کودکان خورشید Дети солнца | |
---|---|
نویسنده | ماکسیم گورکی |
شخصیتها | استاد پروتاسوف، لیزا، خواهر استاد، النا، همسر پروتاسوف، دیمیتری واگوین، بوریس چپورنوی، یاکوف تروشین ... |
تاریخ نخستین نمایش | اکتبر ۱۹۰۵ |
جای نخستین نمایش | تئاتر هنری مسکو |
زبان اصلی | روسی |
کودکان خورشید (روسی: Дети солнца) نمایشنامه ای از ماکسیم گورکی است. او این نمایشنامه را در سال ۱۹۰۵ و دوران انقلاب ۱۹۰۵ روسیه، که در قلعه پطر و پائول سن پترزبورگ زندانی بود، نوشت. گورکی ظاهراً در طول ۸ روز آخر زندانی خود، این نمایشنامه نوشت. او در ۲ فوریه ۱۹۰۵ در پاسخ به اعتراضات بینالمللی مبنی بر زندانی شدن یک نویسنده برجسته، آزاد شد. در ظاهر، این نمایشنامه مربوط به دوره تاریخی یک اپیدمی وبا در سال ۱۸۶۲ است، اما به طور کلی چنین استنباط شد که مربوط به وقایع معاصر است.
این نمایشنامه در ابتدا ممنوع شد، اما مقامات امپراتوری به آن اجازه دادند تا ۲۴ اکتبر ۱۹۰۵ در تئاتر هنری مسکو به نمایش درآید. در نهایت بواسطه تنشی که در جامعه ایجاد کرد، کاچالف مجبور شد جلوی این نمایش را پس از اجرای سوم، بگیرد.
این عنوان به نخبگان ممتاز روشنفکری روسیه اشاره دارد، که توسط پروتاسوف تجسم یافته و دارای ذهنیت بالا و آرمان گرا است، اما اساساً از آنچه در اطراف آنها در سطوح پایین رخ می دهد، بی اطلاع است. در مقابل، لیزا بیمارگونه، عصبی و پیامبرگونه از بحران قریبالوقوع آگاه است.
جدا شدن پروتاسوف او را به خاطر عشق تقریباً دیوانه ملانیا به او فراموشی می کند. به عشق سردرگم همسرش به بهترین دوست و هنرمند خود ، دمیتری واگوین؛ به بیرحمی دستیار خود یگور و در نهایت در معرض خطر اوباش مسلح که برای حمله به او می آید.