گیاه‌پارچ فیلیپینی
| گیاه‌پارچ فیلیپینی | |
|---|---|
| |
| پارچ پایینی از گیاه‌پارچ فیلیپینی در نزدیکی محل نوع خود رشد می‌کند. باکوگان، پالاوان | |
| وضعیت حفاظت | |
رده‌بندی علمی 
| |
| فرمانرو: | گیاهان |
| کلاد: | نهان‌دانگان |
| کلاد: | دولپه‌ای‌های نو |
| راسته: | میخک‌سانان |
| تیره: | Nepenthaceae |
| سرده: | Nepenthes |
| گونه: | N. philippinensis |
| نام دوبخشی | |
| Nepenthes philippinensis | |
| مترادف | |
| |
گیاه‌پارچ فیلیپینی (نام علمی: Nepenthes philippinensis)، یک گونه از سرده گیاه‌پارچ‌ها و بومی فیلیپین است. از پالاوان و جزایر کالامیان مجاور (شامل جزیره بوسوانگا، کولیون و جزایر کورون (Coron Island) و لیناپاکان، جایی که در ارتفاع ۰ تا ۶۰۰ متر بالاتر از سطح دریا رشد می‌کند، شناخته شده است.[۸][۹]
گیاه‌پارچ ویلکی (Nepenthes wilkiei) توسط متیو جب (Matthew Jebb) و مارتین چیک (Martin Cheek) در سال ۱۹۹۸ توصیف شد. این آرایه متعاقباً مشخص شد که با گیاه‌پارچ فیلیپین همسان است.[۱۰][۱۱]
جب و چیک پیشنهاد می‌کنند که گیاه‌پارچ فیلیپین بیشتر با گونه‌های بورنئایی گیاه‌پارچ بزرگ‌هموند، گیاه‌پارچ پشمالو و گیاه‌پارچ مویچه مرتبط است تا گیاه‌پارچ باله‌دار.[۱۰][۱۱]
گیاه‌پارچ فیلیپین بیشترین گل‌آذین را در میان گونه‌های جنس تولید می‌کند، تا ۱۹۰ در یک بوته ثبت شده است.[۱۲]
این گیاه دورگه طبیعی شناخته شده‌ای ندارد.[۱۲] هیچ شکل و یا جوره‌ای به‌طور رسمی توصیف نشده است، اگرچه تعداد زیادی گونه شبیه گیاه‌پارچ فیلیپین در سراسر قله‌های جدا شده پالاوان یافت می‌شود.[۹][۱۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Clarke, C.M.; Lee, C. (2014). "Nepenthes philippinensis". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2014: e.T49000838A49009847. doi:10.2305/IUCN.UK.2014-1.RLTS.T49000838A49009847.en. Retrieved 19 November 2021.
- ↑ Macfarlane, J.M. 1908. Nepenthaceae. In: A. Engler. Das Pflanzenreich IV, III, Heft 36: 1–91.
- ↑ Danser, B.H. 1928. 1. Nepenthes alata Blanco. [pp. 258–262] In: The Nepenthaceae of the Netherlands Indies. Bulletin du Jardin Botanique de Buitenzorg, Série III, 9(3–4): 249–438.
- ↑ Cheek, M. & M. Jebb 2013. Typification and redelimitation of Nepenthes alata with notes on the N. alata group, and N. negros sp. nov. from the Philippines. Nordic Journal of Botany 31(5): 616–622. doi:10.1111/j.1756-1051.2012.00099.x
- ↑ Clarke, C. & C.C. Lee 2012. A revision of Nepenthes (Nepenthaceae) from Gunung Tahan, Peninsular Malaysia. بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۰-۰۷ توسط Wayback Machine Gardens' Bulletin Singapore 64(1): 33–49.
- ↑ Schlauer, J. N.d. Nepenthes alata بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۰-۰۷ توسط Wayback Machine. Carnivorous Plant Database.
- ↑ Cheek, M.R. & M.H.P. Jebb 1998. Two New Philippine Nepenthes. Kew Bulletin 53(4): 966. doi:10.2307/4118886
- ↑ McPherson, S.R. & V.B. Amoroso 2011. Field Guide to the Pitcher Plants of the Philippines. Redfern Natural History Productions, Poole.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ McPherson, S.R. 2011. Observations of Nepenthes philippinensis and related taxa. In: New Nepenthes: Volume One. Redfern Natural History Productions, Poole. pp. 382–395.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Cheek, M.R. & M.H.P. Jebb 1999. Nepenthes (Nepenthaceae) in Palawan, Philippines. Kew Bulletin 54(4): 887–895. doi:10.2307/4111166
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Schlauer, J. 2000. "Literature reviews" (PDF). Carnivorous Plant Newsletter 29(2): 53.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ McPherson, S.R. 2009. Pitcher Plants of the Old World. 2 volumes. Redfern Natural History Productions, Poole.
- ↑ Exploration of Mount Anipahan and Mount Kiamo بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۰۶-۰۶ توسط Wayback Machine. [video] Redfern Natural History Productions.