کلاله (اسلام)

کلاله (انگلیسی: Kalālah)، به معنی احاطه است. اسمی است برای آنچه را که سوای فرزند و پدر از ورثه است.

کلاله

کلاله آن است که نسبت اصلی را احاطه کرده زیرا نسب اصلی پدر و مادر و فرزندان است.

کلاله وصف وارث است که محیط بر میّت اند، ولی در لغت وصف میّت آمده، کسی است که مرده و فرزند و پدر و مادر ندارد^[۱][۲]

منابع

1. قرشی، علی‌اکبر، قاموس قرآن - تهران، چاپ: ششم، ۱۳۷۱.
2. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن - تهران، چاپ: دوم، 1374.