کریستوفر اسکارور

کریستوفر اسکارور
اسکارور در سال ۱۹۹۲
زادهٔ۶ ژوئیهٔ ۱۹۶۹ ‏(۵۵ سال)
میلواکی، ویسکانسین، ایالات متحده آمریکا
شناخته‌شده
برای		قتل جفری دامر و جسی اندرسون
وضعیت جزاییمحبوس در زندان
فرزندان۱
انگیزهدستبرد (قتل لومان)
کیفرستانی (قتل دامر و اندرسون)[۱]
محکومیت(ها)قتل عمد درجه اول (۳ مورد)
مجازات جناییحبس ابد بدون آزادی مشروط
جزئیات
قربانیان۳
تاریخ۱ ژوئن ۱۹۹۰ (استیو لومان)
۲۸ نوامبر ۱۹۹۴(جفری دامر و جسی اندرسون)
زندانی‌شده درمرکز اصلاح و تربیت صدساله

کریستوفر جی. اسکارور سینیور (انگلیسی: Christopher J. Scarver Sr.؛ زادهٔ ۶ ژوئیهٔ ۱۹۶۹) قاتل محکوم‌شدهٔ اهل ایالات متحده آمریکا است که بیشتر به‌خاطر قتل هم‌بندی‌های خود جفری دامر، که خود یک قاتل زنجیره‌ای بود، و جسی اندرسون، یک قاتل دیگر، در مؤسسه اصلاح و تربیت کلمبیا در سال ۱۹۹۴ شناخته شده‌است. اسکارور برای کتک زدن و وارد کردن جراحات شدید به دامر و اندرسون از یک میلهٔ فلزی به طول ۵۱ سانتیمتر (۲۰ اینچ) استفاده کرد که آن را از یکی از قطعات دستگاه‌های بدن‌سازی در اتاق وزنه‌برداری زندان برداشته بود. او که در سال ۱۹۹۰ به جرم قتل استیو لومان به حبس ابد محکوم شده بود، به‌دلیل قتل دامر و اندرسون به دو بار حبس ابد دیگر نیز محکوم شد.

اوایل زندگی

[ویرایش]

اسکارور دومین فرزند از میان پنج فرزند والدین خود است و در میلواکی، ویسکانسین زاده و بزرگ شده‌است. او برای تحصیل به دبیرستان جیمز مدیسون رفت، اما در سال یازدهم از این مدرسه اخراج شد و متعاقباً پس از اعتیاد به الکل و ماری‌جوآنا، از خانهٔ مادری خود نیز طرد شد. اسکارور در یک برنامهٔ اشتغال‌زایی از سوی سپاه حفاظت ویسکانسین به‌عنوان کارآموز نجاری استخدام شد. او گفته‌است که سرپرست او، ادوارد پتس به او قول داده بود که پس از پایان برنامهٔ آموزشی او ار به‌صورت تمام‌وقت استخدام کند، اما با انفصال خدمت پتس، شغل تمام‌وقت اسکارور نیز هرگز به واقعیت نپیوست. این موضوع باعث شد تا اسکارور به سوءمصرف الکل روی آورد و در حالت مستی صداهایی را می‌شنید که او را «انتخاب‌شده» خطاب می‌کردند.[۱][۲] او بعداً مبتلا به اسکیزوفرنی تشخیص داده شد و گفته شد که از اختلال مسیحا نیز رنج می‌برد.[۳][۴]

قتل استیو لومان

[ویرایش]

در ۱ ژوئن ۱۹۹۰، اسکارور به ادارهٔ برنامهٔ آموزشی سپاه حفاظت ویسکانسین رفت و در آنجا با حضور جان فاین، مدیر مجموعه، و استیو لومان، یکی از کارکنان مواجه شد. اسکارور پس از اجبار لومان به نشستن بر زمین، اسلحه را به سر او نشانه رفت و از فاین درخواست پول کرد. پس از دریافت تنها ۱۵ دلار (برابر با معادل ۳۴ $ در ۲۰۲۲ دلار در سال ۲۰۲۱) از او، اسکارور عصبانی شد و یک بار به سر لومان شلیک کرد و او را کشت. به گفتهٔ مقامات، اسکارور پس از آن گفت: «حالا فکر می‌کنی من شوخی می‌کنم؟ من پول بیشتری می‌خواهم.» پس از دو شلیک دیگر به جسد بی‌جان لومان، فاین در نهایت یک چک ۳٬۰۰۰ دلاری (برابر با معادل ۶٬۷۲۰ $ در ۲۰۲۲ دلار در سال ۲۰۲۱) برای اسکارور نوشت. پس از آن که فاین به سمت ماشین خود در خارج از دفتر فرار کرد، اسکارور به او شلیک کرد، اما گلوله‌ای به فاین برخورد نکرد.[۱][۵]

