یلوه‌های پاسرخ
| یلوه‌های پاسرخ | |
|---|---|
| |
| یلوه سربی (Pardirallus sanguinolentus) | |
رده‌بندی علمی 
| |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پرندگان |
| راسته: | کلنگ‌سانان |
| تیره: | یلوگان |
| تبار: | Pardirallini |
| سرده: | Pardirallus Bonaparte, 1856 |
| گونه‌ها | |
|
P. maculatus | |
یلوه‌های پاسرخ Pardirallus سرده‌ای از پرندگان خانواده یلوگان و شامل سه گونه بومی مناطق باتلاقی آمریکای جنوبی، مرکزی و کارائیب است، اگرچه شواهد فسیلی نشان می‌دهد که آنها زمانی در شمال تا جایی که آیداهوی کنونی نامیده می‌شود، بوده‌اند. آنها ۲۵–۳۸ سانتی‌متر طول و نوک سبز مایل به دراز و پاهای مایل به قرمز دارند. یلوه خالدار آمریکایی به رنگ قهوه‌ای مایل به سیاه با نشانه‌های سفید است، در حالی که دو یلوه دیگر قهوه‌ای در بالاتنه و خاکستری تیره در پایین‌تنه هستند.[۱]
سردهٔ Pardirallus توسط طبیعت‌شناس فرانسوی چارلز لوسین بناپارت در سال ۱۸۵۶ با یلوه خالدار (Pardirallus maculatus) به عنوان گونه نماد برپا شد.[۲] نام عمومی ترکیبی از واژه یونان باستان pardos به معنای "پلنگ" با سردهٔ Rallus است.
| نگاره | نام علمی | نام رایج | پراکنش |
|---|---|---|---|
|
Pardirallus maculatus | یلوه خالدار آمریکایی | آرژانتین، بلیز، بولیوی، برزیل، جزایر کیمن، شیلی، کلمبیا، کاستاریکا، کوبا، جمهوری دومینیکن، اکوادور، السالوادور، گویان فرانسه، گویان، جامائیکا، مکزیک، پاناما، پاراگوئه، پرو، سورینام، ترینیداد و توباگو، اروگوئه، ونزوئلا، و احتمالاً هندوراس. |
|
Pardirallus nigricans | یلوه سیاه‌فام | شمال شرقی برزیل از جنوب تا جنوب شرقی برزیل و غرب به شمال آرژانتین و شرق پاراگوئه |
|
Pardirallus sanguinolentus | یلوه سربی | آرژانتین، بولیوی، برزیل، شیلی، اکوادور، پاراگوئه، پرو و اروگوئه و ولگرد جزایر فالکلند است. |
منابع
[ویرایش]- ↑ Taylor, Barry & Ber van Perlo (1998). Rails: A Guide to the Rails, Crakes, Gallinules and Coots of the World. Sussex: Pica Press.
- ↑ Bonaparte, Charles Lucien (1856). "Excusion dans les divers Musées d'Allemagne, de Hollande et de Belgique (suite)". Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l'Académie des Sciences (به فرانسوی). 43: 593–601 [599].