گائو ماریا دا گراسا کوستا پنا بورگوس (پرتغالی: Gal Maria da Graça Costa Penna Burgos؛ ۲۶ سپتامبر ۱۹۴۵ – ۹ نوامبر ۲۰۲۲) که بهطور حرفهای با نام گائو کوستا (تلفظ پرتغالی:[ɡaw ˈkɔs ta] ( شنیدن))[۱] شناخته میشود، یک خواننده برزیلی و یکی از چهرههای اصلی و تأثیرگذار صحنه موسیقی استوایی در برزیل در اواخر دهه ۱۹۶۰ بود که با حضور در مجموعه تحسینشده Tropicália: ou Panis et Circenses (۱۹۶۸) معرفی شد.[۲]
گائو کوستا | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
نام تولد | گائو ماریا دا گراسا کوستا پنا بورگوس |
زاده | ۲۶ سپتامبر ۱۹۴۵ سالوادور، ایالت باهیا، برزیل |
درگذشته | ۹ نوامبر ۲۰۲۲ (۷۷ سال) سائو پائولو، ایالت سائو پائولو، برزیل |
ژانر | موسیقی پاپ برزیلی، تروپیکالیا، سایکدلیک راک، بوسا نووا، پاپ |
پیشه(ها) | خواننده |
سالهای فعالیت | ۱۹۶۵–۲۰۲۲ (زمان فوت) |
ناشر(ان) | |
همکاریهای مرتبط | کائتانو ولوزو، ژیلبرتو ژیل، ماریا بتانیا |
وبگاه |
گال کوستا در ۲۶ سپتامبر ۱۹۴۵ در شهر سالوادور،[۳] مرکز ایالت باهیا متولد شد. مادرش، ماریا کوستا پنا، در دوران بارداری به این امید که گال به موسیقی علاقهمند شود. ساعتها به موسیقی کلاسیک گوش میداد. پدر گال، آرنالدو بورگوس (متوفی ۱۹۶۰)، هنگامی که گال ۱۵ سال داشت درگذشت و آن دو هرگز یکدیگر را ملاقات نکردند.[نیازمند منبع] گال در سن ۱۰ سالگی با خواهران ساندرا و آندریا گادلها و همسران آینده آنها ژیلبرتو گیل و کائتانو ولوزو، که خواننده و ترانهسرا بودند، آشنا و دوست شد. آنها به او نام مستعار گائو دادند که بعدها به گال تغییر یافت.[۴] در ۱۴ سالگی او برای اولین بار به آهنگ " چگا د سوداد " ژوائو ژیلبرتو که از رادیو پخش میشد، گوش سپرد و به بوسا نووا علاقهمند شد.[نیازمند منبع] سپس به عنوان منشی در فروشگاه اصلی آلبوم سالوادور مشغول به کار شد تا به موسیقی نزدیکتر شود.[۵] وی در ۱۸ سالگی توسط آندریا گادلها به کائتانو ولوسو معرفی شد. و آن دو دوستانی صمیمی شدند.[نیازمند منبع]
اولین کار حرفهای گال ۲۲ اوت ۱۹۶۴ در کنسرت (ما برای مثال) بود جایی که او در کنار ماریا بتانیا، ژیل، ولوزو و تام زِ و دیگران اجرا کرد. این کنسرت افتتاحیهٔ تئاتر ویلا وله در زادگاه گال بود. وی در همان سال در Nova Bossa Velha, Velha Bossa Nova (موج جدید قدیمی)، در همان مکان و با همان افراد به خوانندگی پرداخت. سپس سالوادور را ترک کرد تا در خانه پسر عمویش نیوئا در ریودوژانیرو زندگی کند. او همچنین به تبعیت از بتانیا با کنسرت عقیده در آنجا به یک موفقیت بزرگ رسید.[نیازمند منبع] نخستین ضبط حرفهای گال، در اولین آلبوم بتانیا که در سال ۱۹۶۵ منتشر شد، اتفاق افتاد. این همخوانی "Sol Negro" (خورشید سیاه) بود که توسط برادر بتانیا، کائتانو ولوزو نوشته شده بود. سپس اولین تک آهنگهای خود، "Eu vim da Bahia" سروده ژیل، و "Sim, foi você" سروده ولوزو را از طریق آرسیای رکوردز منتشر کرد. سال بعد گال شخصاً با ژیلبرتو ملاقات کرد و در اولین جشنواره بینالمللی موسیقی تی وی ریو با اجرای "Minha Senhora" نوشته ژیل و تورکواتو نتو نتوانست مخاطبان جشنواره را مجذوب خود کند.[نیازمند منبع]
