی: ۴ ساعت ۶ دقیقه
  • حداكثر ارتفاع: ۵٬۶۴۰ متر (۱۸٬۵۰۰ فوت)
  • نرخ صعود: ۴٫۳ متر بر ثانیه (۸۵۰ فوت بر دقیقه)

همچنین ببینید

[ویرایش]

توسعه مرتبط

هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ (Andrade 1982)
  2. ↑ (Stroud 1971)
  3. ↑ (Andrade 1982)
  4. ↑ (Stroud 1971)
  5. ↑ (Taylor 1966، ص. 105)
  • Andrade, John (1982). Militair 1982. London: Aviation Press Limited.
  • Taylor, John W. R. (1966). Jane's All The World's Aircraft 1966–67. London: Sampson Low, Marston & Company.
  • Taylor, Michael J. H. (1989). Jane's Encyclopedia of Aviation. London: Studio Editions. p. 557.
  • Simpson, R. W. (1998). Airlife's Helicopters and Rotorcraft. Ramsbury: Airlife Publishing. pp. 123–25.
  • Stroud, Michael (7 October 1971). "Military Helicopter Market". Flight International. Vol. 100, no. 3265. pp. 574–581. Retrieved 26 April 2019.