Antonius Brugmans waard berne yn Hantum as soan fan de predikant dêre, Pibo Brugmans (1697-1767), en Petronella Wiersma (1694-1777). Heit Brugmans studearre teology yn Frjentsjer.
Al yn 1746 hied er de Latynske skoalle yn Dokkum trochrûn om dêrnei útein te setten mei in stúdzje oan de Universiteit fan Frjentsjer; hy wie doe 14 jier. Hy promovearre doe't er 18 wie en folge syn learmaster, de wiskundige Johann Samuel König, yn 1749 nei De Haach.[1] Nei't Petrus Camper út Frjentsjer weigien wie waard Brugmans dêr beroppen as heechlearaar filosofy yn 1755.[2] Yn 1767 oanfurdige er it heechlearaarskip wis- en natuerkunde oan de Universiteit fan Grins. Yn 1770 waard er rector magnificus fan de universiteit. Yn 1771 folge Gerardus Kuypers him op as rektor.[3]
Brugmans boaske yn 1761 te Delft mei Johanna Frederika Manger (1734-1811), dochter fan Sebald Godfried Manger, predikant yn Goes en Delft. Sy krigen fiif bern:
Petronella Louisa Brugmans (1766-1837), troude mei Carolus Boers, heechlearaar yn Leien. Sy troude fannijs mei Cornelis Hendrik Emmen, advokaat, sekretaris en letter stedsrintmaster yn Grins.
Pibo Antonius Brugmans (1769-1851), oranzjiste advokaat en bestjoerder yn Amsterdam. Hy troude mei Anna Rijsendaal fan Amsterdam.
Eva Justina Brugmans (1773-1845), troude mei Johannes Rutgers, dûmny yn Grins.
Sara Brugmans (1776-1833), troude mei Abel Viëtor Haenenberger, advokaat te Beerta. Letter troude se nochris mei Meint Beekhuis fan Wynskoat.