کشف | |
---|---|
کاشف | فریدریش کارل آرنولد اشواسمان آرنو آرتور وخمن |
تاریخ کشف | ۱۵ نوامبر ۱۹۲۷ |
نامگذاری اجرام آسمانی | 1908 IV; 1927 II; 1941 VI; 1957 IV; 1974 II; 1989 XV; |
مشخصات مداری A | |
مبدأ | ۶ مارس ۲۰۰۶ |
اوج و حضیض | 6.25 AU |
اوج و حضیض | 5.722 AU |
Semi-major axis | ۵٫۹۸۶ واحد نجومی |
خروج از مرکز مداری | ۰٫۰۴۴۱ |
تناوب مداری | ۱۴٫۶۵ سال ژولینی |
انحراف مداری | ۹٫۳۹۰۳° |
هسته | ۶۰٫۴ ± 7.4 km[۳] |
Last perihelion | March 7, 2019[۱] |
Next perihelion | 2035-Feb-18"[۲] |
۲۹ پی اشواسمان-وخمن (انگلیسی: 29P/Schwassmann–Wachmann) همچنین شناخته شده با نام اشواسمان-وخمن ۱ دنبالهداری است که در ۱۵ نوامبر سال ۱۹۲۷ توسط فریدریش کارل آرنولد اشواسمان و آرنو آرتور وخمن، اخترشناسان آلمانی در رصدخانه هامبورگ برگدورف کشف شد.[۴]
این دنبالهدار از جهاتی کاملاً غیرعادی است به دلیل آنکه در حالی که معمولاً در قدر ۱۶ معلق است بهطور ناگهانی دچار طغیان میشود. چنین شدت طغیان متغیری (فرکانس متغیر ۷/۳ در هر سال) باعث میشود که ۲۹ پی اشواسمان-وخمن بین قدر ۱ تا ۵ درخشندهتر باشد.[۵] شدت درخشندگی نیز در طول ۱ یا ۲ هفته محو میگردد. قدر این دنبالهدار متناوب از ۱۸ تا ۱۰ است. در ۱۴ ژانویه ۲۰۲۱، «۲۹ پی اشواسمان-وخمن» در روشنایی با قدر ۱۶/۶ تا ۱۵/۰ مشاهده شد.[۶] طغیانها بسیار ناگهانی هستند و در عرض ۲ ساعت به حداکثر میرسند که میتواند نشاندهندهٔ منشأ یخ فشانی آنها باشد.[۷]
دنبالهدار «۲۹ پی اشواسمان-وخمن» عضوی از اجرام آسمانی نسبتاً جدید سانتور میباشد که دستکم، ۵۰۰ مورد از آنها شناخته شدهاست.[۸] ستارهشناسان بر این باور هستند که سانتورها اخیراً از کمربند کویپر به سمت داخل کشیده شدهاند. چنین به نظر میرسد که برخی از سانتورها به صورت پویا و حتی شاید فیزیکی با ۲۹ پی اشواسمان-وخمن مرتبط باشند. قطر هسته (دنبالهدار) ۷٫۴±۶۰٫۴ کیلومتر تخمین زده میشود.[۳]