Choe Ryong-hae

Modelo:BiografíaChoe Ryong-hae

(2019) Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(ko) 최룡해 Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento15 de xaneiro de 1950 Editar o valor en Wikidata (74 anos)
Sinchon County, Corea do Norte (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Presidente do Presidium da Asemblea Popular Suprema
11 de abril de 2019 –
← Kim Yong-nam (pt) Traducir
Member of the Presidium of the Politburo of the Workers' Party of Korea (en) Traducir
First Vice Chairman of the State Affairs Commission (en) Traducir
Member of funeral committee of Hwang Sun-hui (en) Traducir
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
ResidenciaPyongyang Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade Kim Il-sung (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico Editar o valor en Wikidata
Partido políticoPartido dos Traballadores de Corea Editar o valor en Wikidata
Carreira militar
Rango militarChasu (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Familia
PaiChoe Hyon Editar o valor en Wikidata
Premios

Choe Ryong-hae (en coreano: 최룡해), nado o 15 de xaneiro de 1950, é un político e militar norcoreano, que é dende 2019 o Presidente do Presidium da Asemblea Popular Suprema, considerado o xefe de Estado de Corea do Norte.

É tamén o primeiro vicepresidente da Comisión de Asuntos Estatais,[1] membro do Presidium do Politburó e vicepresidente do Partido dos Traballadores de Corea. Tamén actuou como o segundo comandante militar de Kim Jong-un.[2]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Choe Ryong-hae naceu no condado de Sinchon, na provincia de Hwanghae Sur, o 15 de xaneiro de 1950 como fillo de Choe Hyon, que foi ministro de defensa de Corea do Norte de 1968 a 1976. Ingresou no Exército Popular de Corea en 1967 e graduouse na Universidade Kim Il-sung como experto político e económico.[3]

Na década de 1980, foi un dos principais membros da Liga da Xuventude Socialista Obreira, sendo o seu vicepresidente dende 1981 e presidente desde 1986, e, cando foi reformada na Liga da Xuventude Socialista de Kim Il-sung en 1996, foi nomeado primeiro secretario. En 1986, tamén foi elixido deputado da Asemblea Popular Suprema, membro do Presidium da Asemblea Popular Suprema e membro pleno do Comité Central do Partido dos Traballadores de Corea (PTC). Na década de 1990, tamén liderou a Asociación de Fútbol da RPDC e a Asociación de Xuventude Coreana de Taekwando. Foi galardoado co título de Heroe da RPDC en 1993.[4] Foi substituído como primeiro secretario da Liga da Xuventude por Ri Il-hwan na 14ª sesión plenaria do Comité Central da liga (en xaneiro de 1998), oficialmente "debido á súa enfermidade". Isto foi en realidade porque as auditorías rutineiras do partido descubriron que vendía ferralla a compradores estranxeiros sen permiso oficial. Fronte á execución, Kim Kyong-hui, irmá do entón líder Kim Jong-il, interveu para salvar a súa vida.[5][6]

Despois de enfrontarse á re-educación a través do traballo, Choe foi subdirector do Departamento de Asuntos Xerais do Comité Central do PTC, logo secretario xefe do Comité do Partido da Provincia de Hwanghae entre 2006 e 2010. En setembro de 2010, durante a 3ª Conferencia do Partido dos Traballadores de Corea , foi ascendido a xeneral do exército, así como a membro da Secretaría do PTC e da Comisión Militar Central e membro do Politburo. Tamén foi nomeado secretario de asuntos militares.

Choe non recibiu atención pública ata a morte do secretario xeral Kim Jong-il en decembro de 2011. Choe foi visto como un activo fundamental para asegurar o liderado de Kim Jong-un. En abril de 2012, recibiu importantes promocións a vice-mariscal, membro do Presidiium do Politburo do Comité Central do PTC, vicepresidente da Comisión Militar Central, director da Mesa Política Xeral do exército e membro da Comisión de Defensa Nacional, en gran parte ocupar o posto deixado tras a morte de Jo Myong-rok e como axente de enerxía para Kim Jong-un.[7]

Choe Ryong-hae é considerado un protexido de Jang Song-taek, e é visto como parte dun plan de Kim Jong-un para restaurar o control do Partido sobre os militares despois de que fose anulada por Kim Jong-il, especialmente despois da dimisión do vice-mariscal Ri Yong-ho.[8] De feito, Choe non ten un forte pasado militar[9] e parece apoiar o emprego de soldados para construír instalacións civís. As inspeccións de Choe son as únicas, ademais das de Kim Jong-un e as do primeiro ministro, en ser cubertas a nivel nacional polos medios estatais.

