کریل مازورف | |
---|---|
Кирилл Мазуров | |
معاون اول شورای وزیران اتحاد شوروی | |
دوره مسئولیت ۲۶ مارس ۱۹۶۵ – ۲۸ نوامبر ۱۹۷۸ همکار دمیتری پولیانسکی و نیکولای تیخونوف | |
اصلی | آلکسی کاسیگین |
پس از | دمیتری اوستینوف |
پیش از | دمیتری پولیانسکی |
دبیر اول حزب کمونیست بلاروس | |
دوره مسئولیت ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۶ – ۳۰ مارس ۱۹۶۵ | |
پس از | نیکولای پاتولیچف |
پیش از | پیوتر ماشروف |
رئیس شورای وزیران بلاروس شوروی | |
دوره مسئولیت ۲۴ ژوئیه ۱۹۵۳ – ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۸ | |
پس از | آلکسی کلشچف |
پیش از | نیکولای افخماویچ |
عضو مطلق ۲۲ئم، ۲۳ئم، ۲۴ئم، ۲۵ئم پلیتبورو | |
دوره مسئولیت ۲۶ مارس ۱۹۶۵ – ۲۸ نوامبر ۱۹۷۸ | |
عضو کاندیدای ۲۰ئم, ۲۲ئم پلیتبورو | |
دوره مسئولیت ۲۹ ژوئن ۱۹۵۷ – ۲۶ مارس ۱۹۶۵ | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | کریل تروفیماویچ مازورف ۲۵ مارس ۱۹۱۴ رودنیا پریبیتکوفسکایا، استانداری موگیلف، امپراتوری روسیه |
درگذشته | ۱۹ دسامبر ۱۹۸۹ (۷۵ سال) مسکو، اتحاد شوروی |
ملیت | شوروی |
حزب سیاسی | حزب کمونیست اتحاد شوروی (۱۹۴۰–۱۹۸۹) |
کریل تروفیماویچ مازوروف (زاده ۲۵ مارس ۱۹۱۴ – درگذشته ۱۹ دسامبر ۱۹۸۹) دولتمرد شوروی و از رهبران جنبش پارتیزانی بلاروس در طول جنگ بزرگ میهنی بود.[۱]
مازورف در ۱۹۱۴ در روستای رودنیا پریبیتکوفسکایا در منطقه گومل متولد شد. او در طول جنگ بزرگ میهنی ۱۹۴۱ در جبهه، مناصبی چون فرمانده گردان، نماینده ستاد مرکزی جنبش پارتیزانی در تشکلهای پارتیزانی، عضو کمیته منطقهای مینسک حزب کمونیست بلاروس و دبیر کمیته مرکزی حزب کمونیست بلاروس را داشت.[۱]
در دوران پس از جنگ، دبیر دوم و سپس اول کمیته مرکزی کمسومول بلاروس، دبیر اول کمیته شهر مینسک، رئیس شورای وزیران و دبیر اول حزب کمونیست بلاروس شد. همچنین مازورف قهرمان کار سوسیالیستی شد و مدالهای نشان لنین، نشان پرچم سرخ و نشان جمهوری سوسیالیستی چکسلواکی را دریافت کرد. او کتابی به نام «فراموش نشدنی» را نوشت و در ۱۹۸۹ درگذشت و در گورستان نووودویچی مسکو به خاک سپردهشد.[۱]