Composto de Dianin

Composto de Dianin
Nome IUPAC 4-(2,2,4-Trimetil-4-cromanil)fenol
Outros nomes 4-p-Hidroxifenil-2,2,4-trimetilcromano
Identificadores
Número CAS	472-41-3
PubChem	97788
ChemSpider	88264
Imaxes 3D Jmol	Image 1 Image 2
SMILES CC1(CC(C2=CC=CC=C2O1)(C)C3=CC=C(C=C3)O)C Oc1ccc(cc1)C2(c3c(OC(C2)(C)C)cccc3)C
InChI InChI=1S/C18H20O2/c1-17(2)12-18(3,13-8-10-14(19)11-9-13)15-6-4-5-7-16(15)20-17/h4-11,19H,12H2,1-3H3 Key: KXYDGGNWZUHESZ-UHFFFAOYSA-N InChI=1/C18H20O2/c1-17(2)12-18(3,13-8-10-14(19)11-9-13)15-6-4-5-7-16(15)20-17/h4-11,19H,12H2,1-3H3 Key: KXYDGGNWZUHESZ-UHFFFAOYAP
Propiedades
Fórmula molecular	C18H20O2
Masa molecular	268,35 g/mol
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

O composto de Dianin (4-p-hidroxifenil-2,2,4-trimetilcromano) é un composto que é un isómero de condensación do bisfenol A e a acetona, que ten especial importancia na química hospedador-hospedado porque pode formar unha gran cantidade de clatratos con moléculas hospedadoras axeitadas. Foi inventado polo ruso Aleksander Dianin en 1914.^[1] Un exemplo destes clatratos é o formado polo composto de Dianin con morfolinos.^[2] A lenta evaporación dunha solución que conteña ambos os compostos orgánicos rende cristais. Cada cela unidade asimétrica que constitúe o cristal contén seis moléculas de cromano, das cales dúas están desprotonadas e dúas son moléculas morfolino protonadas. As seis moléculas de cromano son pares racemato.

Notas

1. A.P. Dianin, J. Russ. Phys. Chem. Soc., 1914, 36, 1310
2. Gareth O. Lloyd, Martin W. Bredenkamp and Leonard J. Barbour (2005). "Enclathration of morpholinium cations by Dianin's compound: salt formation by partial host-to-guest proton transfer". Chemical Communications 32 (32): 4053–4055. PMID 16091797. doi:10.1039/b507726e.