As doce probas de Astérix

As doce probas de Astérix
Ficha técnica
Título orixinalLes Douze travaux d'Astérix
DirectorRené Goscinny
Albert Uderzo
ProdutorGeorges Dargaud
René Goscinny
Albert Uderzo
GuiónPierre Tchernia
René Goscinny
Albert Uderzo
MúsicaGérard Calvi
FotografíaJacques Capo
Michel Gantier
Denis Gruel
MontaxeRené Chaussy
Minouche Gauzins
Isabelle Garcia De Herreros
Michèle Neny
EstudioStudios Idéfix
Dargaud Films
Les Productions René Goscinny
DistribuidoraGaumont International
EstreaFrancia 20 de outubro de 1976
Galicia 20 de setembro de 1991 (TVG)
Duración82 minutos
Orixe Francia
Reino Unido Reino Unido
XéneroAnimación
Filme anteriorAstérix e Cleopatra
Filme seguinteAstérix e a sorpresa do César
Na rede
http://www.asterix.com/the-a-to-z-of-asterix/animated-films/twelve-tasks.html e https://asterix.com/asterix-au-cinema/les-dessins-animes/les-douze-travaux-dasterix/
IMDB: tt0072901 Filmaffinity: 352449 Allocine: 4365 Rottentomatoes: m/twelve_tasks_of_asterix Allmovie: v145138 TCM: 413591 Netlix: 70250213 Editar o valor en Wikidata

As doce probas de Astérix (en francés: Les Douze travaux d'Astérix) é un filme franco-belga de animación baseado na serie de banda deseñada de Astérix. René Goscinny e Albert Uderzo, os creadores da serie, escribiron a historia e dirixiron o filme eles mesmos e co guionista Pierre Tchernia, un amigo de Goscinny e Uderzo. O filme foi dirixido, producido e animado no estudio de animación de Goscinny e Uderzo, Studios Idéfix.

É o único filme de Astérix (animado ou de acción) que está baseado nun guión orixinal no canto das historias de banda deseñada. Posteriormente, foi adaptado nun tomo da colección e nunha serie de doce libros para nenos lectores.

Estreouse en galego na TVG o 20 de setembro de 1991[1], e de novo o 6 de abril de 2001.[2] Foi editado en DVD pola TVG coa dobraxe en galego.[3]

Como en todos os álbums de Astérix, na Galia, ocupada polos romanos, un pequeno poboado galo resiste de forma vitoriosa os insistentes ataques dos invasores grazas á poción máxica do druída Panorámix. Cando o enésimo ataque é doadamente rexeitado polos aldeáns, empeza a espallarse polas tropas romanas a idea de que, se cadra, eses galos non son seres humanos, senón deuses e, polo tanto, non poden ser vencidos.

Esa historia remata por chegar ao mesmo Xulio César que, escéptico, decide probar a divindade dos galos. Para iso, preséntase na aldea coa seguinte proposta: Do mesmo xeito que Hércules tivo que superar doce probas para ser aceptado no Olimpo, os galos deben superar outras 12 probas (Non as mesmas pois, en palabras do propio César "Esas xa están pasadas de moda"). De seren superadas, os galos serían considerados deuses e Roma pasaría a ser súa, mais no caso de fracasar tan so nunha, os galos sumeteríanse sen resistentencia ao Imperio.

O xefe da aldea, confiado pese ás protestas de Panorámix, acepta o reto e elixe a Astérix, por ser o máis listo, e Obélix, por ser o máis forte, para representar aos galos nestas probas. Os dous heroes, guiados polo supervisor romano Caius Pupus, terán que:

  1. Vencer nunha carreira a Merinos un campión dos xogos de Olimpia.
  2. Lanzar a xavalina máis lonxe que Kermes o persa, o mellor "lanzador de arma" do mundo.
  3. Vencer nun combate a Cylindric o Xermano.
  4. Enfrontarse ás sacerdotisas da "Illa do pracer".
  5. Sosterlle a mirada a Iris, o mago exípceo.
  6. Comer absolutamente todo o que prepare Mannekenpix, o cociñeiro dos titáns.
  7. Penetrar no Antro da Besta.
  8. Conseguir o impreso A-38 na Casa da Tolemia.
  9. Cruzar un abismo con crocodilos do Nilo no fondo a través un cable invisible.
  10. Agabear a montaña máis alta e responder sen errar ao enigma do Venerable do Cume.
  11. Pasar a noite na Chaira dos Mortos.
  12. Gañar nos xogos do circo en Roma

Unha vez máis, o destino da aldea queda nas súas mans nun todo ou nada.

  1. "La Voz de Galicia". Consultado o 22 de novembro de 2024. 
  2. "As doce probas de Astérix na TVG". ABC. 6 de abril de 2001. Consultado o 19 de agosto de 2001. 
  3. "Astérix en Bretaña". Consultado o 16 de abril de 2018. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]