A Convención Constitucional[a] é o corpo constituínte da República de Chile a cargo de redactar unha nova Constitución Política da República após a aprobación do plebiscito nacional en outubro de 2020, e cuxa proposta será aprobada ou rexeitada mediante un referendo en 2022.[6] A súa creación e regulación foron efectuados a través da Lei N.º 21 200, publicada o 24 de decembro de 2019, que reformou a Constitución Política da República para incluír o proceso de redacción dunha nova constitución.[7] Comezou o seu funcionamento o 4 de xullo de 2021 e estímase que opere por nove meses cunha única prórroga de tres meses se así o solicita o organismo.[8]
Segundo o senador Jaime Quintana (PPD), o termo «Convención Constitucional» foi cuñado durante a redacción do «Acordo pola paz social e a Nova Constitución» o 14 de novembro de 2019; devandita tarde recibiu unha comunicación de Mario Desbordes, daquela presidente de Renovación Nacional, no que solicitou que o órgano redactor da nova Constitución Política non recibise o nome de «asemblea constituínte» para facilitar a aprobación do acordo por parte dos partidos políticos de dereita.[9]
De acordo a varios académicos, como por exemplo Claudia Heiss e Francisco Soto, o concepto de «Convención Constitucional» sería equivalente ao concepto de «asemblea constituínte», en canto ao seu funcionamento e composición serían os mesmos, e ambos corresponden a órganos colexiados que redactan unha Constitución.[10] O avogado Leonel Sánchez sinala que a definición de ámbolos dous conceptos é semellante, tomando como base estudos do Programa das Nacións Unidas para o Desenvolvemento (PNUD) e casos doutros países con órganos constituíntes análogos.[11] Mario Herrera, académico da Universidade de Talca, sinala que non existen diferenzas entre a Convención Constitucional e unha Asemblea Constituínte, xa que en ambas os seus integrantes son elixidos por votación popular e o seu único fin é redactar unha nova Constitución Política.[12]
Artigo 28. O recoñecemento, respecto e protección das culturas e linguas indíxenas comprenderá: a) O uso e conservación das linguas indíxenas, xunto co castelán nas zonas de alta densidade indíxena; b) O estabelecemento no sistema educativo nacional dunha unidade programática que permita ao alumnado acceder a un coñecemento adecuado das culturas e linguas autóctonas e que lles permita valoralas positivamente.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Convención Constitucional |