گرومن ای-۶ اینترودر

گرومن ای-۶ اینترودر
A-6E Intruder of Attack Squadron 52 (VA-52), c.1980
کاربری هواگرد تهاجمی
کشور سازنده ایالات متحده آمریکا
تولیدکننده گرومن
نخستین پرواز ۱۹ آوریل ۱۹۶۰
معرفی‌شده در ۱۹۶۳
وضعیت بازنشسته
کاربر اصلی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا
نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا
تعداد ساخته‌شده ۶۹۳
هزینه هر فروند ۴۳ میلیون دلار (۱۹۹۸)
گونه‌ها نورثروپ گرومن ئی‌ای-۶بی پراولر

ای-۶ اینترودر جنگنده تهاجمی آمریکایی دو موتوره با بال میانه است که توسط شرکت گرومن ساخته شده است. این جنگنده بعدها جای خود را به مک دانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت داد.

پس از جنگ کره نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا به جنگنده‌ای با قابلیت شلیک مهمات دقیق در مسافت‌ها و شرایط جوی مختلف نیاز داشت و از شرکت گرومن درخواست کرد تا جنگنده‌ای با این شرایط برای نیروی دریایی ایالات متحده بسازد. شرکت گرومن تعداد ۶۹۳ جنگنده به اسم گرومن ای-۶ اینترودر را تحویل نیروی دریایی ایالات متحده داد و این هواپیما در بین سال‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۹۷ در حال سرویس‌دهی به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا و نیز نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا بود. طراحی این هواپیما به نحوی صورت گرفته بود که در همهٔ شرایط جوی قادر به حمله باشد.

بازنشستگی

[ویرایش]

علی‌رغم تولید بدنه‌های جدید هواپیما در سری شماره‌های 164XXX (BuNo) کمی قبل و بعد از جنگ خلیج فارس، که با برنامه تعویض بال‌های بدنه‌های قدیمی تقویت شده بود، هواپیماهای A-6E و KA-6D در اواسط دهه ۱۹۹۰ به سرعت از خدمت خارج شدند. این اقدام در راستای کاهش هزینه‌های نیروی دریایی آمریکا و توسط دفتر وزیر دفاع انجام شد تا تعداد انواع مختلف هواپیماها در ناوگان هوایی ناوهای هواپیمابر و گروه‌های هوایی تفنگداران دریایی آمریکا کاهش یابد.

قرار بود ای-۶ اینترودر با مک‌دانل داگلاس ای-۱۲ اونجر ۲ جایگزین شود، اما آن برنامه به دلیل هزینه‌های بیش از حد لغو شد. هواپیمای اینترودر برای چند سال دیگر در خدمت باقی ماند تا اینکه بازنشسته شد و جای خود را به گرامن اف-۱۴ تام‌کت مجهز به سیستم سامانه هدف‌گیری فروسرخ در شب داد. این هواپیما نیز به نوبه خود با بوئینگ اف/ای-۱۸ سوپر هورنت در نیروی دریایی آمریکا و مک‌دانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت دو نفره در نیروی تفنگداران دریایی آمریکا جایگزین شد. در دهه ۲۰۱۰، برنامه هواپیمای بدون سرنشین نظارتی و حمله‌ای ناوپایه (Unmanned Carrier-Launched Airborne Surveillance and Strike) قرار بود یک هواپیمای بدون سرنشین برای نقش حملات دوربرد به عنوان جانشین اینترودر تولید کند، اما این ابتکار به مرور زمان اولویت‌های خود را به ماموریت‌های سوخت‌رسانی تغییر داد. آخرین هواپیماهای اینترودر در ۲۸ فوریه ۱۹۹۷ بازنشسته شدند.

بسیاری از اعضای سازمان دفاعی آمریکا و به ویژه هوانوردی دریایی، عقلانیت تغییر به یک نیروی ضربتی با برد کوتاه‌تر بر اساس ناوپایه، همانند «هورنت» و «سوپرهورنت» را در مقایسه با هواپیماهای نسل قدیمی‌تر مانند «اینترودر» و «تام‌کت» زیر سؤال بردند. با این حال، در دسترس بودن تانکرهای بوئینگ کی‌سی-۱۳۵ استراتوتانکر و مک‌دانل داگلاس کی‌سی-۱۰ اکستندر که برای سازگاری با هواپیماهای تاکتیکی نیروی دریایی، تفنگداران دریایی و ناتو در تمام درگیری‌های اخیر اصلاح شده بودند، توسط برخی تصمیم‌گیرندگان ارشد در وزارت دفاع به عنوان عاملی برای کاهش نیاز به توانایی سوخت‌گیری هوایی مستقل در ناوگان هوایی ناوهای هواپیمابر و برد مستقل در میان هواپیماهای ضربتی ناوپایه در نظر گرفته شد. اگرچه اینترودر نمی‌توانست با سرعت یا توانایی نبرد هوایی اف-۱۴ یا اف/ای-۱۸ رقابت کند، اما برد و ظرفیت بارگذاری آن همچنان توسط هواپیماهای جدیدتر ناوگان بی‌رقیب باقی مانده است.[۱]

در زمان بازنشستگی، چندین بدنه بازنشسته ای-۶ که در انتظار تعویض بال‌ها در تأسیسات نورثروپ گرامن در فرودگاه سنت آگوستین، فلوریدا بودند، بعداً در سواحل شهرستان سنت جانز، فلوریدا غرق شدند تا یک صخره مرجانی مصنوعی به نام "Intruder Reef" ایجاد کنند.[۲] هواپیماهای باقی‌مانده که با بال‌های جدید مجهز شده بودند و تولیدات بعدی (مانند سری BuNo 164XXX) که برای موزه‌ها یا نمایش‌های ثابت غیرپروازی تعیین نشده بودند، در مرکز ذخیره‌سازی AMARG در پایگاه نیروی هوایی دیویس–مونتهن، آریزونا ذخیره شدند.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Trimble, Stephen (4 April 2011). "US naval aviation back on the rise". Flight International.
  2. ↑ Hildebrandt, Erik. 1996–1997. "Burial at Sea: Navy's A-6 Intruder is Retiring, and What Could be a More Fitting End?" Air and Space Smithsonian. December 1996 – January 1997, Volume 11 (5). Pages 64–70. Also: "Burial at Sea."
  3. ↑ "A-6 Displays." بایگانی‌شده در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine intruderassociation.org. Retrieved: 19 July 2010.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با هوانوردی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.