Biografía | |
---|---|
Nacemento | 17 de xullo de 1784 Somerset, Reino Unido |
Morte | 6 de xullo de 1855 (70 anos) Fyne Court, Reino Unido (en) |
Actividade | |
Ocupación | físico |
Familia | |
Cónxuxe | Cornelia Augusta Hewett Crosse |
Fillos | Andrew Frederick Crosse |
Descrito pola fonte | Dictionary of National Biography The Nuttall Encyclopædia >>>:Crosse, Andrew Alumni Oxonienses: the Members of the University of Oxford, 1715–1886 (en) |
Andrew Crosse, nado en Fyne Court, Broomfield, Somerset.[1][2] o 17 de xuño de 1784 e finado ibídem o 6 de xullo de 1855, foi un científico e escritor inglés. Crosse foi un pioneiro da experimentación dos usos da electricidade. Acadou certa sona despois de que a prensa se fixese eco duns experimentos de "electrocristalización" que el dirixiu en 1836, e durante os cales "apareceron" insectos.
Crosse foi o primoxénito de Richard Crosse e Susannah Porter. En 1788 acompañou aos seus pais nunha viaxe por Francia, onde por un tempo asistiu a un colexio en Orleáns. Entre os seis e os oito anos tivo un titor, o reverendo Mr White, en Dorchester, do cal aprendeu grego. O 1 de febreiro de 1792, foi enviado a un colexio privado en Bristol.[2]
Hai quen suxire que foi este peculiar personaxe o que dalgún xeito inspirou algunhas pasaxes da novela Frankenstein, de Mary Shelley. O 28 de decembro de 1814 Mary Shelley asistiu, acompañada do seu esposo, a unha conferencia do extravagante científico. Nela chegouna a coñecer persoalmente e extraeu moitos datos acerca da forma na que Crosse afirmaba crear vida a partir da electricidade.
En 1807, Crosse encetara un experimento de creación de vida a partir da «electro-cristalización» de materia inanimada. Ese mesmo ano chegou a afirmar ter creado pequenas criaturas en forma de insectos que chegaban a andar e desenvolverse por si mesmas.
Crosse gustaba de auto-alcumarse "O electricista", é así había titular a súa biografía. Pero o seu discurso e demostracións foron moi cuestionados cando non abertamente atacados. Non só pola comunidade científica senón pola relixiosa. Algúns estamentos eclesiásticos consideraron a Crosse un ser endiañado. Chegándose ó extremo de encargar ó reverendo Philip Smith a celebración dunha serie de exorcismos en tódalas propiedades de Andrew Crosse, sobre os seus equipos de traballo e na súa propia persoa.
Ante a manifesta animadversión que sufría a súa actividade científica, optou por retirarse á súa mansión de Fyne Court.
Crosse volveuse solitario e desconfiado, pero continuou investigando. Até que o 26 de maio de 1855 tivo un ataque de parálises do que nunca se recuperou.
O 6 de xullo dese mesmo ano finou, ao tempo que a súa mansión de Fyne Court era arrasada por un incendio, que acabou tamén co seu laboratorio e os seus arquivos.