Acacia longifolia | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Follaje y pimpollos de Acacia longifolia | |||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Rango de Acacia longifolia
|
Acacia longifolia é unha especie de árbore perenne amplamente cultivada, en todo o mundo. En Galicia está catalogada como especie exótica invasora.[1]
A Acacia longifolia preséntase como un arbusto ou árbore que pode alcanzar unha altura de ata 8 m. Ten unha cortiza lisa a finamente fisurada e unhas ramas glabras que se inclinan cara ao vértice. Como a maioría das especies de acacia, ten filodios en lugar de follas verdadeiras. Os filodios glabros perennes son na súa maioría rectos pero ocasionalmente lixeiramente curvados cunha lonxitude de 4-20 cm e un ancho de 4-30 mm e teñen numerosas veas lonxitudinais prominentes. Florece entre xuño e outubro na súa zona natal, producindo inflorescencias solitarias que medran soas ou en parella nas follas do filodio en talos de menos de 2 mm de lonxitude. As espiñas cilíndricas das flores miden entre 2 e 4,5 cm de longo e están bordeadas de flores amarelas pálidas a amarelas brillantes.[2] Despois da floración, fórmanse vainas de sementes finamente coriáceas a firmes como papel, que están rectas ou ben retorcidas e levantadas e contraídas entre cada semente. As vainas adoitan ter entre 4 e 15 cm de longo e 2,5 a 6 mm de grosor e son bastante fráxiles cando secan.[2]
Prevención de erosión de chan, alimento (flores, sementes, vainas), tintura amarela (de flores), e verde (de vainas), madeira.[3] A súa cortiza ten limitado uso en taninado, primariamente para fibras de ovellas. A. longifolia medra moi rapidamente, alcanzando 7-10 m en 5-6 anos. É moi usado en áreas costeiras sen moitas xeadas fortes.[4]
Acacia longifolia foi descrita por (Andrews) Willd. e publicada en Species Plantarum. Editio quarta 4(2): 1052. 1806.[5]
Acacia: nome xenérico derivado do grego ακακία (akakia), que foi outorgado polo botánico grego Pedanius Dioscorides (90-40 a. C.) para a árbore medicinal A. nilotica no seu libro De materia Medica (Acerca da materia mediciñal).[6] O nome deriva da palabra grega, ακις (akis ‘espiñas’).[7] As espiñas atópanse nas especies de acacias africanas,[8] xa que as australianas normalmente carecen delas.
longifolia: epíteto latino que significa "con grandes follas".[9]