گلتن آکین | |
---|---|
نام اصلی | گلتن آکین جانکوچاک |
زاده | ۲۳ ژانویه ۱۹۳۳ یوزگات، ترکیه |
درگذشته | ۴ نوامبر ۲۰۱۵ (۸۲ سال) آنکارا |
آرامگاه | قبرستان کارشیاکا |
پیشه | شاعر، وکیل، معلم |
زمینه کاری | شاعر |
ملیت | ترک |
تحصیلات | حقوق |
دانشگاه | دانشگاه آنکارا |
همسر(ها) | یاشار جانکوچاک |
فرزند(ان) | دنیز، مراد، جان و آکسو بُرا (جانکوچاک) |
گلتن آکین جانکوچاک (به ترکی استانبولی: Gülten Akın Cankoçak)، (زاده ۲۳ ژانویه ۱۹۳۳، یوزگات – درگذشته ۴ نوامبر ۲۰۱۵) شاعر و نویسنده ترک، در دهه ۵۰ با نگارش شعرهایش شروع به نوشتن کرد، شاعری که تا حدودی در حلقه شاعران جریان دوم شعر نو ترکیه «تجدد دوم» (İkinci Yeni) دیده شده اما در دهه ۷۰ در شعرهایش از فردیت به سوسیالیسم تمایل نشان دادهاست. گلتن آکین که شعرهایش به زبانهای زیادی ترجمه شده و بیش از ۴۰ شعرش به اجرا درآمده است. در نظر سنجی ای که در سال ۲۰۰۸ در نشریه ملیت بعد از وفات «فاضل حسنو داگلارجا» برگزار شد، به عنوان «بزرگترین شاعر زنده ترک» شناخته شد. شعر «اگر از حال من جویا شوی» را به عنوان یک نقطه اوج در شعرهایش در سال ۲۰۱۳ منتشر کرد.
آکین در ۲۳ ژانویه سال ۱۹۳۳ در یوزگات به دنیا آمد. در شهرستان سورگون یوزگات آموزش ابتدایی را به پایان رساند. در دهه ۴۰ از زادگاهش یوزگات به آنکارا نقل مکان کرد و تحصیلاتش را در دبیرستان آتاتورک آناتولی آنکارا تکمیل کرد و در سال ۱۹۵۵ تحصیلات دانشکده حقوق دانشگاه آنکارا را به اتمام رساند.
در سال ۱۹۵۶ با یاشار جانکوچاک ازدواج کرد و از این ازدواج صاحب ۵ فرزند شد. چون همسرش بخشدار بود در بین سالهای ۱۹۵۸ تا۱۹۷۲ در شهرستانهای مختلف آناتولی زندگی کرد. در گواش، الوکرا، گرزه، شهرستان سارای از توابع استان وان و قهرمان مرعش، دستیار وکیل، وکیل و معلم بود.
سال ۱۹۷۲ به آنکارا رفت و در شعبه تدوین و نمایشگری زبان ترکی زبان شروع به کار کرد. او عضو هیئت مشورتی تحریریه وزارت فرهنگ شد. در بازسازی سازمانهای دموکراتیک شرکت کرد. او به عنوان بنیانگذار و مدیر در سازمانهایی مانند انجمن حقوق بشر، خانه مردم، انجمن زبان، مشغول به خدمت شد. در ۱۹۷۸ بازنشسته شد. در دهه ۸۰ پسرش به دلیل شرکت در سرقت یک بانک در آنکارا بازداشت شده و پروندهاش با *پرونده انقلابی شن تپه یکی شده و به حبس أبد محکوم شده بود و بعد حکمش در دیوان عالی شکست، وی روزهای زندگی پسرش در زندان را در شعرش منعکس کرد. در کتاب خود به اسم " ۴۲ روز(۱۹۸۶)" در مورد اعتصاب غذا در زندان ماماک توضیح داد. او زندگی خود را در شهرستان برهانیه واقع در بالیکسیر ادامه داد و در ۴ نوامبر ۲۰۱۵، زندگی خود را در بیمارستان که در آن تحت درمان بود، از دست داد. جنازهاش در روز جمعه ۶ نوامبر از مسجد قوجاتپه تشییع شد و در قبرستان کارشیاکا دفن شد.
آکین اولین شعرش را در نشریه «خبر آخر» در سال ۱۹۵۱ منتشر کرد. سپس در نشریههای حصار، وارلیک (دارایی)، هفت تپه، زبان ترکی، و ملکیه شعرهایش منتشر شد. در شروع کار موضوع شعرهایش شامل طبیعت، عشق، جدایی، دلتنگی بود و بعدها به مشکلات اجتماعی پرداخت. در اوایل دهه ۸۰ زندگی مردم در زندگی و شعرهایش بازتاب پیدا کرد. در شعرهای بعدیاش به مسایل اجتماعی تمایل نشان داد. با الهام از جاهایی که گشته و دیده بود و با غنیسازی شعرش با عشق به انسان، آن را در زندگی خلق و روابط اجتماعی به کار گرفت. او در شعرش از عوامل فولکلور تا حد زیادی بهره گرفت. در کتابش به نام «محاصره حقیقی شعر» (۱۹۸۳) که نوشتههایش در قالب شعر را منتشر کردهاست، تمایلش به پرداختن به مسایل مردم، ترویج عنصر و قالبهای موجود در خلق به شکل دیالکتیک، قوت یافتن به زندگی مردم و شکل زندگی با کمک قوت بخشیدن به شعر را با سخنانش شرح دادهاست.
شعرهایش به زبانهای زیادی ترجمه شد. بیش از ۴۰ شعرش به عنوان ترانه اجرا شدهاند که از میان آنها میتوان به ترانهای در آلبوم «آواز دختر دیوانه» با صدای سزن آکسو در سال ۱۹۹۳ اشاره کرد.
گلتن آکین در سال ۲۰۰۸ پس از وفات «داکلارچا» در نظرسنجی نشریه ملیت به عنوان «بزرگترین شاعر زنده ترک»، بیشترین رای را آورد. شعر «اگر از حال من جویا شوی» را به عنوان نقطه اوج شعرهایش در سال ۲۰۱۳ منتشر کرد و به خاطر این کتاب جایزه شعر «متین آلتیوک» را از آن خود کرد. آکین به نوشتههای ادبی خارج از قالب شعر تمایل زیادی نشان نداد و تنها هفت نمایشنامه نوشت. او در نمایشنامههایش به موضوعاتی مانند زن، تأهل، انتقادات ساده، فقر، تنهایی، پیری و از خود بیگانگی پرداختهاست.
در کتاب «برای عاشق شدن دیر است، برای مردن زود» ترجمه «آیدین روشن» و «میراندا میناس» (نشر امرود) که مجموعهای است از اشعار ۵۵ شاعر جدید ترکیه، اشعاری از گلتن آکین نیز ترجمه و منتشر شدهاست.[۱]
برخی از کتابهای شعر:
اشعار اجرا شده:
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک)