Supermarine S.6B

Supermarine S.6B


Rol Racefleantúch
Makker Supermarine Aviation
Untwerper Reginald Joseph Mitchell
Earste flecht 1931
Yn tsjinst 1931
Tal makke 2
Brûkers Royal Airforce High Speed Flight

De Supermarine S.6B wie in Britske race-wetterfleanmasine mei twa grutte driuwers ûntwurpen troch Reginald Joseph Mitchell (1895-1937) fan it bedriuw Supermarine foar it winnen fan de Schneider Trophy yn 1931. It tastel waard ûntwikkele út de Supermarine S.6 en krige in krêftiger motor en oanpaste driuwers. Op grûn fan de ûnderfining by de bou fan dit tastel waard de Supermarine Spitfire mei in Rolls-Royce Merlin motor ûntwikkele.

De S.6B S1595 wûn de Schneider Trophy 1931 mei in topfaasje fan 547,2 km/o. It tastel is hjoed-de-dei te sjen yn it Science Museum yn Londen.
Santjin dagen letter wie it de S.6B S1596, flein troch Flt Lt. George Stainforth, dy't mei in faasje fan 655,67 km/o it wrâldfaasjerekord ferbruts.

Technyske gegevens

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
Supermarine S.6B
Gegevens
Spanwiidte 9,14 m
Langte 8,78 m
Hichte 3,73 m
Fleugeloerflak 13,5 m²
Startgewicht 2761 kg
Bemanning 1
Heechste faasje 656 km/o (wrâldrekord)
Oandriuwing Rolls-Royce R, floeistofkuolle 12 sylinder V-motor, 2350 hk, letter 2550 hk
  • In S.6B yn oanbou
    In S.6B yn oanbou
  • Fixed pitch-propeller fan metaal, Supermarine S.6B, S1595 yn it London Science Museum
    Fixed pitch-propeller fan metaal, Supermarine S.6B, S1595 yn it London Science Museum

Literatuer

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
  • C.F. Andrews, E.B. Morgan: Supermarine Aircraft since 1914. Putnam, Londen 1987, ISBN 0-85177-800-3.
  • William Green: Supermarine's Schneider Seaplanes. Yn: Flying Review International. Diel 10, nû. 11, july 1967.
  • Jim Winchester: Supermarine S.6B. Yn: Concept Aircraft. Prototypes, X-Planes and Experimental Aircraft. Grange Books plc., Kent 2005, ISBN 978-1-84013-809-2.