کلیسای باستانی مشرق | |
---|---|
[[[زبان سریانی|سریانی]]: ܥܕܬܐ ܥܬܝܩܬܐ ܕܡܕܢܚܐ] Error: {{Lang}}: برچسب زبان ناشناخته: زبان سریانی (راهنما) | |
طبقهبندی | کلیسای شرقی یا مسیحیت شرقی |
گرایش | مسیحیت سوری |
الهیات | نسطوری |
Primate | Catholicos-Patriarch Addai II Giwargis |
منطقه | عراق، سوریه، با جوامع در استرالیا، نیوزلند، آمریکا، کانادا، سوئد، المان، بریتانیا، دانمارک |
زبان | زبان سریانی |
نیایشسرایی | مراسم سیری شرقی |
مقرها | بغداد، عراق |
بنیانگذار | تام دارمو |
خاستگاه | ۱۹۶۸ |
انشقاق از | کلیسای آشوری شرقی |
اعضا | ۷۰۰۰۰ در ۱۹۶۸[۱] |
وبگاه رسمی |
کلیسای باستانی مشرق (سریانی: ܥܕܬܐ ܥܬܝܩܬܐ ܕܡܕܢܚܐ) یک کلیسای مسیحی شرقی سریانی است که بهلحاظ تاریخی امتداد کلیسای مشرق یا کلیسای نسطوری است.
کلیسای باستانی مشرق از کلیسای آشوری مشرق در سال ۱۹۶۴ جدا شد و این امر پس از آن که مار ایشای شمعون بیست و سوم تغییراتی ایجاد حاصل شد که توسط برخی از پیروان کلیسا پشتیبانی نمیشد. دفتر مرکزی کلیسای باستانی مشرق همان بغداد است.[۲]
بطرک اول کلیسای باستانی مشرق، مارت توماس توما درمو بود، در سال ۱۹۶۸ انتخاب شد و در سال ۱۹۶۹ درگذشت. پس از مرگ او، مسیحیان در اواخر مارس مار آدی دوم از سال ۱۹۷۰، پدرسالار یا بطرک اول کلیسا انتخاب شد.[۳][۴]
برآورد شدهاست که پیروان آن حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر در سراسر جهان وجود دارد. کلیسا به چند اسقف نشین تقسیم میشود: