Castelán caribeño

Castelán caribeño
Outros nomes:Español caribeño
Falado en: Florida, as Antillas, Panamá e norte de Suramérica.
Rexións: O Caribe
Total de falantes:
Familia: Indoeuropea
 Itálica
  Románica
   Occidental
    Galoibérica
     Iberorrománica
      Ibero-occidental
       Castelán
        Castelán caribeño
Escrita: Alfabeto latino
Códigos de lingua
ISO 639-1: es
ISO 639-2: spa
ISO 639-3: spa
SIL: SPN
Mapa
Status

O castelán caribeño é o nome xeral dos dialectos españois falados na rexión caribeña.[1] É predominante nas Antillas maiores e a bacía do Caribe, falándose nos territorios insulares de Cuba, a República Dominicana, Porto Rico, e en territorios continentais de Colombia, Venezuela e Panamá, así como en territorios do estado de Florida, nos Estados Unidos.

Recoñécese pola notable influencia dos dialectos canario e andaluz (polo contacto histórico entre os portos),[2] a grande influencia africana e as palabras do taíno. Tamén é a variedade do castelán que máis se escoita en Miami e Nova York (Estados Unidos) e é o empregado polos cantantes de salsa, merengue, bachata e reguetón.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Marlen A. Domínguez Hernández, Los problemas del español del Caribe (Hispánico) (Insular) y la identidad, Facultade de Artes e Letras, Universidade da Habana, Cuba.
  2. ↑ Echenique Elizondo, Ma. Teresa, et al., Las Lenguas de un Reino - Historia Lingüística Hispánica, p. 331.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Arias, Álvaro (2019). "Fonética y fonología de las consonantes geminadas en el español de Cuba". Moenia.  25, 465-497.
  • Boyd-Bowman, Peter (1975). "A sample of Sixteenth Century 'Caribbean' Spanish Phonology.". En Milán, William G.; Staczek, John J.; Zamora, Juan C. 1974 Colloquium on Spanish and Portuguese Linguistics. Washington, D.C.: Georgetown University Press. pp. 1–11. 
  • Guitart, Jorge M. (1997). "Variability, multilectalism, and the organization of phonology in Caribbean Spanish dialects". En Martínez-Gil, Fernando; Morales-Front, Alfonso. Issues in the Phonology and Morphology of the Major Iberian Languages. Georgetown University Press. pp. 515–536. 
  • Gutiérrez-Bravo, Rodrigo (2008). "Topicalization and Preverbal Subjects in Spanish wh-interrogatives". En Bruhn de Garavito, Joyce; Valenzuela, Elena. Selected Proceedings of the 10th Hispanic Linguistics Symposium. Somerville, MA: Cascadilla. pp. 225–236. 
  • Labov, William (1994). Principles of Linguistic Change: Volume I: Internal Factors. Cambridge, MA: Blackwell Publishers. 
  • Lipski, John (1977). Preposed Subjects in Questions: Some Considerations. Hispania 60. pp. 61–67. JSTOR 340393. doi:10.2307/340393. 
  • [1] On the Non-Creole Basis for Afro-Caribbean Spanish John M. Lipski
Bibliografía adicional
  • Cedergren, Henrietta (1973). The Interplay of Social and. Linguistic Factors in Panama. Cornell University. 
  • Poplack, Shana (1979). Function and process in a variable phonology. University of Pennsylvania.