Boris Mikhaïlov (fotógrafo)

Modelo:BiografíaBoris Mikhaïlov

(2022) Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(uk) Борис Андрійович Михайлов Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento25 de agosto de 1938 Editar o valor en Wikidata (86 anos)
Khárkiv (Unión Soviética) Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfotógrafo, pintor, enxeñeiro, artista Editar o valor en Wikidata
Membro de
Xénero artísticoFotografía Editar o valor en Wikidata
Premios
BNE: XX1671812

Boris Andreïevitch Mikhaïlov, en idioma ruso Борис Андреевич Михайлов, nado en Khárkiv o 25 de agosto de 1938, é un fotógrafo ucraíno.[1]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Estudou enxeñaría polo que comezou exercendo de enxeñeiro, con todo, interesouse pola fotografía aprendéndoa dun modo autodidacta e con 28 anos realizou as súas primeiras fotos, dedicándose a producir fotografías. Tivo que abandonar o seu traballo de enxeñeiro ao considerar a KGB como pornografía unhas fotografías que realizara da súa muller espida, por tanto desde finais da década dos sesenta dedicouse de modo exclusivo á fotografía.

A súa obra atópase próxima a unha fotografía conceptual oposta ao realismo socialista que existía na Unión Soviética; nas súas series empregou escenificacións, fotografías coloreadas ou imaxes antigas cun tratamento novo. Entre 1968 e 1975 realizou unha serie fotográfica coñecida como a "Serie Vermella" na que utilizaba de modo predominante a cor vermella ao fotografar ás persoas e a vida na cidade de Khárkiv.[2] Entre 1971 e 1985 realizou unha serie chamada Luriki que eran retratos de persoas coloreados a man na súa maior parte. En 1980 fixo unha serie titulada Salt Lake na que recollía fotografías de persoas bañándose nunha zona de verteduras industriais, realizada en branco e negro con algunhas viradas ao sepia. En 1982 a serie Viscidity que eran fotos en branco e negro que incorporaban textos. En 1993 a serie At Dusk evoca a evacuación durante a Segunda guerra mundial aínda que recolle a vida das persoas humildes en Ucraína a finais do século XX; as fotografías están realizadas cunha viraxe en azul. En 1999 a serie Case History trata sobre a vida das persoas sen fogar.[3]

En 1997 recibiu o Premio Albert Renger-Patzsch e no ano 2000 o Premio internacional da Fundación Hasselblad, ao ano seguinte o Premio Citibank e o Premio Krazna Krausz ao mellor libro.

Publicacións

[editar | editar a fonte]
  • If I were a German. Dresden: Verlag der Kunst Dresden, 1995. ISBN 3-364-00352-1
  • Boris Mikhailov. Stuttgart: Oktagon, 1995. ISBN 9783896110015.
  • By the Ground. Stuttgart: Oktagon, 1996. ISBN 3-927789-91-7.
  • At DUSK. Stuttgart: Oktagon, 1996. ISBN 3-927789-91-7.
  • Unfinished Dissertation. Zúric: Scalo, 1998. ISBN 978-3931141974. Cun ensaio de Margarita Tupitsyn.
  • Case History. Zúric: Scalo, 1999. ISBN 978-3908247098.
  • Boris Mikhailov: The Hasselblad Award 2000. Zúric: Scalo, 2001. ISBN 978-3908247425.
  • Äußere Ruhe / Äussere Ruhe (Drucksache N.F. 4). Düsseldorf: Richter, 2000. ISBN 3-933807-21-2. Fotografías e texto ruso. Inclúe unha tradución ao alemán das notas da fotografía, unha entrevista co artista (en alemán) de Marina Achenbach e biografías (en alemán). Edición de 1000 exemplares.
  • Boris Mikhailov. Phaidon 55 series. Londres : Phaidon, 2000.
  • Salt Lake. 2002 ISBN 3-88243-815-0
  • Boris Mikhailov: A Retrospective.
  • Look at Me I Look at Water . . . or Perversion of Repose, Göttingen: Steidl, 2004. ISBN 978-3882439687.
  • Crimean Snobbism. Tokio: Rathole, 2006.
  • Suzi Et Cetera. Colonia: Walther König, 2007. ISBN 978-3865601131.
  • Yesterday's Sandwich. Londres: Phaidon, 2009. ISBN 978-0714848563.
  • Maquette Braunschweig. 2010. ISBN 978-3-86521-834-6
  • The Wedding. Londres: Mörel Books, 2011. ISBN 978-1907071195.[4]
  • Tea Coffee Cappuccino. Colonia: Walther König, 2011. ISBN 978-3865608772.
  • Time is out of Joint. Berlín: Distanz, 2012. ISBN 978-3942405645.
  • I Am Not. Londres: Morel, 2015. ISBN 978-1-907071-45-4. Cun texto de Simon Baker. Edición de 500 exemplares.
  • Suzi et Cetera (Part 2). 89 Books, 2019.
  • Yesterday's Sandwich II. Tokio: Super Labo, 2019.

Exposicións

[editar | editar a fonte]

Exposicións individuais

[editar | editar a fonte]

Exposicións colectivas

[editar | editar a fonte]

Recoñecementos

[editar | editar a fonte]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Koetzle, Hans-Michael (2011). Fotógrafos de la A a la Z. Madrid: Taschen. p. 269. ISBN 978-3-8365-1108-7. 
  2. ↑ Tate online (2011). "Documents For the World". Arquivado dende o orixinal o 02 de agosto de 2011. Consultado o 6 de agosto de 2011. 
  3. ↑ MOMA (2011). "Exhibitions. Boris Mikhailov: Case History" (en inglés). Consultado o 6 de agosto de 2011. 
  4. ↑ Páxina sobre The Wedding Arquivado 06 de outubro de 2011 en Wayback Machine., Mörel Books.
  5. ↑ Behold the Anonymous Downtrodden
  6. ↑ The Forbidden Image. Solo exhibition by Boris Mikhailov
  7. ↑ "Boris Mikhailov". Arquivado dende o orixinal o 28 de setembro de 2020. Consultado o 2020-06-24. 
  8. ↑ "Revolution vs Revolution". Beirut Art Center. Arquivado dende o orixinal o 25 de febreiro de 2012. Consultado o 6 de febreiro de 2012. 
  9. ↑ Previous award winners Arquivado 02 de outubro de 2015 en Wayback Machine., Hasselblad Foundation.
  10. ↑ "About The Photography Prize". The Photographers' Gallery. Arquivado dende o orixinal o 08 de decembro de 2015. Consultado o 22 de outubro de 2015. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]