Foi nomeado vicepresidente primeiro da Comisión de Defensa Nacional en abril de 2014, aparentemente reforzando a súa posición de nº 2,[10] pero foi substituído polo novo vice-mariscal Hwang Pyong-so como xefe do polituro do Exército Popular de Corea[11] e foi oficialmente degradado da Comisión Nacional de Defensa despois de só cinco meses, acabando así coa súa participación en asuntos militares. A axencia de noticias de Corea do Norte informou máis tarde de que era secretario do partido a cargo de organizacións laborais [12] e presidente da Comisión Estatal de Orientación sobre Cultura Física e Deportes, un posto que anteriormente tiña Jang Song-thaek, e despois formou parte dunha delegación en que asistiu en Corea do Sur á cerimonia de clausura dos Xogos Asiáticos. Tamén foi restaurado á súa posición do Presidium a finais de outubro,[13] e finalmente degradado dende o mes de febreiro, aínda que permaneceu como membro de alto rango do Politburo. Os informes suxeriron arrogancia e mala reputación entre as elites como razóns que levaron á súa degradación.[14]

En novembro de 2014 Choe levou unha carta de Kim Jong-un a Vladimir Putin.[15]

En xaneiro de 2015 informouse de que o segundo fillo de Choe, Choe Song, se casaría coa irmá máis nova de Kim Jong-un, Kim Yo-jong.[16]

Foi reelixido membro do Presidium no 7º Congreso do Partido en maio de 2016.[17]

En 2017, Choe foi nomeado para a Comisión Militar Central do partido.[18]

En outubro de 2017 foi nomeado director do Departamento de Organización e Orientación (OGD), sucedendo a Kim Jong-un.[6]

En abril de 2019 foi elixido Presidente do Presidium da Asemblea Popular Suprema.[19]

Sancións

[editar | editar a fonte]

En decembro de 2018, o Departamento de Estado dos Estados Unidos e a Oficina de Control de Activos Estranxeiros impuxeron sancións a Choe e outros dous funcionarios da RPDC por sospeitas de violacións de dereitos humanos e actividades de censura patrocinadas polo Estado.[20]

  1. "N.K. leader re-elected as chairman of State Affairs Commission" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  2. "Treasury Sanctions North Korean Officials and Entities in Response to the Regime’s Serious Human Rights Abuses and Censorship" (en inglés). 10 de decembro de 2018. Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  3. Brief History of Member of Presidium, Members and Alternate Members of Political Bureau of C.C., WPK Elected to Fill Vacancies, Korean Central News Agency, 11 de abril de 2012.
  4. "Choe Ryong Hae (Ch’oe Ryong-hae)" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  5. 14th meeting of Kim Il Sung Socialist Youth League CC held, Korean Central News Agency, 26 de xaneiro de 1998.
  6. 6,0 6,1 "Choe Ryong Hae to OGD?" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  7. Kim Jong-un Indispensable to North Korean Regime, Atlantic Sentinel, 13 de abril de 2012.
  8. N.Korean Military in Crisis, Chosun Ilbo, 18 de xullo de 2012.
  9. "Kim Jong-un Beefs Up Security Amid Fear of Unrest" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  10. "北 최고인민회의 결과 발표...김영남·박봉주 유임(상보)" (en coreano). 9 de abril de 2014. Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  11. "Choe Ryong Hae not purged, but no longer No. 2" (en inglés). 3 de maio de 2014. Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  12. In Latest Government Shuffle, North Korean Leader Removes No. 2 Official From Top Posts, NY Times, https://www.nytimes.com/2014/05/03/world/asia/korean-official-loses-a-post.html?_r=0
  13. "Choe Ryong-hae Is North Korea’s Number 2… Again" (en inglés). 15 de novembro de 2014. Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  14. "Choe Ryong Hae loses KJU’s faith but retains importance: Expert" (en inglés). 14 de abril de 2015. Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  15. "Mistrust Runs Deep in North Korea-Russia Ties" (en inglés). 21 de novembro de 2014. Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  16. "Kim Jong Un’s Little Sister Married Son of Top Regime Official, Report Says" (en inglés). 2 de xaneiro de 2015. Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  17. "North Korea Expels BBC Journalists Over Coverage". The New York Times (en inglés). 9 de maio de 2016. Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  18. "Choe Ryong-hae elected to N.K. ruling party's central military commission" (en inglés). 8 de outubro de 2017. Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  19. "Electos nuevos altos cargos de Asamblea Popular Suprema de la RPDC" (en castelán). 12 de abril de 2019. Consultado o 5 de xullo de 2019. 
  20. "Gobierno sanciona a 3 altos cargos norcoreanos por abusos de derechos humanos" (en castelán). 10 de decembro de 2018. Consultado o 5 de xullo de 2019.