اولین آلبوم گال، دومینگو در سال ۱۹۶۷ توسط فیلیپس رکوردز منتشر شد که همچنین اولین کار ولوزو نیز محسوب میشد. نام گال تا سال ۱۹۸۳ روی برچسب باقی ماند که بعداً به پولیگرام تغییر یافت. یکی از آهنگهای منتشر شده از این آلبوم با عنوان"Coração Vagabundo"، به یک موفقیت بزرگ تبدیل شد. در همان سال گال همچنین دو آهنگ را در دومین جشنواره بینالمللی موسیقی اجرا کرد که سپس به میزبانی شبکه رده گلوبو برگزار شد. آهنگهای بوم دیا نوشته گیل و نانا کایمی و دادا ماریا نوشته رناتو تکسیرا بودند. آهنگ دادا ماریا با سیلویو سزار در جشنواره و با تکسیرا در زمان ضبط اجرا شد.[نیازمند منبع]در سال ۱۹۶۵، کوستا شروع به ضبط آهنگهای ویرایش نشده از ژیلبرتو ژیل و کائتانو ولوزو کرد.[۶] در سال ۱۹۶۸، گال بخشی از جنبش تروپیکالیا شد. تروپبکالیا ترکیبی از سامبا، بوسا نوا و ژانرهای مدرن مانند راک و بیت است.[۷] او چهار آهنگ را در آلبوم Tropicália: ou Panis et Circenses ضبط کرد که عبارت بودند از: "Mamãe coragem" نوشتهٔ ولوزو و ترکادو نتو، "Parque industrial" نوشتهٔ تام زِ، "Enquanto seu lobo não vem" نوشتهٔ ولوزو، و "Baby" نیز نوشتهٔ ولوزو. این دومی به یکی از شناخته شدهترین آهنگهای کوستا، تبدیل شد.[۸] در همان سال، او در سومین جشنواره بینالمللی موسیقی با اجرای «Gabriela Mais Bela» نوشته روبرتو و اراسمو کارلوس شرکت کرد. در نوامبر، او در چهارمین جشنواره موسیقی ردِ رکورد با اجرای آهنگ "Divino Maravilhoso" از ژیل و ولوزو شرکت کرد. این آهنگ همچنین به یک آهنگ محبوب در سراسر کشور و یک آهنگ کلاسیک موسیقی محبوب تبدیل شد. زمانی که ژیلبرتو ژیل و کائتانو ولوزو در لندن و در تبعید زندگی میکردند، او به دیدن آنها میرفت و به اجرای موسیقی آنها ادامه میداد، اما در برزیل ماند.[۹]
جایزه یک عمر دستاورد گرمی لاتین ۲۰۱۱[۱۰]
گال بایسکشوال بود. او در دهه ۱۹۹۰ با خواننده مارینا لیما قرار گذاشت.[۱۱] او همچنین یک پسر بهنام گابریل داشت.[۱۲][۱۳]
گال در ۹ نوامبر ۲۰۲۲ در سن ۷۷ سالگی در سائوپائولو درگذشت.[۱۴][۱۵] در حالی که ارائه خود در پرامیورا ساوند را لغو کرده و در دوران نقاهت پس از بیرون کشیدن غده از حفره بینی خود بهسر میبرد.[۱۶]
سال | فیلم | نقش | یادداشت |
---|---|---|---|
۱۹۹۵ | O Mandarim | کارمن میراندا | [۱۸][۱۹] |
۲۰۱۷ | O Nome Dela é Gal | مجموعه مستند بیوگرافی تولید شده توسط HBO آمریکای لاتین [نیازمند منبع] |