اسکارور در سال ۱۹۹۲ مجرم شناخته شد و به حبس ابد محکوم شد[۶] و به مؤسسه اصلاح و تربیت کلمبیا واقع در پورتیج، ویسکانسین اعزام شد.[۷]

قتل جسی اندرسون و جفری دامر

[ویرایش]

دو سال بعد و در صبح ۲۸ نوامبر ۱۹۹۴، اسکارور به‌همراه دو زندانی دیگر به انجام کاری در زندان گماشته شد: جسی اندرسون، که برای قتل همسر خود دوران حبس را سپری می‌کرد؛ و جفری دامر، قاتل زنجیره‌ای آدم خوار، او موظف شده بود تا توالت سالن بدن‌سازی زندان را تمیز کند. در زمانی که افسران اصلاح این سه نفر را بدون نظارت رها کرده بودند، اسکارور با یک میلهٔ آهنی که از یکی از قطعات دستگاه‌های بدن‌سازی در سالن بدن‌سازی زندان برداشته بود، به جفری دامر حمله کرد؛ او سپس جسی اندرسون را نیز در حمام‌های زندان با یک دستهٔ چوبی کتک زد. او سپس به سلول خود برگشت و به افسران زندان اطلاع داد: «خدا از من خواست که این کار را بکنم. جسی اندرسون و جفری دامر مرده‌اند.»[۸][۹]

هر دو مرد دیگر به‌واسطهٔ کتک‌های اسکارور به شدت زخمی شدند. مرگ دامر یک ساعت پس از اعزام او به بیمارستان اعلام شد و اندرسون نیز دو روز بعد و پس از خاموش کردن دستگاه‌های پشتیبان حیات توسط پزشکان درگذشت. اسکارور پس از کسب شایستگی کافی برای حضور در جلسهٔ محاکمه،[۱۰] برای قتل دامر و اندرسون به دو حبس ابد دیگر محکوم شد.[۱۱] باور بر این است که اسکارور، دامر و اندرسون را به این دلیل که هردو سفیدپوست بوده‌اند، و همچنین به‌دلیل قتل مردان سیاه‌پوست توسط دامر و چاقو زدن اندرسون به همسرش تا حد مرگ و سپس تلاش برای معرفی دو مرد سیاه‌پوست به‌عنوان عاملان حمله، به قتل رسانده‌است. از اسکارور نقل شده‌است که: «هیچ‌یک از کارهایی که سفیدپوست‌ها با سیاه‌پوستان می‌کنند، عادلانه نیست.»[۱]

پیامدها

[ویرایش]

در سال ۱۹۹۹، و پس از افتتاح مرکز برنامه ایمن‌سازی ویسکانسین به این مجموعه منتقل شد.[۱۲]

در سال ۲۰۰۱، باربارا کرب، قاضی دادگاه منطقه‌ای فدرال دستور داد تا اسکارور و حدود ۴۰ نفر دیگر از سایر زندانیان مبتلا به بیماری‌های روانی جدی از مجموعهٔ ویسکانسین به جای دیگری منتقل شوند. اسکارور پس از آن به مرکز اصلاح و تربیت صدساله در کلرادو منتقل شد.[۱۲]

