Carolin Emcke

Carolin Emcke

(2016)
Biografía
Nacemento	18 de agosto de 1967 (57 anos) Mülheim an der Ruhr, Alemaña
Educación	Universidade Harvard Universidade de Frankfurt London School of Economics
Actividade
Campo de traballo	Filosofía, historia e ciencia política
Ocupación	columnista (2014–), xornalista, escritora, escritora de non ficción, activista LGBT
Empregador	Spiegel-Verlag ^(pt) (1998–2006) Süddeutsche Zeitung ^(pt) Die Zeit ^(pt) Universidade Yale
Participou en
4 de xaneiro de 2021	Diálogo por Cataluña
Familia
Pai	Manfred Emcke
Premios
(1 de xullo de 2020)  Ordem de Mérito da Renânia do Norte-Vestfália ^(pt) (2020)  Carl von Ossietzky Prize ^(en) (2016)  Premio da Paz do Comercio Libreiro Alemán (2015)  Lessing Prize of the Free State of Saxony ^(en) (2014)  Johann-Heinrich-Merck-Preis ^(en) (2010)  Deutscher Reporterpreis ^(pt) (2010)  Otto Brenner prize ^(en) (2008)  Theodor Wolff award ^(en) (2006)  Q67166587  Cruz da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña
Sitio web	carolin-emcke.de

Carolin Emcke, nada en Mülheim an der Ruhr o 18 de agosto de 1967, é unha xornalista, escritora e filósofa alemá.^[1]

Biografía

Realizou os seus estudos universitarios de filosofía, política e historia na Universidade Johann Wolfgang Goethe de Frankfurt, na London School of Economics e na Universidade de Harvard, doutorándose en filosofía en Frankfurt con Axel Honneth coa tese Kollektive Identitäten: sozialphilosophische Grundlagen.^[2]

Escribe periodicamente no xornal Süddeutsche Zeitung e foi redactora e reporteira internacional para as publicacións Die Zeit e Der Spiegel, período durante o que traballou como correspondente de guerra durante catorce anos^[1] e viaxou a varias zonas en conflito como Colombia, Kosovo, Iraq ou Afganistán. Actualmente (2018) combina o seu labor xornalístico co comisariado e a presentación dos ciclos de charlas 'Streitraum' no teatro Schaubühne na Lehhniner Platz de Berlín e 'ABC der Demokratie' en Hannover.^[3]

Emcke impartiu docencia sobre teoría política e xornalismo en varios centros, como a Universidade de Yale. O seu labor de denuncia da violencia e en favor dos dereitos humanos fixérona merecedora do Premio da Paz dos libreiros alemáns (2016) que se entrega ao final da Feira do Libro de Frankfurt^[4] ou o Premio Theodor Wolff outorgado polo gremio de xornalistas de Alemaña (2008), entre outros galardóns.^[1] É autora de varios libros, como Stumme Gewalt. Nachdenken über die RAF («Violencia muda. Reflexións sobre a RAF», S. Fischer, 2008) e, en castelán, Contra el odio (Taurus, 2017) e Modos del deseo (Tres puntos, 2018).^[3]

Contra el odio, o seu ensaio máis coñecido e que foi best-séller en Alemaña, trata de como o odio «non é a expresión dun sentimento individual, non é espontáneo, é fabricado e require certo marco ideolóxico» que debe ser e é alimentado.^[1]

Notas

1. Carbajosa, Ana. "Carolin Emcke: “Ahora la gente exhibe con orgullo su rechazo a los extranjeros”". Consultado o 26 de agosto de 2018. (en castelán)
2. grupoemedios.com, ed. (7 de xaneiro de 2018). "Carolin Emcke; “Nunca un momento histórico me había aterrado tanto”". Arquivado dende o orixinal o 26 de agosto de 2018. Consultado o 26 de agosto de 2018. (en castelán)
3. Centro de Cultura Contemporánea de Barcelona (ed.). "Carolin Emcke". con licenza CC-BY-SA, vía OTRS. Consultado o 26 de agosto de 2018. (en castelán)
4. Cruz, Juan (20 de abril de 2020). "Carolin Emcke: “La pandemia es una tentación autoritaria que invita a la represión”". El País. Consultado o 20 de abril de 2020. (en castelán)

Véxase tamén

Ligazóns externas

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Carolin Emcke