Chaloner Ogle

Chaloner Ogle

Biografía
Nacemento	1681 Saint Kitts
Morte	11 de abril de 1750 (68/69 anos) Londres, Reino Unido
Member of the 9th Parliament of Great Britain ^(en)
Lexislatura: 9th Parliament of Great Britain ^(en)
Member of the 10th Parliament of Great Britain ^(en)
Lexislatura: 10th Parliament of Great Britain ^(en)
Actividade
Ocupación	político, oficial da armada
Carreira militar
Rama militar	Royal Navy
Rango militar	Admiral of the Fleet ^(en)  (1749 ^(Xuliano)–) Admiral of the White ^(en)  (1747 ^(Xuliano)–) Admiral of the Blue ^(en)  (1744 ^(Xuliano)–) Vice-Admiral of the White ^(en)  (1743 ^(Xuliano)–) Vice-Admiral of the Blue ^(en)  (1743 ^(Xuliano)–) Rear-Admiral of the Red ^(en)  (1742 ^(Xuliano)–) Rear-Admiral of the Blue ^(en)  (1739 ^(Xuliano)–) captain ^(en)  (1708 ^(Xuliano)–)
Comandante de (OBSOLETO)	Jamaica Station ^(en)
Conflito	Battle of Cape Lopez ^(en) Guerra da orella de Jenkins
Familia
Cónxuxe	Isabella Ogle (1737–) Henrietta Issacson
Pais	John Ogle   e Mary Braithwaite
Premios
Orde do Baño
Descrito pola fonte	Dictionary of National Biography

Chaloner Ogle, nado en 1681 e finado o 11 de abril de 1750, foi un almirante británico.

Traxectoria

Pertencía á rama de Kirkley da familia Ogle de Northumberland. Capitán do HMS Swallow desde 1721, dirixiu accións contra os piratas na costa occidental africana. Entre o 5 e o 10 de febreiro de 1722 derrotou^[1] a frota pirata de Bartholomew Roberts formada por tres navíos. Por esa acción o rei nomeouno cabaleiro. En 1741 como almirante dirixiu un ataque británico contra tres fortes en Cartaxena de Indias durante o sitio de Sitio de Cartaxena de Indias da Guerra da Orella de Jenkins. O 4 de setembro de 1742 xulgárono por asalto contra Edward Trelawny, gobernador de Xamaica durante unha disputa entre este e o almirante Edward Vernon, Ogle foi declarado culpable^[2] pero seguiu a súa carreira na Mariña Real e desde 1746 representou á cidade de Rochester no Parlamento británico^[3].

Notas

1. Johnson, Charles, A General History of the Robberies and Murders of the Most Notorious Pirates, 1724.
2. Thomas Southey, Chronological History of the West Indies, 1827
3. Mark Noble e James Granger A Biographical History of England, from the Revolution to the End of George I's Reign, 1806, páxina 232