در سال ۲۰۰۵، اسکارور یک شکایت حقوق مدنی فدرال علیه مقامات مرکز برنامهٔ ایمن‌سازی ویسکانسین ارائه کرد[۱۳] و در آن استدلال کرد که برخلاف حقوق قانونی خود، تحت مجازات ظالمانه و غیرعادی قرار گرفته‌است.[۱۴] یک قاضی دادگاه منطقه‌ای شکایت علیه چند نفر از متهمان را رد کرد و حکم داد که اقدامات بقیهٔ مقامات نمی‌تواند غیرقانونی تلقی شود. اعتراض اسکارور به این تصمیم در سال ۲۰۰۶ نیز موفقیت‌آمیز نبود.[۱۳] اسکارور بعداً اظهار داشت که در نتیجهٔ قتل دامر و اندرسون، برای ۱۶ سال در سلول انفرادی بوده‌است.[۱۵]

در سال ۲۰۱۲، شخصی به نمایندگی از اسکارور اعلام کرد که او قصد دارد کتابی کامل دربارهٔ قتل دامر بنویسد.[۱۶][۱۷][۱۸]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Terry, Don (November 30, 1994). "Suspect in Dahmer Killing Said, 'I am the Chosen One'". The New York Times. Archived from the original on May 16, 2009. Retrieved February 8, 2009.
  2. ↑ Schram, Jamie (April 28, 2015). "Why I killed Jeffrey Dahmer". New York Post (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-22.
  3. ↑ "Dahmer Slaying Suspect Linked to Mental Illness". Los Angeles Times. November 30, 1994. Retrieved October 3, 2022.
  4. ↑ "Qualified Immunity Upheld on Supermax Mental Illness Aggravation". prisonlegalnews.org. May 15, 2007. Retrieved October 3, 2022.
  5. ↑ Doege, David (June 6, 1990). "Fatal shooting is called methodical". Milwaukee Journal Sentinel. Retrieved January 31, 2015.[پیوند مرده]
  6. ↑ "Man Sentenced To Consecutive Life Terms". St. Paul Pioneer Press. April 14, 1992. Retrieved January 31, 2015.
  7. ↑ Stingl, Jim (April 13, 1992). "Man receives life sentence in executing-style slaying". Milwaukee Journal Sentinel. Archived from the original on February 1, 2015. Retrieved January 31, 2015.
  8. ↑ Worthington, Rogers (December 16, 1994). "Inmate Charged In Dahmer Killing Says God Ordered It". Chicago Tribune. Retrieved January 31, 2015.
  9. ↑ Enda, Jodi (November 30, 1994). "Dahmer Suspect Has Mental-illness". The Philadelphia Inquirer. Archived from the original on 2016-06-24. Retrieved January 31, 2015.
  10. ↑ Bice, Daniel (January 25, 1995). "Scarver is competent to stand trial, judge rules". Milwaukee Journal Sentinel. Retrieved January 31, 2015.[پیوند مرده]
  11. ↑ "Inmate goes public with why he killed serial murderer Jeffrey Dahmer". Chicago Tribune. May 1, 2015. Retrieved May 2, 2015.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ "Mentally ill killer of Dahmer sent to Colorado". Telegraph Herald. 2003-08-15. Retrieved 2015-01-31.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Christopher J. Scarver, Plaintiff-Appellant, v. Jon Litscher, et al. , Defendants-Appellees, No. 05-2999 U.S. 434 F.3d 972 (United States Court of Appeals for the Seventh Circuit January 18, 2006).
  14. ↑ Poplar, Stephen G. , Jr; Kelly, D. Clay (December 1, 2006). "Farmer Progeny". Journal of the American Academy of Psychiatry and the Law Online. 34 (4): 561. Retrieved February 8, 2009.
  15. ↑ Jacobs, Mike (July 20, 2011). "Dahmer: Letters from his killer". WTMJ. Archived from the original on February 16, 2015. Retrieved January 31, 2015.
  16. ↑ Hicks, Tony (April 27, 2012). "Hicks: Jeffrey Dahmer's killer is shopping a memoir". Contra Costa Times. Retrieved January 31, 2015.
  17. ↑ "Jeffrey Dahmer's Killer, Christopher Scarver, Shopping Tell-All Book On 1994 Murder". The Huffington Post. April 27, 2012. Retrieved January 31, 2015.
  18. ↑ Strachan, Yukio (April 28, 2012). "Man who murdered Jeffrey Dahmer seeking tell-all book deal". Digital Journal. Archived from the original on February 18, 2013. Retrieved January 31, 2015.

پیوند به بیرون

[ویرایش]