Balantidium coli

Balantidium coli
Trofozoíto de Balantidium coli
Clasificación científica
Dominio: Eukaryota Reino: Chromalveolata Superfilo: Alveolata Filo: Ciliophora Clase: Litostomatea Orde: Vestibuliferida Familia: Balantiididae Xénero: Balantidium Especie: B. coli
Nome binomial
'Balantidium coli' (Malmsten, 1857)

Balantidium coli procedente dunha mostra húmida de feces. Poden verse os cilios que o rodean.

Balantidium coli é unha especie de protozoo ciliado parasito que causa en humanos a enfermidade chamada balantidíase.^[1][2] É o único protozoo ciliado coñecido patóxeno para os humanos.^[1][2]

Morfoloxía

Balantidium coli ten dous estadios no seu desenvolvemento, un estadio de trofozoíto e outro de quiste. Os trofozoítos teñen un grande tamaño de ata 170 microns de longo (xeralmente de 30 a 150) e teñen dous núcleos, mscronñúcleo e micronúcleo. O macronúcleo é longo e con forma de salchicha, e o micronúcleo esférico e está situado moi preto e a miúdo queda tapado polo macronúcleo. A abertura da célula chamada peristoma, situada no extremo anterior puntiagudo dá paso ao citostoma ou "boca". Os quistes son menores que os trofozoítos, arredondados e cunha rexa e pesada parede constituída por unha ou dúas capas. Xeralmente só son visibles no quiste o macronúcleo e ás veces os cilios e vacúolos contráctiles. Os trofozoítos e quistes vivos son amarelados ou verdosos.^[3]

Transmisión

Balantidium é o único protozoo ciliado que infecta aos humanos, causando balantidíase. A balantidíase é unha enfermidade zoonótica e os humanos adquírena pola ruta fecal-oral a partir do seu hóspede normal, que é o porco, no cal é asintomática. A inxestión de auga contaminada é o mecanismo de transmisión máis común.^[4]

Patoxenia

Balantidium coli vive no cego e colon de humanos, porcos, ratas e outros mamíferos. Non se transmite facilmente dunha especie hóspede a outra, porque necesita un período de tempo para adaptarse á flora simbiótica do novo hóspede. Unha vez que se adaptou a un hóspede novo, pode converterse nun serio patóxeno, especialmente en humanos. Os trofozoítos multiplícanse e enquístanse debido á deshidratación das feces.^[5]

A infección ten lugar cando se tragan os quistes, xeralmente ao tomar auga ou alimentos contaminados. A infección por Balantidium en individuos inmuncompetentes non é imposible, pero raramente causa unha enfermidade grave no tracto gastrointestinal. Pode vivir no tracto gastrointestinal sen causar síntomas de disenteríacon con tal de que exista un balance entre o protozoo e o hóspede. A infección prodúcese con maior probabilidade en persoas malnutridas debido á baixa acidez do seu estómago ou en persoas con sistemas inmunitarios comprometidos.^[4]

Na enfermidade aguda, pode producirse unha diarrea explosiva cada vinte minutos, e tamén poden darse casos de perforación do colon, que poden poñer en perigo a vida.^[4]

O protozoo é sensible á tetraciclina e o metronidazol, e non se observou a aparición de resistencias.^[4]

Ciclo de vida

Ciclo de vida de Balantidium coli.

Cando se inxire un quiste do protozoo ao consumir auga ou alimentos contaminados,^[1][6] este chega ao sistema dixestivo do hóspede.^[7] O quiste está en parte protexido pola súa parede do pH ácido estomacal, pero xeralmente non resiste pH menores de 5, o que explica que sobreviva máis facilmente nos estómagos de persoas malnutridas que teñen menor acidez estomacal.^[6][7] unha vez que o quiste chega ao intestino delgado, produce os trofozoítos.^[1][7] Os trofozoítos colonizan o intestino groso, onde viven no lume e aliméntanse da flora intestinal.^[1][7] Algúns trofozoítos invaden a parede do colon utilizando encimas proteolíticos e multiplicándose, e algúns volven ao lume.^[1][6][7] No lume os trofozoítos poden desintegrarse ou enquistarse.^[1][7] O enquistamento é causado pola deshidratación dos contidos intestinais e xeralmente ten lugar na porción distal do intestino groso, pero pode tamén ocorrer fóra do hóspede nas feces.^[1][7] Os quistes maduros libéranse ao ambiente exterior, onde poden infectar a un novo hóspede.^[1][7]

Epidemioloxía

A balantidíase en humanos é máis común en Filipinas, pero pode darse en todo o mundo, especialmente onde as persoas están en contacto estreito cos porcos. A doenza considérase rara e só se dá no 1% da poboación humana.^[5] Causa máis problemas nos países subdesenvolvidos, onde as augas poden estar contaminadas con feces porcinas e humanas.^[4]

Notas

1. "Parasites and Health: Balantidiasis [Balantidium coli]." DPDx - Balantidiasis. 5 Dec. 2008. CDC Division of Parasitic Diseases. 16 de maio de 2009 <http://www.dpd.cdc.gov/dpdx/HTML/Balantidiasis.htm Arquivado 03 de decembro de 2013 en Wayback Machine.>.
2. Ramachandran, Ambili. "Introduction." The Parasite: Balantidium coli The Disease: Balantidiasis. 23 de maio de 2003. Stanford University. 16 de maio de 2009 <http://www.stanford.edu/group/parasites/ParaSites2003/Balantidium/Balantidium_coli_ParaSite.htm Arquivado 14 de abril de 2013 en Wayback Machine.>.
3. Ramachandran, Ambili. "Morphology." The Parasite: Balantidium coli The Disease: Balantidiasis. 23 de maio de 2003. Stanford University. 7 de decembro de 2009 http://www.stanford.edu/group/parasites/ParaSites2003/Balantidium/Morphology.htm Arquivado 14 de abril de 2013 en Wayback Machine..
4. Schister, Frederick L. and Lynn Ramirez-Avila (2008). "Current World Status of Balantidium coli". Clinical Microbiology Review 21 (4): 626–638. PMC 2570149. PMID 18854484. doi:10.1128/CMR.00021-08. 
5. Roberts, Larry S. and John Janovy, Jr. (2009). Foundations of Parasitology Eighth Edition. New York: McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-302827-9. 
6. Roberts, Larry S., and John Janovy Jr. Gerald D. Schmidt & Larry S. Roberts' Foundations of Parasitology. 8th ed. New York: McGraw-Hill, 2009.
7. Ramachandran, Ambili. "Life Cycle of Balantidium coli." The Parasite: Balantidium coli The Disease: Balantidiasis. 23 de maio de 2003. Stanford University. 16 de maio de 2009 <http://www.stanford.edu/group/parasites/ParaSites2003/Balantidium/Life_Cycle.htm Arquivado 20 de xaneiro de 2013 en Wayback Machine.>.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• "DPDx - Balantidiasis". CDC Division of Parasitic Diseases. Arquivado dende o orixinal o 03 de decembro de 2013.