Alcinda António de Abreu , nada en Nova Sofala, Sofala, o 13 de outubro de 1953, é unha política mozambiqueña. Foi Ministra de Asuntos Exteriores do seu país de 2005 a 2008, despois de ser Ministra de Benestar Social. Traballou tamén como Ministra de Ambiente.
Naceu o 13 de outubro de 1953 no pequeno pobo pesqueiro de Nova Sofala, Distrito Buzi da provincia Sofala, no centro de Mozambique. A súa educación universitaria completouna en 1974 en Liceu Pêro de Anaia en Beira. Logo estudou na Universidade Eduardo Mondlane en Maputo até 1982. En 1990 graduouse en psicoloxía e pedagoxía na Universidade Pedagóxica de Maputo. Realizou máis estudos en ciencia política e xénero na University College de Londres e en 1996 en xestión de desenvolvemento na Universidade de Witwatersrand.[1]
Foi membro da Asociación Xuvenil de Mozambique e traballou como vicesecretaria xeral a finais da década de 1970 e a principios da década de 1980.[2]
Despois de completar a súa educación, Joaquim Alberto Chissano nomeouna no seu gabinete en 1994, e de 1994 a 1997 estivo a cargo do Ministerio de Benestar Social. Logo foi convocada polo seu partido, o Frelimo, para a Comisión Electoral Nacional e foi responsable da organización das eleccións locais en 1998 e as eleccións parlamentarias e presidenciais en 1999. En 2002, o Congreso do Frelimo elixiuna para ser un dos 15 membros da comisión política do partido.[1][2]
Armando Guebuza convocouna ao seu gabinete.[3] De 2005 a 2008 dirixiu o Ministerio de Asuntos Exteriores; e nunha reorganización do gabinete o 10 de marzo de 2008, foi nomeada titular do Ministerio de Ambiente.[1][4][5] Foi xuramentada 17 días despois, o 27 de marzo. Encargou unha estratexia nacional sobre o impacto do cambio climático sobre as mulleres de Mozambique, sendo a primeira estratexia dese tipo ideada en calquera parte do mundo.[6] Explicou que as sociedades deben adaptar os seus plans para permitir que as mulleres das zonas rurais participen nos traballos sobre o cambio climático, debido ao impacto que ten na agricultura de subsistencia.[7] Desempeñou o cargo até 2015.
É viúva e ten dous fillos. O seu esposo, Maradali Mamadhusen, faleceu con Samora Machel nun accidente aéreo en Suráfrica en 1986.[1]