کریستوف اسکریبا (به آلمانی: Christoph Scriba) (زاده ۶ اکتبر ۱۹۲۹ در دارمشتات- درگذشته ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۳ در هامبورگ) تاریخنگار ریاضیات اهل آلمان بود.
اسکریبا در سال ۱۹۵۷ در دانشگاه گیسن با رساله ای دربارهٔ نوشتههای نخستین جیمز گریگوری دربارهٔ بینهایت کوچکها درجه دکتری ریاضیات را دریافت کرد. سپس در دانشگاههای کنتاکی، ماساچوست و از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۲ در دانشگاه تورنتو تدریس و پژوهش کرد. او که برای یک فرصت مطالعاتی به آکسفورد رفته بود دربارهٔ نوشتههای برجای مانده از جان والیس پژوهش کرد و با رساله ای در همین باره در سال ۱۹۶۶ در دانشگاه هامبورگ درجه شایستگی را به دست آورد. از سال ۱۹۶۹ او دارای کرسی تاریخ دانشهای دقیق و صنعت در دانشگاه فنی برلین و از ۱۹۷۵ تا زمان بازنشستگی اش در سال ۱۹۹۵ دارای درجه استادی تاریخ علم و تاریخ ریاضیات در دانشگاه هامبورگ بود. وی همچنین عضو بخش اجرایی کمیته جهانی تاریخ ریاضیات و از ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۵ رئیس این کمیته بود. اسکریبا در سال ۱۹۹۳ جایزه کنت ا. می را دریافت کرد. از شاگردان دکتری وی میتوان ابرهارد کنوبلوخ را نام برد.